Περίεργο είναι φέτος το καλοκαίρι, θα το δεις κι εσύ τώρα που κατέβηκες, λέει η Άννα.
Αναρωτιέσαι αν είναι όντως έτσι.
Είναι σίγουρα μικρό. Ή ίσως σου φαίνεται έτσι γιατί το περσινό ήταν τεράστιο. Είχες μόλις τελειώσει τις Πανελλήνιες και το καλοκαίρι ξεκίνησε ουσιαστικά στις 5 Ιουνίου και τέλειωσε στις 15 Οκτωβρίου. Τεσσεράμιση μήνες καλοκαίρι! Θα μου πεις το καλοκαίρι είναι Ιούνιος-Ιούλιος-Αύγουστος. Όχι.
Το καλοκαίρι δεν είναι απλά μια εποχή όπως οι άλλες, ούτε ορίζεται από τη ζέστη. Το καλοκαίρι ξεκινούσε όταν έκλεινε το σχολείο και τέλειωνε όταν το σχολείο ξανάνοιγε. Ανέκαθεν αυτό. Ουσιαστικά ο χρόνος θα μπορούσε να χωριστεί σε δύο βασικές εποχές: το καλοκαίρι και τον υπόλοιπο χρόνο.
Είναι αποστειρωμένο. Τα φρούτα, τα ζυμαρικά, το τυρί, οι πατάτες, το φαστ φουντ στις τέσσερις το πρωί, τα παγωτά, οι γρανίτες απαγορεύονται δια ροπάλου από την (καθόλου κατά τα άλλα) καλοκαιρινή μου δίαιτα. Όπως και το αλκοόλ. Και καλοκαίρι χωρίς σφηνάκια τεκίλα και μπύρες στο hobo απ’ τις 3 το μεσημέρι γίνεται ;
Δε γίνεται, δυστυχώς. Ποιος σου φταίει όμως που πήρες δέκα κιλά ;
Πειθαρχία, όχι ανεμελιά φέτος. Και πρόγραμμα.
Είναι ένα μεταβατικό στάδιο. Δεν είναι αυτοσκοπός. Είναι μια προετοιμασία για τον Σεπτέμβρη. Έχεις φτιάξει «λίστα» για τον Σεπτέμβρη. Θεατρική ομάδα, κολυμβητήριο, Ισπανικά, να ξαναρχίσεις τη ζωγραφική. Συν όσα έκανες πέρσυ. Clean start ο Σεπτέμβρης.
With tired eyes, tired minds, tired souls we slept κι αυτόν τον Ιούνιο. (Ναι, Explosions in the Sky)
Τώρα θα γεμίσεις μπαταρίες, θα εισπνεύσεις όσο καθαρό αέρα χωράνε τα πνευμόνια σου, θα μαζέψεις ήλιο και θάλασσα για να έχεις.
Πάνω απ’ όλα θα χορτάσεις τους ανθρώπους που θα κάνεις πάλι να δεις καιρό. Θα μαζέψεις καινούριες εμπειρίες για να στηρίξεις πάνω τους τις από απόσταση σχέσεις σου για ένα χρόνο ακόμα.
Ο μικρός Ηρακλής θα είναι η μασκότ του φετινού καλοκαιριού, κι ας είναι μόλις δέκα εκατοστά. Είμαι σίγουρη πως είναι το καλύτερο γατί του κόσμου.
Το φετινό καλοκαίρι θα έχει και μπάνια και μαύρισμα και beach party και εκδρομές και Επίδαυρο και camping και river party και διεθνές φεστιβάλ χορού και movie nights και χορό και νέες γνωριμίες και νέους έρωτες και αναθέρμανση παλιών.
Όπως κάθε καλοκαίρι.
Οι στίχοι του Αγγελάκα μου φαίνονται πολύ καλοκαιρινοί για κάποιο λόγο
«Δεν είμαι μόνος, δεν είμαι ο μόνος
όλα είναι δρόμος, όλα είναι δρόμος».
P.S.: Ο Ηρακλής μου μοιάζει λίγο με το πλασματάκι της φωτογραφίας.
Είναι πιο όμορφος βέβαια.
Αφιερωμένο στους γονείς μου και τους φίλους που με περίμεναν στην Καλαμάτα και στη Χρύσα και την Ευρυδίκη που τις περιμένω να ‘ρθουν. Και στον Βασίλη μου που πήγε στη γιαγιά και τον παππού και το σπίτι είναι άδειο χωρίς αυτόν.
