Πέρσι το καλοκαίρι είχα πάει Ηρώδειο. Είχα δει το Il Trovatore, του Giuseppe Verdi. Σας το συνιστώ αλλά όχι ανεπιφύλακτα, μπορεί τα γούστα μας να μην ταυτίζονται.
Αν πάντως δεν σας αρέσει η παράσταση έχει 3G kampana, den tha hasete polla tweet (ουπς, ξέχασα πατημένο το alt+shift, παιδαριώδες λάθος για αρθρογράφο της κλάσης μου).
Λοιπόν, τι λέγαμε;
Α, ναι!
Όταν τελείωσε η παράσταση κατέβηκα με την Αυγουστάκη την Διονυσίου Αρεοπαγίτου.
Όπως ίσως ξέρετε, βρισκόμασταν στον χώρο που όριζε με την παρουσία της η Ακρόπολη. Και όμως φίλοι μου, το ευαίσθητο μάτι μου, ξέρετε τι εντόπισε;
-Ti;
Ότι κανείς δεν έριχνε ούτε βλέφαρο προς τον ιερό βράχο. Τόσο οι θεατές του Ηρωδείου όσο και οι διαβάτες την Αρεοπαγίτου, κοιτούσαν παντού, εκτός από την Ακρόπολη. Ρε σεις μεγαλύτερη εντύπωση τους προκαλούσε η φούξια φουστανέλα μου από τα ξωκλήσια των δωδεκάθεων!
Και μια χρήσιμη πληροφορία για τις λάτρεις των παπουτσιών. Τελικά, δεν ισχύει ότι από το δωδεκάθεο πήραν το όνομά τους οι δωδεκάποντες γόβες!
Μήπως η εξοικείωση με την αισθητική του σήμερα, δηλαδή της πολυκατοικίας και των αυτοκινήτων, δεν μπορεί να αντέξει τα μοτίβα και τους ρυθμούς της αρχαιότητας; Μήπως δεν μας πολυκαίγεται καρφί για το σύμβολο; Μήπως να ζητήσουμε από μια μεταφορική να την κατεβάσει λίγο πιο χαμηλά, για να μην υποχρεούμαστε να σηκώνουμε το κεφάλι για να τη δούμε;
Τελικά στους μόνους που προξενεί ενδιαφέρον η Ακρόπολη είναι στους αυτόχειρες, σε αυτούς που την βλέπουν σαν βατήρα για μια βουτιά στους βυθούς του επέκεινα. Έχουν αφελώς πιστέψει πως εκεί δεν θα έχει εφορίες και χαράτσια.
Αν δεν είναι αυτό αίρεσης, τότε τι είναι;
Λυπάμαι χάσατε.
Στα πλαίσια της προσπάθειας ανεύρεσης εσόδων για το δημόσιο ταμείο, το υπουργείο οικονομικής αφαίμαξης προσανατολίζεται σε επέκταση των φορολογικών ελέγχων και μετά το λευκό τούνελ. Παρεμπιπτόντως, για να διασχίσεις το διάδρομο αποδήμησης, στις μέρες μας, πρέπει να κάνεις περισσότερες στάσεις για διόδια από όσες κάνεις για να πας Πύλο! Αυτό το τελευταίο ίσως να ήταν λίγο υπερβολικό!
Σε λίγο, έτσι όπως πάμε μην απορήσετε αν δείτε τον Παρθενώνα να πηδάει από την Ακρόπολη και ποιος τον ακούει μετά τον Σφακιανάκη. Όχι, πάντως εγώ!
Σκεφτείτε τη σκηνή.
Λοιπόν, οι ήχοι, οι φασαρίες, τα κουτσομπολιά, τα μυστικά όλης της πόλης φτάνουν στα αυτιά του ναού, ο οποίος πάσχει όπως έχετε όλοι καταλάβει από κατάθλιψη και σαν να μην έφτανε μόνο αυτό είσαι η ιερότερη στιγμή του δυτικού πολιτισμού, ένα κομψοτέχνημα που στέκει αγέρωχο κάτω από τον ίδιο ουρανό και σε συνομιλία με την θάλασσα, για 25αιώνες, σου έχουν ληστέψει τα υπάρχοντα, περισσότερες φορές από ότι κακοποιοί τις παραθεριστικές κατοικίες του Μαραθώνα, ζεις σε μια πόλη, μέσα σε ένα δάσος από κεραίες και μπουγάδες, και ούτε μισό κτίριο δεν μπορεί να σου τραβήξει την προσοχή πόσο μάλλον να συνομιλήσει μαζί σου, δεν σου δίνουν σημασία όταν κάνουν βόλτα στην επικράτειά σου αλλά παρόλα αυτά σε παστώνουν με αντιρυτιδικές για να δείχνεις νέος σαν να είσαι συνταξιούχα σταρ του σινεμά, σε χρησιμοποιούν για σκηνικό αυτοκτονιών και διαμαρτυριών και υποπτεύεσαι πως η τρόικα προσανατολίζεται στο να ζητήσει να σε φορολογήσουν, αφού πρώτα σου βάλουν χορηγό όπως έκαναν και στη φανέλα της Μπαρτσελόνα!
Αν είσαι ο Παρθενώνας πόση υπομονή να κάνεις; Σε πιάνουν απαλεψιές Οι κίονές σου λυγίζουν από την απόγνωση, παίρνεις φόρα και εκτελείς άλμα στο κενό μετά από πολλαπλή περιδίνηση.
Καλό θα ήταν για να αποτραπεί ένα τέτοιο εφιαλτικό σενάριο, να διανυκτερεύουν σε βάρδιες τα παιδιά που κρατούν το σεντόνι του Champions Leaque, για να πιάσουν τον ναό αν φουντάρει.
Αλλά όχι, αν είσαι Παρθενώνας δεν το κάνεις γιατί είσαι βέβαιος πως άπαξ και πηδήξεις το υπουργείο πολιτισμού θα δώσει το οικόπεδό σου για συναυλία του Justin του Bieber, σε απευθείας σύνδεση με το MTV του Κολοράντο, ενώ στα προπύλαια οι αγανακτισμένοι -και δικαίως- φίλοι του Notis θα οργανώνουν πορεία διαμαρτυρίας και θα ραίνουν τα ΜΑΤ με λέλουδα και ξυροκάρπια διότι μας πήρε την παρθενιά -πρεμιέρα ήθελα να πω- του χώρου το μαλακισμένο από το Οντάριο!
Συγχύστηκα, θα λύσω καμιά άσκηση συναρτησιακού παραλογισμού, αν και Πάσχα, για να ξεχαστώ.
Όσο για επιμύθιο, απευθύνομαι σε όσους χρωστούν και πιστεύουν στα ζώδια και τον Γιώργο Χορταρέα, στο πανελλήνιο δηλαδή.
Σας προτρέπω να κλειστούμε στα ιερά τείχη, υπό τις οδηγίες του αγίου Νίκου Αλέφαντου και ας κοπιάσουν οι εισπρακτικές με τις λαμπάδες τους, κάπου θα βρούμε να τους τις βάλουμε.
'Ήμαρτον πια!
σχόλια