Κείμενα. Κείμενα εξοργιστικά, χαζά, ανούσια, επιφανειακά, τύπου βαθυστόχαστα, ντεμέκ. Εικόνες. Εικόνες πολυδιάστατες, ιλουστρασιόν, ζαλιστικές, με χρώμα ή ασπρόμαυρες, με φίλτρο σέπια, παλιακό ύφος ή χωρίς.
Έχουμε μάθει να διαβάζουμε, αλλά να μην αναλύουμε. Εχουμε μάθει να κοιτάμε αλλά δε βλέπουμε. Κάποιος επώνυμος το 'χε πει αυτό. Γνωστό, τσιτάτο νομίζω, μου διαφέρει όμως τώρα η πηγή του. Άλλο ένα σημάδι ότι δε συγκρατούμε την πληροφορία πια. Το σύστημα είναιoverloaded, με την πρώτη ευκαιρία διαγράφει τα "άχρηστα" και κρατά στην επιφάνεια τα βασικά, όπως ας πούμε "σήμερα έφαγα γεμιστά", "να μην ξεχάσω να πληρώσω την κάρτα" και "πάλι πολλά ήρθαν τα κοινόχρηστα".
Οπτική επικοινωνία σου λένε μετά. Ήταν και μάθημα αυτό, επιλογής, στη σχολή. Πώς θα σου τραβήξω το βλέμμα. Την προσοχή. Ποιος συνδυασμός χρωμάτων και ποιο σχήμα λογοτύπου μπορεί να εντυπωθεί ευκολότερα στο κομμάτι εκείνο του μυαλού σου και να παραμείνει εκεί, δίπλα στα γεμιστά, εις τον αιώνα τον άπαντα.
Σηκώνω τα χέρια ψηλά. Από τη μία γουστάρω να χαζεύω καλοφτιαγμένες εικόνες που θέλουν να μου πουλήσουν το περιεχόμενο του κεράτου της Αμάλθειας (κι ας μην έχω μία) και από την άλλη τις απεχθάνομαι, δε θέλω άλλο πια από αυτό που αντιπροσωπεύουν. Αισθάνομαι τζάνκι. Μάρκετινγκ σου λέει μετά. Πρέπει να το υπηρετήσω (;)...