Αν έπρεπε να διαλέξω ένα πράγμα που με θλίβει σε μεγαλύτερο βαθμό στην Ελλάδα του σήμερα ,αυτό θα ήταν η έλλειψη οράματος. Η νεολαία, οι αυριανοί δηλαδή ενεργοί πολίτες φαίνεται να έχει απολέσει ένα κομμάτι από αυτό που όλοι εμείς λέμε «ελληνική ψυχή». Νέοι που εξαναγκάστηκαν να είναι ανερμάτιστοι, και να ζουν μηχανικά με γνώμονα την επιβίωση δίχως να λογαριάζουν τίποτα. Η ανατροφή που δέχθηκαν από την γενιά της μεταπολίτευσης «αναβαθμίστηκε» σε τρόπο ζωής ,δημιουργώντας ένα πλαίσιο διαβίωσης χωρίς κανόνες, νόμους και συνείδηση. Η φυσική τάξη των πραγμάτων ανατράπηκε, χωρίς οι ίδιοι να φέρουν καμία ευθύνη. Αθόρυβα και ύπουλα, η άρνηση λήψης ευθυνών έγινε η νέα πραγματικότητα. Πως αναλαμβάνεις την ευθύνη, την όποια ευθύνη ,όταν αρνείσαι λόγω πραγματικότητας να αποκοπείς από τον ομφάλιο λώρο και να αναλάβεις πρωτοβουλία; Το καθεστώς ανέχειας «έσπασε» το φράγμα της οικονομίας και κατέπνιξε όχι την επιθυμία αλλά και την ανάγκη πριν καν εκδηλωθεί, για αυτοβελτίωση του ατόμου.
400 χρόνια σκλαβιάς δεν στάθηκαν ικανά να κάμψουν το αθάνατο ελληνικό πνεύμα και τώρα το στέλνουμε να «πνιγεί»; Τι ειρωνεία να πνιγεί στο γαλάζιο της ελληνικής θάλασσας!
Ακόμα και υπό τoν Τουρκικό ζυγό η «δίψα» της μάθησης έκαιγε τη δαδα της γνώσης, στο κρυφό σχολειό. Για εκείνους που υπέφεραν, οι ήρωες έφεραν την επανάσταση ,σε εμάς όλα δείχνουν πως η λύτρωση αργεί. Η σημερινή Ελλάδα της σύγχυσης «ανακατεύει» την κουτάλα στο καζάνι που βράζουν οι ήρωες της καθημερινότητας - οι νομοταγείς Έλληνες της αυτοθυσίας - μαζί με ένα μάτσο προδότες, κομπιναδόρους, και βολεμένους βυσματίες. Συνένοχοι στην προδοσία γίνονται όλοι εκείνοι που αποποιούνται των ευθυνών τους και βάζουν το δικό τους λιθαράκι σε αυτό που εγώ ονομάζω «σύγχρονο ξεριζωμό».
Η αφύπνιση θα έρθει χέρι χέρι με την αλλαγή φοβάμαι, ενώ το μέλλον θα τρέχει καταπάνω μας απειλητικά. Βολευτήκατε. Βουλευτήκαμε όλοι, και ξεχάσαμε μέσα στην αφθονία και την ποικιλία της εποχής ότι το μέλλον κατακτάται δε δωρίζεται. Η γενέτειρα της τραγωδίας κατέληξε να την ζει, πιο αληθινή και οδυνηρή παρά ποτέ.
σχόλια