Το μυστήριο με τον Κώστα.

Το μυστήριο με τον Κώστα. Facebook Twitter
0

Από το ελληνικό δράμα, που όσο περνάει ο καιρός τόσο κορυφώνεται, λείπει ένας βασικός πρωταγωνιστής: ο Κώστας Καραμανλής. Παρότι πληθαίνουν οι αναφορές για όσα έκανε -και για όσα δεν έκανε-, ο πρώην πρωθυπουργός αρνείται να υπερασπιστεί στοιχειωδώς το παρελθόν του.

«Πού είναι ο κ. Καραμανλής; Τον κρύβετε;», ρώτησε ο Γ. Παπανδρέου την ηγεσία της ΝΔ στη συνεδρίαση της Βουλής την προηγούμενη εβδομάδα. Παρά την ανοιχτή πρόκληση, ο κ. Καραμανλής παρέμεινε σιωπηλός, αν και δικαιούνταν τον λόγο τόσο επί προσωπικού όσο και ως πρώην πρωθυπουργός. Από τα «ορεινά» της Βουλής αρκέστηκε λίγο μετά να καταψηφίσει την πρόταση νόμου της κυβέρνησης για τη συμφωνία βοήθειας, ακολουθώντας τη γραμμή του κόμματος.

Όσο πρωτοφανής είναι η αποστροφή του πρωθυπουργού για το «κρύψιμο», άλλο τόσο πρωτοφανής είναι και η στάση που κρατάει ο προκάτοχός του. Στην προηγούμενη Βουλή, ο κ. Σημίτης αντιδρούσε, παίρνοντας τον λόγο, στις απόπειρες αμφισβήτησης των πεπραγμένων της θητείας του. Ο Μητσοτάκης έχει περάσει τα 90 αλλά δεν παύει να υπερασπίζει το παρελθόν του, τόσο το πρωθυπουργικό όσο και το προδικτατορικό, που είναι και ιδιαίτερα βεβαρημένο. Το ενδιαφέρον είναι ότι ούτε ο κ. Σαμαράς μπήκε στον κόπο να απαντήσει στον Παπανδρέου ή να υπερασπίσει τον άνθρωπο που μέσω του μηχανισμού του Μαξίμου τον προωθούσε για την ηγεσία της ΝΔ τα δύο τελευταία χρόνια. Χωρίς την παρασκηνιακή αυτή υποστήριξη, ο Σαμαράς δύσκολα θα είχε κερδίσει την Μπακογιάννη. Ο σημερινός πρόεδρος της ΝΔ φαίνεται να θεωρεί τον παλιότερο βαρίδι που αναγκαστικά πρέπει να κουβαλάει, τουλάχιστον μέχρι την ερχόμενη Βουλή.

Κρατάει χρόνια αυτή η απραξία. Στην πραγματικότητα, το 2005, μετά την αποκάλυψη των τηλεφωνικών υποκλοπών, ο Καραμανλής παρέδωσε την εξουσία στους Ρουσόπουλο - Αγγέλου. Το περιβάλλον έκανε μπίζνες στυλ Βατοπέδι, ο πρωθυπουργός ήταν αποτραβηγμένος στα ιδιαίτερά του διαμερίσματα και η χώρα αρμένιζε ακυβέρνητη. Στους υπουργούς που του ζητούσαν ραντεβού ή λύσεις σε κρίσιμα προβλήματα απαντούσε μονότονα «ξέρεις εσύ», ενώ στις συνηθισμένες διαμάχες μεταξύ υπουργών μία ήταν η επωδός: «Βρείτε τα». Κανείς δεν ξέρει αν αυτή η παραίτηση οφείλεται στο γεγονός ότι παρακολουθούσαν και το πρωθυπουργικό τηλέφωνο ή απλώς συμπίπτει χρονικά με τις υποκλοπές. Μάλλον δεν πρόκειται να το μάθουμε ποτέ, αφού ίσως το μεγαλύτερο σκάνδαλο των τελευταίων δεκαετιών, που προκάλεσε τον θάνατο και του τεχνικού της Vodafone Κ. Τσαλικίδη, μπαίνει σιωπηλώς στο αρχείο.

Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι ο Κ. Καραμανλής είχε ικανότητες τακτικής. Ο άξονάς του με την ομοϊδεάτισσα κυρία Μέρκελ είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Με τη βοήθεια του «προσωπικού φίλου» Καραμανλή, η Mέρκελ κατάφερε να σπάσει σε διάφορες περιπτώσεις το μέτωπο των νότιων χωρών για κρίσιμες αποφάσεις της Ε.Ε. Έτσι οι Ευρωπαίοι έκαναν τα στραβά μάτια για το ελληνικό χρέος και τα τεράστια ελλείμματα, τα οποία γνώριζαν από το περσινό καλοκαίρι, αλλά φρόντισαν έκπληκτοι να «ανακαλύψουν» μετά τις πρόσφατες εκλογές.

Στο εσωτερικό μέτωπο, και πέρα από την υπόγεια υπονόμευση του Μητσοτακέικου, ένα άλλο χαρακτηριστικό δείγμα καραμανλικής τακτικής και διορατικότητας είναι η προκήρυξη εκλογών και η παράδοση της «καυτής πατάτας» στον ανέμελο Παπανδρέου. Αν είχε παραμείνει προσκολλημένος στην πρωθυπουργία, η Αθήνα θα είχε αρχίσει να καίγεται από την αρχή της χρονιάς. Ίσως ο Κώστας δεν εμφανίζεται επειδή έχει ήδη περάσει στην παρανομία, διαβλέποντας ότι, όπως πάνε τα πράγματα, σε λίγο οι περισσότεροι συνάδελφοί του θα τρέχουν επίσης να κρυφτούν...

Στήλες
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ