Πάνω από πέντε χρόνια έχουν περάσει από τότε που οι αλεπούδες εγκαταστάθηκαν τόσο στα προάστια, ακόμη και σε περιοχές του κέντρου της Αθήνας.
Παρά την πολυετή παρουσία τους στον αστικό ιστό οι αλεπούδες εξακολουθούν να προκαλούν εντύπωση στους Αθηναίους. Σύμφωνα με τον σύλλογο προστασίας και περίθαλψης της άγριας ζωής, ΑΝΙΜΑ, δέχονται τουλάχιστον ένα τηλέφωνο και ένα με δυο μηνύματα την ημέρα για αλεπούδες μέσα σε αστικό ιστό. Συχνά, η συνομιλία με τους καλούντες δεν έχει καλή κατάληξη καθώς σύμφωνα με όσα είπαν μέλη του συλλόγου στη LiFO, δεν μπορούν να εκπληρώσουν τις επιθυμίες των πολιτών που τηλεφωνούν ζητώντας την πολύτιμη αρωγή των εθελοντών για να βοηθήσουν τα αλεπουδάκια.
Τα τελευταία χρόνια αλεπούδες εμφανίζονται σε περιοχές της Αθήνας όπως στον Λυκαβηττό, στου Φιλοπάππου, στην Ακρόπολη. Οι πληροφορίες της ΑΝΙΜΑ κάνουν λόγο για αλεπούδες στη Δραπετσώνα, στη Νίκαια, στο Αιγάλεω, στον Άλιμο, στη Βούλα, στη Βάρη, στη Γλυφάδα ή στα βόρεια προάστια της πόλης, όπως είναι η Πεύκη, το Μαρούσι, το Χαλάνδρι, το Γαλάτσι, ο Περισσός και η Νέα Ιωνία. Ακόμα, εντυπωσιακές είναι οι εικόνες με αλεπούδες να εισέρχονται ακόμα και στο εσωτερικό κτηρίων ή σε βεράντες σπιτιών.
Οι πολίτες της Αθήνας στις περισσότερες περιπτώσεις ανησυχούν για την ασφάλεια των αλεπούδων και για την υγεία τους, μιας και πολλές φαίνεται να ταλαιπωρούνται από δερματοπάθειες. Ακόμα υπάρχουν και πολλοί που ανησυχούν για τις γάτες που φροντίζουν καθώς πράγματι οι αλεπούδες μπορούν να γίνουν θανάσιμη απειλή για τις μικρές γάτες.
Σύμφωνα με την ΑΝΙΜΑ, οι πολίτες που απευθύνονται στο σύλλογο σε γενικές γραμμές περιμένουν από την οργάνωση να «πιάσει» τα ζώα και να τα μεταφέρει στο «φυσικό τους περιβάλλον», δηλαδή στο βουνό, στο δάσος, κάπου μακριά.
Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τις αλεπούδες που έχουν εγκατασταθεί στην Αθήνα
Σύμφωνα με την ΑΝΙΜΑ και την Μαρία Γανωτή που μίλησε στη LiFO, οι αλεπούδες δεν γίνεται να μεταφερθούν ξανά σε κάποια δασική έκταση αλλά το μόνο που μπορούν να προσφέρουν οι φιλοζωικοί σύλλογοι είναι η θεραπεία των άρρωστων ζώων.
Γίνονται προσπάθειες να κατανοήσουν οι πολίτες που απευθύνονται στην οργάνωση ότι μια υγιής και εύρωστη αλεπού από την μια δεν πιάνεται εύκολα αλλά από την άλλη δεν έχει νόημα να συλληφθεί. Αν μεταφερθεί μια αλεπού για παράδειγμα στην Πάρνηθα, θα κατέβει ξανά στην πόλη - στην περίπτωση που τα καταφέρει και δεν γίνει βορά των λύκων και των σκύλων που κυκλοφορούν εκεί.
Αυτό που μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι και οι ομάδες περίθαλψης ζώων είναι μόνο να συλλάβουν μια καταβεβλημένη ή τραυματισμένη αλεπού και να τη θεραπεύσουν.
Οι πολίτες καλούνται πλέον να συνηθίσουν ότι οι αλεπούδες έχουν εξελιχθεί σε «αστικά» ζώα, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλη την Ευρώπη. Κάποιες φορές μάλιστα ίσως να φάνε γάτες, αν και συνήθως τρώνε τις τροφές που αφήνουν οι φιλόζωοι.
