TA RUNNING CLUBS, απόλυτη παγκόσμια τάση αυτήν τη στιγμή στο fitness community, ξεπηδούν από πόλη σε πόλη με γρήγορους ρυθμούς. Τα βίντεο που κυκλοφορούν δείχνουν καταπληκτικά sportswear σύνολα, ζηλευτά κορμιά και ανθρώπους που μετά το πρωινό τους τρέξιμο ορμάνε σαν σμήνη στα καφέ και τα brunch-άδικα. Είναι αυτός ο νέος τρόπος για socialising, κουράστηκαν οι άνθρωποι να γνωρίζουν κόσμο κάνοντας reactions στο Instagram. Χρειαζόμαστε παρέα για motivation; Γουστάρουμε την αγέλη;
Ποιος ξέρει. Σημασία έχει πως η Αθήνα αρχίζει να μπαίνει σε αυτό το mood. Μικρές και μεγαλύτερες ομάδες ξεπηδάνε και στο Instagram και στο Tik Tok. Από τα μεγάλα running clubs της Adidas, της Puma και άλλων μικρών και μεγάλων κολοσσών ξεπηδάνε πιο μικρές ομάδες όπως οι @thunderrunningathens, το running community του LOT 51, το @lot51_runcrew, και οι @overunder.rc που διοργανώνουν εβδομαδιαίες διαδρομές – παρατηρείται ένας μικρός χαμός με το τρέξιμο.
Το γκρουπ αποτελείται από διαφορετικών επιπέδων δρομείς, οι οποίοι επιλέγουν να μην τρέχουν μόνοι αλλά σε μπουλούκι, πράγμα που, κατά τα λεγόμενά τους, κάνει το τρέξιμο λιγότερο μοναχικό.
Αυτές οι μικρές «λέσχες» κανονίζουν διαδρομές «τσέπης» σε χαλαρούς ρυθμούς, ιδανικά για όποιον δεν έχει καμία επαφή με το τρέξιμο και θέλει να δοκιμάσει ή για κάποιον που θέλει να πάει μια βολτίτσα μετά της οκτώ το βράδυ στην καυτή Αθήνα και να κάνει κάτι fun. Οι νευροεπιστήμονες λένε ότι κάθε σταγόνα ιδρώτα που εκκρίνει το σώμα κατά την άσκηση ανοίγει ένα «νέο δρομάκι» για τον εγκέφαλο κι αυτή είναι μια πραγματικά αισιόδοξη δήλωση, η οποία, απ’ ό,τι φαίνεται, έκανε τους πρωτομάστορες του @running_late_club να πάρουν το θάρρος και να φτιάξουν μια μικρή και ευέλικτη ομάδα που βγαίνει για τρέξιμο λίγο μετά το ηλιοβασίλεμα, κάνοντας βατές και μικρές διαδρομές μέσα στο κατακαλόκαιρο.
Η ονομασία «running late» οφείλεται στον αργό ρυθμό τους (μη φανταστεί κανείς πολύ αργό, απλώς δεν πάνε σαν δαιμονισμένοι) αλλά και στο ότι παίζει και να καθυστερήσουν να βγουν για τρέξιμο. Το γκρουπ αποτελείται από διαφορετικών επιπέδων δρομείς, οι οποίοι επιλέγουν να μην τρέχουν μόνοι αλλά σε μπουλούκι, πράγμα που, κατά τα λεγόμενά τους, κάνει το τρέξιμο λιγότερο μοναχικό.
«Τώρα με τον καύσωνα είναι πολύ δύσκολο να το πάρεις απόφαση και να βγεις για τρέξιμο, ωστόσο, επειδή ξέρουμε ότι θα δούμε φίλους και θα γνωρίσουμε και κάποια νέα προσθήκη στο γκρουπ, μαζευόμαστε. Κάποιοι από εμάς, δε, είναι τόσο αρχάριοι που, κάνοντας το πρώτα μας πέντε χιλιόμετρα, χαρήκαμε λες και καταφέραμε κι εγώ δεν ξέρω τι». Τα παιδιά λένε πως θέλουν και πως τους κάνει καλό το να νιώθουν ότι είναι κομμάτι μιας μικρής κοινότητας, ότι έχει πλάκα και ότι δεν θέλουν φανταχτερό, πανάκριβο εξοπλισμό για να τρέξουν, μόνο κατάλληλα παπούτσια. «Πρέπει να πάρουμε σωστά παπούτσια για τρέξιμο, όσοι δεν έχουμε, για να μην ταλαιπωρούμε τα γόνατά μας».
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.
