ΜΟΝΟΝ Ο ΘΕΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας, είχε αποκτήσει την προσωνυμία «το γελαστό παιδί», διότι το χαμόγελο ήταν μονίμως κολλημένο στο πρόσωπό του.
Όσοι τώρα απορείτε γιατί ο θυμός και ο τσαμπουκάς αντικατέστησαν το χαμόγελο του κ. Τσίπρα, σκεφτείτε απλά: χαμογελάμε όταν τα πράγματα πάνε καλά, θυμώνουμε όταν τίποτα δεν μας βγαίνει.
Δεν έχει κανέναν λόγο να χαμογελάει. Η χώρα πέρασε από σαράντα κύματα, αντιμετωπίζει ακόμη το «θεριό» της πανδημίας, και το κόμμα του δεν λέει να ξεκολλήσει δημοσκοπικά από το 20% συν πλην κάτι.
Υπάρχει, ίσως, κάτι σημαντικότερο. Σύμφωνα με τον απολύτως εκτός τόπου και χρόνου αφορισμό γνωστού καθηγητή, «ο Τσίπρας τρώει τον Μητσοτάκη για μπρέκφαστ». Τώρα πώς τον τρώει για μπρέκφαστ, όταν ο Μητσοτάκης τον κέρδισε σε εθνικές, περιφερειακές, δημοτικές εκλογές και στις ευρωεκλογές, αυτό ανήκει στα άλυτα μυστήρια της φύσης.
Ο Αλ. Τσίπρας μόνον αφελής δεν είναι. Γνωρίζει καλά ότι παρέμεινε στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ μετά από τόσες ήττες, διότι η συμβολή του στη γιγάντωση του ΣΥΡΙΖΑ και την κατάκτηση της εξουσίας υπήρξε καταλυτική, και συνεπώς δικαιούνταν μια δεύτερη ευκαιρία· και επιπλέον ουδείς υπήρχε που θα μπορούσε να τον αντικαταστήσει. Γνωρίζει, επίσης, ότι κανένας δεν μπορεί να τον αμφισβητήσει στο προσεχές συνέδριο.
Ωστόσο, αν γίνουν εκλογές, και μάλιστα σύντομα όπως ακούγεται, οι πιθανότητες να τις κερδίσει είναι μηδαμινές. Εκεί πια αλλάζουν άρδην τα πράγματα. Το «γελαστό παιδί» το βράδυ των εκλογών θα μετατραπεί σε «loser», και η αμφισβήτησή του δεν θα κρύβεται πλέον πίσω από περίτεχνες φράσεις.
Όταν είσαι θυμωμένος, τότε τα σφάλματα έρχονται μόνα τους. Στη συνέντευξή του στον Alpha, όταν ρωτήθηκε αν δέχεται το ρίσκο να κολλήσουν οι άνθρωποι σε μία τέτοια συγκέντρωση στο όνομα της Δημοκρατίας, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε επί λέξει: «Ναι βεβαίως δέχομαι το ρίσκο και για αυτό θεωρώ ότι το ορθόν θα ήτο η κυβέρνηση να μην φέρει τέτοια νομοσχέδια, που εγείρουν σημαντικές κοινωνικές αντιδράσεις μέσα σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης, μέσα στην πανδημία».
Στοιχειώδες σφάλμα. Είτε το πιστεύεις είτε δεν το πιστεύεις, αυτό είναι από τα πράγματα που δεν λέγονται. Δεν μπορείς να αφήνεις στον αντίπαλό σου να μονοπωλεί το αγαθό της υγείας, και φυσικά η Νέα Δημοκρατία το έκανε αμέσως σημαία. Πόσο μάλλον όταν την ίδια μέρα μαθαίναμε ότι αυξάνονται γρήγορα οι εισαγωγές στα νοσοκομεία και τις ΜΕΘ. Μέγα σφάλμα, διότι κάποιος θα έχει χίλια δίκια αν του πει: «Τον Θεό παριστάνεις και αναλαμβάνεις το ρίσκο να ασθενήσουν και ενδεχομένως να χάσουν τη ζωή τους πολίτες;».
• • •
ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΠΑΡΙΖΙΑΝΙΚΟΥ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ
Το μεγάλο «σκάνδαλο Ντυαμέλ» οδήγησε χθες σε παραίτηση τον διευθυντή του Ινστιτούτου Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού, Φρεντερίκ Ριόν, λίγες ώρες μετά από τις αποκαλύψεις των εφημερίδων Marianne και Le Canard enchaîné ότι γνώριζε από το 2018 τα γεγονότα της αιμομιξίας στην οποία εμπλέκεται ο Ολιβιέ Ντυαμέλ. Επιπλέον, προσπάθησε να κρύψει αυτές τις πληροφορίες, μετά την κυκλοφορία του βιβλίου «la Familia grande» της δικηγόρου Καμίλ Κουσνέρ, στο οποίο κατηγορεί τον πατριό της, Ολιβιέ Ντυαμέλ, για σεξουαλική κακοποίηση του δίδυμου αδελφού της.
Ένα από τα κορυφαία πανεπιστήμια της Γαλλίας, το Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών, γνωστό ως Sciences Po, τροφοδοτεί με υψηλόβαθμα στελέχη το πολιτικό σύστημα, τις επιχειρήσεις και τα μαζικά μέσα ενημέρωσης. Η παραίτηση του Ριόν αποτελεί σκληρό πλήγμα τόσο για τη διασυνδεδεμένη με την εξουσία Sciences Po, όσο και για το Συμβούλιο Επικρατείας του οποίου είναι μέλος. Το ενδιαφέρον πλέον συγκεντρώνεται στο αν θα αποκαλυφθούν και άλλα ονόματα της παριζιάνικης ελίτ, διότι λέηευαι πως πολλοί γνώριζαν τις αθλιότητες του Ντυαμέλ και τις συγκάλυπταν για λόγους προσωπικού συμφέροντος.
• • •
ΔΙΩΞΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΣΤΗ ΛΕΥΚΟΡΩΣΙΑ
Δύο ανταποκρίτριες του πολωνικού δορυφορικού καναλιού Belsat, η Katsiaryna Andreeva και η Darja Chultsova, δικάζονται στη Λευκορωσία. Κατηγορούνται ότι «οργάνωσαν πράξεις που παραβιάζουν υπερβολικά τη δημόσια τάξη», και αντιμετωπίζουν ποινή φυλάκισης μέχρι 3 χρόνια.
Σε ανακοίνωση της αμερικανικής πρεσβείας στη Λευκορωσία, αναφέρεται ότι οι ΗΠΑ θεωρούν απαράδεκτες τις κατηγορίες, και ζητούν από την κυβέρνηση της Λευκορωσίας να τις ελευθερώσει άμεσα και άνευ όρων, και να σταματήσει να διώκει δημοσιογράφους που κάνουν τη δουλειά τους.
#Belarus Courageous and talented journalists Kaciaryna Andreeva and Daria Chultsova are in court. The trial is taking place today. Look at the most dangerous criminals these days in Belarus. They have so much strength and perseverance. Let us support them in any way we can pic.twitter.com/M9x077mw5l
— Hanna Liubakova (@HannaLiubakova) February 9, 2021
• • •
ΠΟΙΟΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΙΣ ΠΑΝΔΗΜΙΕΣ;
Τέτοιες μέρες πέρυσι συζητιόταν ποιο καθεστώς είναι αποτελεσματικότερο για την αντιμετώπιση της πανδημίας: τα δημοκρατικά ή τα αυταρχικά.
Είμαστε υπέρ των δημοκρατικών και εναντίον των αυταρχικών καθεστώτων; Είμαστε. Είναι η Κίνα μονοκομματικό κράτος; Είναι.
Από το σημείο αυτό, όμως, μέχρι τον ισχυρισμό ότι η επιδημία του κοροναϊού στην Κίνα αναδεικνύει τα σοβαρά μειονεκτήματα της αυταρχικής διακυβέρνησης υπάρχει μεγάλη διαφορά.
Υπήρξαν καθυστερήσεις στην αντιμετώπιση του ιού; Υπήρξαν: και ευθυνοφοβία και αμηχανία και παράλυση. Αλλά στερείται νοήματος να αναγάγεις αυτά σε μείζονα κριτήρια, όταν έχεις να κάνεις με έναν νέο ιό για τον οποίο λίγα ήταν γνωστά, τα δε κρούσματα ελάχιστα, καθώς και οι θάνατοι: μέχρι τις 17/01 υπήρξαν 62 κρούσματα και 2 θάνατοι.
Επιπλέον, η Γουχάν μπήκε σε καραντίνα στις 23 Ιανουαρίου (όταν στο πενθήμερο 18/01 - 22/01 τα κρούσματα ανήλθαν σε 571 και οι θάνατοι σε 17), και μέχρι τα τέλη του μήνα σχεδόν ολόκληρη η επαρχία Χουμπέι. Οι Κινέζοι κατάφεραν να εγκλωβίσουν τον ιό σε μια επαρχία 50 εκατ. κατοίκων: τα εκτός Χουμπέι κρούσματα ήταν ελάχιστα, εντός και εκτός Κίνας, ο δε ρυθμός αύξησης των κρουσμάτων είχε πτωτική τάση. Αν αυτά γίνονται τον πρώτο μήνα (συγχρόνως με πρωτοφανή εισαδωγή πολιτών στα νοσοκομεία), όποιος ισχυρίζεται ότι η Κίνα δεν τα πήγε καλά θα πρέπει να μας πει τι θα μπορούσε να γίνει και δεν έγινε.
Υπάρχει και αντιπαράδειγμα. Αν ο κορωνοϊός δείχνει σοβαρά μειονεκτήματα της αυταρχικής διακυβέρνησης, τότε τι θα έπρεπε να πούμε για τη διαχείριση του ιού Η1Ν1 από τη δημοκρατική διακυβέρνηση των ΗΠΑ; Τα πρώτα περιστατικά του Η1Ν1 εμφανίστηκαν τον Μάρτιο/Απρίλιο του 2009, στις 7 Μαΐου είχαν υπερβεί τα 2000, ο ΠΟΥ κήρυξε πανδημία στις 11 Ιουνίου, και ο Ομπάμα πανεθνική κατάσταση ανάγκης στις 25 Οκτωβρίου. Μέσα σε έναν χρόνο είχαν προσβληθεί 59 εκατ. Αμερικανοί, 265.000 νοσηλεύτηκαν και πέθαναν περισσότεροι από 12.000, και από τις ΗΠΑ διαδόθηκε σε όλες τις χώρες του πλανήτη — η επικοινωνία των ΗΠΑ με τις άλλες χώρες ουδέποτε περιορίστηκε.
Άλλωστε, όπως είδαμε μετέπειτα, οι δυτικές δημοκρατίες τα πήγαν μάλλον μέτρια στη διαχείριση της πανδημίας, παραβλέποντας τα θλιβερά παραδείγματα των ΗΠΑ, Αγγλίας και Σουηδίας.
Η χρήση της επιδημίας του κορωνοϊού για να στηρίξει κάποιος τον ισχυρισμό περί σοβαρών μειονεκτημάτων της αυταρχικής διακυβέρνησης σε περιόδους κρίσεων είναι ατυχέστατη: με το ζόρι δεν αποδεικνύονται «γενικές προτάσεις». Το κινεζικό καθεστώς μπορεί και πρέπει να υποβάλεται σε κριτική σε πολλά θέματα, προφανώς και στη διαχείριση κρίσεων. Αρκεί να είναι καλά τεκμηριωμένη.
Στις σημερινές πολύπλοκες και μαζικές κοινωνίες, οι φυσικές και τεχνολογικές καταστροφές θέτουν πρωτοφανή προβλήματα διαχείρισής τους. Μεγάλες διαχειριστικές αστοχίες υπήρξαν στο Τσερνόμπιλ, αλλά και στη Νέα Ορλεάνη (τυφώνας Κατρίνα), στην Αυστραλία με τις πυρκαγιές κ.λπ., και θα υπάρξουν και στο μέλλον.
Η ιδέα ότι ένα αυταρχικό καθεστώς είναι πιο αποτελεσματικό από ένα δημοκρατικό καθεστώς είναι παραπλανητική, όπως και η αντίστροφή της.
• • •
Η ΠΟΛΩΝΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ
Δικαστήριο στη Βαρσοβία εξέδωσε χθες απόφαση, βάσει της οποία υποχρεώνονται δύο εξέχοντες ιστορικοί να ζητήσουν συγγνώμη για «ανακρίβειες» σε ένα βιβλίο που συνέγραψαν για το Ολοκαύτωμα.
Η «ανακρίβεια» αφορούσε μία παράγραφο σε ένα δίτομο βιβλίο 1.600 σελίδων, που προκλήθηκε από τη συνωνυμία (όνομα και επώνυμο) δύο προσώπων. Προϊόν συλλογικής επισταμένης έρευνας, το βιβλίο με τίτλο «Νύχτα χωρίς τέλος. Η μοίρα των Εβραίων σε επιλεγμένες κομητείες της κατεχόμενης Πολωνίας» εκδόθηκε με επιμέλεια της κοινωνιολόγου και διευθύντριας του Πολωνικού Κέντρου Έρευνας του Ολοκαυτώματος στη Βαρσοβία, Μπάρμπαρα Ένγκελκινκ, και του Γιαν Γκραμπόφσκι, καθηγητή Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Οτάβα — ο πατέρας του ήταν επιζών του πολωνικού Ολοκαυτώματος— και περιέχει άρθρα εννέα άλλων ερευνητών.
Το βιβλίο βρέθηκε στο επίκεντρο, διότι ασχολείται με το μείζον ζήτημα που απασχολεί τους Πολωνούς τα τελευταία χρόνια: τι συνέβη στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Το κυβερνόν κόμμα του «Νόμου και της Δικαιοσύνης» προσπάθησε να επιβάλλει μια πολιτική διαχείρισης της μνήμης με σκοπό να υπερασπιστεί το καλό όνομα του έθνους, υπό την απειλή φυλάκισης, από κατηγορίες για συνεργασίες των Πολωνών με τους Ναζί («Νόμος του Ολοκαυτώματος»). Η ωμή αυτή αυτή κυβερνητική παρέμβαση ωραιοποίησης της Ιστορίας προκάλεσε διεθνώς σάλο, και ο νόμος εν μέρει τροποποιήθηκε.
Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα, ήταν αναπόφευκτο να προκληθούν εντάσεις γύρω από το βιβλίο, το οποίο όπως ο Stanley Bill γράφει στη βιβλιοπαρουσίασή του: «Παρουσιάζει σαφείς αποδείξεις για τη συνεργασία ατομικά Πολωνών στο Ολοκαύτωμα σε μια κλίμακα που ουδέποτε είχε τεκμηριωθεί με τέτοια λεπτομέρεια».
• • •
ΗΜΕΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
Περήφανοι για τις ωραίες αυτές λέξεις μας, που οι γλωσσολόγοι μάς λένε ότι είναι αντιδάνεια.
γκλαμουριά, γόνδολα, ευρετική, καρότο, μπουάτ, μπουτίκ, μπριγιάν
πέναλτι, πιάτσα, πλαζ, σενάριο, ταξί, τεφτέρι
Ευχαριστούμε τους ξένους που μας χάρισαν την ωραία λέξη «νοσταλγία», η οποία δεν είναι αντιδάνειο.
