VERBATIM (extra*) #19

Facebook Twitter
0


 

«Λυπάμαι πολύ. Πρέπει να ντρέπονται. Εγώ ήρθα για να τιμήσω τη Θεσσαλονίκη και κάποιοι δεν ήθελαν να γίνει η παρέλαση. Εγώ στα 15 μου πολέμησα για την πατρίδα. Δεν μπορούν να με λένε προδότη»


 

Όταν οι περιστάσεις το απαιτούν. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μετά τα επεισόδια και τα συνθήματα στην παρέλαση της Θεσσαλονίκης νιώθει την ανάγκη να θυμηθεί τον Κάρολο Παπούλια του μακρινού παρελθόντος. 






Επειδή ακριβώς είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας έπρεπε να συγκρατήσει τα νεύρα του. Δεν επιτρέπεται ως θεσμός ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να εκνευρίζεται. Και δεν έπρεπε να κάνει και τις δηλώσεις που έκανε.


 

Ένα έθνος στο ντιβάνι. Ο Μανώλης  Γλέζος επικριτικός  για την αντίδραση  του προέδρου στα συνθήματα του κόσμου

 

 

 

 

Θεωρώ άδικο να έχουμε παραλάβει μια πολύ ωραία χώρα και να την παραδίδουμε κατεστραμμένη στους νέους ανθρώπους. Πρέπει όλοι μας να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ορθοποδήσει. Εγώ βέβαια, το κατάλαβα αργά -αν και ποτέ δεν είναι αργά.»


Στον αγώνα για το καλύτερο και ο Ηλίας Ψινάκης, μάλλον μην υπολογίζοντας ότι στην εθνική καταστροφή συνέβαλε και η τηλεοπτική αισθητική.

 

 


«Αυτό που το στρατιωτικό πραξικόπημα θα επέτρεπε είναι, (όπως είπα ας αγνοήσουμε τη μικρή λεπτομέρεια οτι είναι ένα στρατιωτικό πραξικόπημα), να γίνει αυτό που πρέπει πιθανώς να συμβεί και θα είναι σίγουρα ο πιο ανώδυνος τρόπος για την Ελλάδα: να ασχοληθεί με τα προβλήματά της: χρεοκοπία και έξοδος από το ευρώ…»


 

Το πόσο Δύση μας θεωρούν οι δημοκρατικοί φίλοι μας που σώζουν λαούς από δικτάτορες, φαίνεται από το πόσο εύκολο έχουν να γίνει μια χούντα στην Ελλάδα, όπως ο αρθρογράφος του Forbes Τιμ Γουόρστολ (μερικές φορές το εύχονται κιόλας).

 


Το Tea Party, είναι απόγονος της Κου Κλουξ Κλαν…οι οπαδοί του θέλουν να λιντσάρουν το νέγρο που μπήκε στον Λευκό Οίκο".


 

Χωρίς να μασάει τα λόγια του, ο Σον Πεν, για αυτούς που παλιότερα φορούσαν κουκούλες και τώρα το πιο λαμπερό τους χαμόγελο.

 

 

«Αυτό που μου αρέσει είναι πως οι άνθρωποι δεν δέχονται τα πάντα. Μου αρέσει που αγωνίζονται. Μου αρέσει που βγαίνουν στους δρόμους. Που επαναστατούν. Δείχνουν πως είναι ζωντανοί. Η κρίση δημιουργεί ισχυρότερους δεσμούς στον λαό. Μπορεί τουλάχιστον να επιφέρει την αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων».


 

Τουλάχιστον η μνημονιακή Ελλάδα εμπνέει τους απ’ έξω. Η Φανί Αρντάν παρακολουθεί τους εγκλωβισμένους του μνημονίου και ενθουσιάζεται.

 

 

"Βάλθηκαν να μας πείσουν ότι είμαστε μια χώρα-παράσιτο. Όχι, είμαστε μια πολύ σημαντική χώρα και δεν είναι μόνο η ιστορία των 2.000 χρόνων και πλέον -είναι η συνέχεια της γλώσσας... δεν χάσαμε ποτέ το νήμα του πολιτισμού μέσα από τη γλώσσα μας. Γι' αυτό και θα βρούμε την άκρη».


 

Ο ποιητής Νάνος Βαλαωρίτης αγανακτισμένος με τις επικρίσεις, για τις γέφυρες που χτίζουν στο χρόνο οι λέξεις.





Τα stress tests είναι οξύμωρα πράγματα, που τα διαχειρίζονται άνθρωποι που είναι κανονικοί ηλίθιοι. Είναι σχεδιασμένα για να μπορεί να τα περάσει σχεδόν οποιαδήποτε τράπεζα, ώστε να καθησυχάσουν τους εύπιστους ότι όλα είναι καλά. ΕΚΤ και  ΔΝΤ…έχουν αυταρχικές απαιτήσεις από μια χώρα που βρίσκεται σε κρίση. Απαιτούν από την κυβέρνησή της να αγνοηθεί η βούληση του λαού και είναι τόσο λαίμαργοι και αρπακτικοί, που απαιτούν και την ίδια την κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας. Έχουν εκβιαστικές απαιτήσεις -να πουλήσει η χώρα τον εθνικό της θησαυρό και τη γη της σε ξένες χώρες και στους πλουτοκράτες. Οποιαδήποτε χώρα υποκύπτει σε τέτοιους εκβιασμούς αυτοευνουχίζεται, προς απόλαυση των Γερμανών... Η πρόβλεψή μου είναι η εξής: στο τέλος θα απαιτήσουν να τους ευχαριστήσετε για την ταπείνωσή σας!


 

Ψηλά τα χέρια…Ο Αμερικανός οικονομολόγος και νομικός Ουίλιαμ Μπλάκ για τη συνταγή που οδηγεί στην αιχμαλωσία και στο τελικό σπάσιμο της μέσης.


 

Αυτό που συμβαίνει είναι απολύτως βάρβαρο και νοσηρό. Και, ενώ καλούμαστε να δούμε πού δεν ήμασταν εντάξει, πόσο μεγαλύτερη ήταν η δρασκελιά απ' τη σκιά μας, οι από πάνω -αναρωτιέμαι- τι κάνουν ακριβώς; Υπουργούς έχουμε ή οδηγούς βομβαρδιστικών;


 

Κουστούμι στο χώμα. Η συγγραφέας Ιωάννα Καρυστιάνη για αυτούς που σέρνονται εκτελώντας το μνημόνιο.




«Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές στην Αμερική και στην Ευρώπη είναι ηθικά χρεοκοπημένες και έχουν οδηγήσει σε εθνικές χρεοκοπίες…Εκφράζω τη βαθιά μου αλληλεγγύη προς τον λαό της Ελλάδας που υποφέρει αλλά αγωνίζεται εναντίον τόσο των μεγάλων τραπεζών, οι οποίες δεν λογοδοτούν σε κανέναν, όσο και των πολιτικών που συνεργούν σε αυτό.». 




Ένας ακόμη καλός λόγος για τους μελλοθάνατους. Ο αφροαμερικανός φιλόσοφος Κόρνελ Γουέστ συμπαραστέκεται σε αυτούς που πέφτουν πρώτοι.

 


«Ποιος ζει καλύτερα;;…Άντε να πάει κανείς στην Ελλάδα σήμερα: δεν ξέρει αν θα μπορέσει να κάτσει, ούτε να απογειωθεί. Έβαλαν φωτιά στις πόλεις τους. Γι’ αυτό θα πληρώνουν όσο ζούνε …Όλα, ό,τι έχουν και δεν έχουν, πρέπει να τα πουλήσουν για να πληρώσουν τα χρέη τους».


Δεν είναι μόνο οι συνέπειες της κρίσης. Είναι ότι στη γειτονιά, μας περιφέρουν πλέον σαν τον Κουασιμόδο του χρέους, όπως ο Βούλγαρος Μπόικο Μπορίσοφ που θέλει να αποδείξει στους συμπατριώτες του ότι τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία.


 

Από εμάς, την εκάστοτε εξουσία, ξεκίνησε το πρόβλημα. Και εμείς σήμερα είμαστε αυτοί που κάνουμε τα πρώτα μεγάλα βήματα.


 

Όσο ζορίζουν τα πράγματα, τόσο «απλώνει» η αυτοκριτική. Ο Γιώργος Παπανδρέου παίρνει μέρος της ευθύνης που μέχρι πριν λίγο έριχνε μόνο σε άλλους.

 


 Εάν επιβληθεί ένα πρόγραμμα αυστηρής λιτότητας στους Έλληνες, τότε είναι πολύ πιθανό να γίνει το ίδιο σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της ευρωζώνης…Είστε οι πιο οργανωμένοι, μαχητικοί και ριζοσπαστικοί από όλες τις εργατικές τάξεις της Ευρώπης.


Ο Αμερικανός οικονομολόγος και κάποτε καθηγητής του Γιώργου, Ριτσαρντ Γουλφ για τα πειραματόζωα στο εργαστήριο του χάους.


0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ