ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΤΙ οι γυναίκες που ζουν μαζί θα έχουν έμμηνο ρύση την ίδια στιγμή; Αν και μεγάλο μέρος του πληθυσμού πιστεύει σ’ αυτήν την παραδοχή, οι ειδικοί την καταρρίπτουν.
To φαινόμενο του συγχρονισμού της περιόδου των γυναικών είναι υπαρκτό, όμως δεν σχετίζεται με τη συνύπαρξή τους στον ίδιο χώρο και με την απελευθέρωση φερομονών, όπως λέει ο αστικός μύθος.
«Πρόκειται για μια απλή μαθηματική σύμπτωση», λέει ο Jeffrey Schank, καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Davis, οι μελέτες του οποίου δίνουν μια εξήγηση στο γιατί ο κύκλος των γυναικών που ζουν μαζί συντονίζεται.
«Είναι μια πραγματική εμπειρία φυσικά, αλλά οφείλεται σε στατιστικά χαρακτηριστικά των κύκλων, όχι στην εγγύτητα ή σε οποιονδήποτε άλλον βιολογικό παράγοντα, όπως οι φερομόνες. Επιπλέον, δεν υπάρχει κανένας εξελικτικός λόγος που να εξηγεί επαρκώς το φαινόμενο. Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει κανένα εξελικτικό πλεονέκτημα στο να μπορούν οι γυναίκες να συλλάβουν και, συνεπώς, να τεκνοποιήσουν την ίδια στιγμή», εξηγεί ο Schank.
Ο αστικός μύθος περί συντονισμού προέκυψε το 1971, όταν η ψυχολόγος Martha K. McClintock διεξήγαγε μια σχετική μελέτη στην οποία συμμετείχαν 135 γυναίκες που συγκατοικούσαν σε κολεγιακούς κοιτώνες.
Παρόλο που μπορεί να διατηρεί μια σχετική σταθερότητα, μακροπρόθεσμα ο έμμηνος κύκλος των γυναικών αλλάζει συνεχώς, με αποτέλεσμα να είναι δυνατό να συντονιστούν οι κύκλοι δύο ή και περισσότερων γυναικών μεταξύ τους. Το φαινόμενο είναι καθαρά στατιστικό, επιβεβαιώνει ο Schank. «Οι έμμηνοι κύκλοι ποικίλλουν σε διάρκεια και περιοδικότητα και όλη αυτή η μεταβλητότητα θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε σύγκλιση ή/και απόκλιση».
Ο αστικός μύθος περί συντονισμού προέκυψε το 1971, όταν η ψυχολόγος Martha K. McClintock διεξήγαγε μια σχετική μελέτη στην οποία συμμετείχαν 135 γυναίκες που συγκατοικούσαν σε κολεγιακούς κοιτώνες. Το συμπέρασμα της έρευνας της McClintock ήταν πως η κοινωνική αλληλεπίδραση των γυναικών είχε καταλυτικό ρόλο στον κύκλο τους, γεγονός που απέδωσε σε κάποιον παράγοντα σχετικό με τη γυναικεία φυσιολογία.
Η θεωρία της McClintock επικράτησε στο πέρασμα των χρόνων παρόλο που πολλές μεταγενέστερες μελέτες δεν μπόρεσαν να αποδείξουν την υπόθεση αυτή, και μάλιστα αμφισβήτησαν τη μεθοδολογία της. Σήμερα η McClintock, ομότιμη καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, δηλώνει ότι η επιστήμη έχει αλλάξει τρομερά από τότε που δημοσιεύτηκε η αρχική της μελέτη. Η ίδια πιστεύει ότι οι φερομόνες οι οποίες εκκρίνονται από τους αδένες των γυναικών που συνυπάρχουν είναι υπεύθυνες για τον συντονισμό του χρόνου ωορρηξίας.
Ο κοινωνικός ψυχολόγος Leonard Weller, ομότιμος καθηγητής στο τμήμα Κοινωνιολογίας και Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Bar-Ilan στο Ισραήλ, διεξήγαγε μια σειρά μελετών τη δεκαετία του 1990 σε συνεργασία με τον γιο του, Aron Weller, καθηγητή Ψυχολογίας στο Bar-Ilan, σχετικά με τον συγχρονισμό της εμμήνου ρύσεως.
Διαπίστωσαν ότι μερικές φορές οι γυναίκες παρουσίαζαν το φαινόμενο του συντονισμού, ενώ άλλες όχι. Ο ίδιος συμφωνεί με τον Schank ότι η ευθυγράμμιση των κύκλων είναι μια απλή μαθηματική σύμπτωση.
«Αν υποθέσουμε ότι ο φυσιολογικός κύκλος διαρκεί περίπου πέντε ημέρες, δύο γυναίκες θα έχουν αναπόφευκτα κάποια επικάλυψη στο χρονοδιάγραμμά τους, η οποία δεν έχει καμία σχέση με τον συγχρονισμό».
Η Noha Ahmed, μαιευτήρας-γυναικολόγος στην Ουάσινγκτον, μιλώντας εκ μέρους του Αμερικανικού Κολεγίου Μαιευτήρων και Γυναικολόγων, θυμάται ότι άκουσε για τον συγχρονισμό της εμμήνου ρύσεως όταν ήταν στο κολέγιο, αλλά λέει ότι οι υπάρχουσες μελέτες ήταν πολύ διαφορετικές και διεξήχθησαν σε πολύ μικρά δείγματα για να υποστηρίξουν την ιδέα.
Ο συγχρονισμός της περιόδου μπορεί να προσφέρει μια μορφή έμφυλης αλληλεγγύης σε ορισμένες γυναίκες –μια αίσθηση αδελφότητας– για μια εμπειρία που παραδοσιακά θεωρείται ντροπιαστική και φέρει ένα συγκεκριμένο κοινωνικό στίγμα, λέει η Breanne Fahs, καθηγήτρια Σπουδών Φύλου στο Arizona State University και συγγραφέας δύο μελετών που διερευνούν τις κοινωνιολογικές επιπτώσεις της πίστης πολλών γυναικών στον συγχρονισμό της περιόδου.
Με στοιχεία από The Washington Post