H ετήσια λίστα με τους πιθανότερες αιτίες αναταραχής και πολιτικοοικονομικής αστάθειας του Eurasia Group αναδεικνύει και φέτος τα σημεία παγκόσμιου συναγερμού. Για πρώτη φορά μετά από το 2008 όπως επισημαίνεται από τους αναλυτές, τη δεκάδα χαρακτηρίζουν περισσότερο ζητήματα γεωπολιτικής και όχι οικονομίας. Η πολιτική αστάθεια, ο πόλεμος και η διπλωματία δείχνουν να είναι στις ομάδες υψηλού κινδύνου χωρίς ωστόσο να εξαιρούνται οι παράγοντες της οικονομικής κρίσης.
Aκολουθούν περιληπτικά τα δέκα σημεία sos από την ετήσια έκθεση του Eurasia Group την οποία όλη μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
1) Oι προβληματικές συμμαχίες της Αμερικής: Μια δύσκολη χρονιά για εξωτερική πολιτική και με τους ανταγωνιστές στον τομέα του εμπορίου και της οικονομικής επιρροής να κερδίζουν έδαφος. Ο Μπαράκ Ομπάμα πρέπει να δώσει σκληρή μάχη για να πείσει τους Αμερικάνους να πάψουν να θεωρούν τα "ανοίγματα" στο εξωτερικό δευτερεύοντα. Οι πολίτες δείχνουν να επενδύουν λιγότερο στην εξωτερική πολιτική και τις οικονομικές σχέσεις με άλλες χώρες και να προβληματίζονται για τα εσωτερικά ζητήματα. Παράλληλα, το σκάνδαλο Σνόουντεν, το ανοιχτό μέτωπο της Συρίας και το φιάσκο Οbamacare, συνθέτουν το εφιαλτικό σενάριο που θα εξακολουθεί να προκαλεί πονοκέφαλο στην διεξαγωγή ισχυρής και σταθερής εξωτερικής πολιτικής.
2) Οι μεγάλες αποκλίσεις και ανατροπές στις αγορές: Oι ψηφοφόροι σε έξι από τις συνεχώς αναπτυσσόμενες παγκόσμιες αγορές, φέτος προσέρχονται στις κάλπες. Βραζιλία, Τουρκία, Ινδονησία, Ινδία, Κολομβία και Ν.Αφρική ενδέχεται να προκαλέσουν μεγάλες ανατροπές, με τις υπάρχουσες κυβερνήσεις να πρέπει να δώσουν σκληρή μάχη για επανεκλογή. Η μεσαία τάξη είναι εξαγριωμένη και μπορεί, όπως συνέβη πέρσι, να δείξει την οργή της στους δρόμους και τις κάλπες. Πρόσφατα παραδείγματα η Ρωσία, η Τουρκία και η Βραζιλία.
3) Η νέα Κίνα: Οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι για τα οικονομικά της βρίσκονται στο χρηματοπιστωτικό της τομέα, όπου η ηγεσία αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα με την φερεγγυότητα των τραπεζών. Το Πεκίνο ελπίζει ότι μπορεί να διεξάγει ομαλά τη μετάβαση σε ένα ασφαλή και ομαλό τραπεζικό τομέα, αλλά αυτό θα είναι δύσκολο χωρίς να προκαλέσει πιστωτικό γεγονός και οι τράπεζες απαιτούν εξασφάλιση. Το αυστηρό χρονοδιάγραμμα θέλει έως το 2017 να έχει σταθεροποιηθεί η πολιτική που θα τηρηθεί και αυτό σημαίνει πως οι δράσεις θα αρχίσουν πολύ σύντομα.
4) Το Ιράν: Tα πρώτα βήματα έγιναν αλλά η διαδρομή θεωρείται ακόμη μεγάλη και διπλωματικά επισφαλής. Αν και το group P5+1 φαίνεται πως αποδίδει στο να ολοκληρωθεί η συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης, οι τεχνικές συνομιλίες γίνονται με εξαιρετική ευαισθησία. Από μόνη της η συμφωνία είναι αρκετά επικίνδυνη εφόσον μπορεί και επηρεάζει διεθνώς τις τιμές του πετρελαίου ενώ η ένταση στις σχέσεις Σαουδικής Αραβίας και Ιράν εξακολουθεί να υφίσταται.
5) Το πετρέλαιο: H ενεργειακή επανάσταση έχει ήδη σημαντικές γεωπολιτικές επιπτώσεις. Οι φετινές εξελίξεις οδηγούν σε επενδυτικά αδιέξοδα που αν και έως τώρα δεν ήταν ορατά, το 2014 αυτό αναμένεται να αλλάξει. Ανάμεσα στους πολλούς παράγοντες που θα επηρεάσουν, η επιτάχυνση της πλεονάζουσας παραγωγικής ικανότητας ανάπτυξης, οι ασφυκτικές πιέσεις στις τιμές από το απαισιόδοξο χρηματιστηριακό κλίμα αλλά και ο ανταγωνισμός μεταξύ των χωρών παραγωγών, που θα οξύνουν το πετρελαϊκό παγκόσμιο τοπίο.
6) Δεδομένα στρατηγικής σημασίας και ψηφιακής ανάπτυξη: H ψηφιακή ασφάλεια μάλλον είναι πιο εύθραυστη παρά ποτέ. Η έκθεση της σε κυβερνοεπιθέσεις και διαρροές θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα στοιχήματα που πρέπει φέτος οι αξιωματούχοι εθνικής ασφάλειας των χωρών αλλά και οι επιχειρηματικοί κολοσσοί, να κερδίσουν. Ο πόλεμος πλέον είναι ηλεκτρονικός και οι στρατιώτες του θεωρούνται ως το επάγγελμα του μέλλοντος, εντός και εκτός νομιμότητας.
7) Αλ Κάιντα: Είναι πλέον ευδιάκριτο πως οι εξτρεμιστές κερδίζουν έδαφος. Όλα δείχνουν πως η εξάπλωση τους συμβαίνει παράλληλα και γύρω από τις ζώνες που δίνεται η μάχη. Νότια των βουνών του Ταύρου, δυτικά από τη Μεσόγειο, βόρεια από την Αραβική Έρημο και ανατολικά από την Άνω Μεσοποταμία έως και τη Νότιο Αφρική, τα μέτωπα ξεπηδάνε και κάνουν ευδιάκριτο πως το δημοκρατικό πολίτευμα γίνεται όλο και πιο δύσκολο να εφαρμοστεί στον Μουσουλμανικό κόσμο.
8) Οι αναταραχές στη Μέση Ανατολή: H σταθεροποίηση στη Μέση Ανατολή είναι εξαιρετικά απίθανη μέσα στο 2014. Η διαμεσολάβηση, οι πολεμικές επιχειρήσεις και η διπλωματική προσπάθεια για σταθερότητα δεν έχουν επιφέρει το αποτέλεσμα που πρέπει μετά από τρία χρόνια συνεχούς αναζωπύρωσης. Συρία και Αίγυπτος θα εξακολουθούν και φέτος να θεωρούνται επίφοβες για πολιτική αστάθεια και εμπόλεμο κλίμα με παγκόσμιο αντίκτυπο.
9) Ο ιδιότροπος Πούτιν και τα καπρίτσια του Κρεμλίνου: H παντοδυναμία και η δημοφιλία του Βλαντιμίρ Πούτιν γνωρίζει κατακόρυφη πτώση, κάτι που όμως ο ίδιος δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται. Παράλληλα, εξακολουθεί να λειτουργεί και να αντιδρά απρόβλεπτα αλλά όχι εγκαίρως ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει σημαντικές οικονομικές προκλήσεις και εσωτερικά ζητήματα που παίρνουν γρήγορα παγκόσμιες διαστάσεις. Το Κρεμλίνο δείχνει να επιδιώκει το σοκ και τον αιφνιδιασμό κάνοντας το να θεωρείται απρόβλεπτο, κάτι που ποτέ δεν είναι ιδανικό όταν μιλάμε για έναν τόσο ισχυρό ηγέτη.
10) Η Τουρκία: To 2013 ήταν μια σημαδιακή χρονιά για τον ρόλο της Τουρκίας στο τοπίο της παγκόσμιας αποσταθεροποίησης. Ο Ερντογάν έδειξε τον σκληρότερο του έως τώρα χαρακτήρα, απέναντι σε θέματα εσωτερικά αλλά και σε ζητήματα εξωτερική πολιτικής. Το κλίμα στο εσωτερικό της χώρας θεωρείται αρκετά αρνητικό και η αστάθεια προκαλεί ντόμινο που συμπαρασύρει τις επενδύσεις αλλά εντείνει και την ανησυχία για το ζήτημα με τον PKK και την Τουρκία να θεωρείται αρκετά εκτεθειμένη στο μέτωπο της Συρίας.
