Χαρταετός μεσουρανούσε ασίκικα
στα Βέρμια διαστρικά ουράνια
καλπάζοντας τροχιές ευθείες
κι έσερνε
πολύχρωμη μακριά ουρά:
πλήκτρα πύρινα φωτιάς
και νιότη οργισμένη
φάμπρικας ατσάλι κοφτερό
τρεχούμενο μέσα απ' τα δάχτυλα νερό
βελούδινο του Μακεδνού το χέρι
-της πρόσφερε και ήπιε-
Κόκκινα τα κρίνα
τρικλίζουν στο στερέωμα
νέκταρ χορός αγγέλων μέθη
λιώνει τ'ατσάλι η φωτιά
κι η νιότη ρίχνει το καλούπι
νερό ψυχή...
και πλάθει τον Ορφέα
κι ο Παντοκράτορας* πρωτοστατεί
με τα σοκάκια της Κασσιόπης*...
Όλοι του Ολύμπου οι θεοί
νεφοπαρμένοι
από απέναντι
εποφθαλμιούν
ζηλεύουν το συμπόσιο
ξυπνούν ανέμους πειρατές
και ρυτιδώνει η θάλασσα
και ο λυράρης εμήνυσε λυπητερά
το κούρσεμα του ρήγα
απ' τα μεσούρανα ο αητός
τσάκισε
πισωπατεί
λυγίζει
ψάχνει την ουρά του
και τη φαμίλια της ξοπίσω
σκάλωσε ναι κι απόμεινε
νωδή τρεμάμενη στο σύρμα
Ο ΜΑΚΕΔΝΟΣ**
αναδιπλώνεται...
ορθοστατεί...
αλέγρικα μουντάρει...
Ωραίε Ναζωραίε μου
η νουβέλα μόλις άρχισε!
* τοποθεσίες της Κέρκυρας
**Μακεδόνας
(γράφτηκε για τον δικό μας Μανόλη,
το μαχητή της ζωής από την ομάδα Παλμός)
σχόλια