Κατά τα μεσαιωνικά χρόνια, η ιατρική ήταν η επιστήμη που απασχόλησε περισσότερο τους φιλοσόφους και τους πρώιμους επιστήμονες εκείνων των χρόνων.
Στα ελληνικά θεμέλια της ιατρικής ήρθαν να προστεθούν λατινικές, βυζαντινές και αραβικές συνεισφορές γνώσης και κυρίως πληροφορίες για κάθε βότανο που θα μπορούσε να θεραπεύσει κάποια νόσο ή να αντιμετωπίσει τα συμπτώματα κάποιας άλλης.
Υπό αυτό το πρίσμα το Tractatus de Herbis θεωρείται μία σπουδαία εικονογραφημένη πραγματεία της παγκόσμιας βοτανολογίας, ένα αναλυτικό λεξικό που ταξινομούσε με ακρίβεια κάθε φυτό και κάθε βότανο με επιστημονική ονομασία, με τις ιδιότητες και τις παρενέργειες του και με τρόπο που απέτρεπε τη σύγχυση και τα θανατηφόρα λάθη σε όσους ασκούσαν εκείνη την πρώιμη ιατρική και συνταγογράφηση μαζί.
Η λεπτομερής, όσο και εντυπωσιακή εικονογράφηση του έγινε το 1440 στη Λομβαρδία, κάτι που δίνει στοιχεία στους σύγχρονους μελετητές για το επίπεδο κατάρτισης -και φροντισμένης απεικόνισης- που διέθεταν οι φυσιοδίφες εκείνης της εποχής.
Το πολύτιμο -από κάθε άποψη- εγχειρίδιο βρίσκεται σήμερα στις συλλογές της Βρετανικής Βιβλιοθήκης και ακόμη και στις μέρες μας διαφωτίζει την κάποτε περίπλοκη σύνδεση των διαφορετικών ονομάτων των φυτών.
