Τιμημένος με σειρά σημαντικών διεθνών βραβείων αρχιτεκτονικής, ο διάσημος βραζιλιάνος αρχιτέκτονας Roberto Burle Marx αποτελεί έναν απ' τους σημαντικότερους αρχιτέκτονες τοπίου, ενώ παράλληλα υπήρξε ζωγράφος, δημιουργός κοσμημάτων, οικολόγος, εικαστικός και μουσικός.
Εισφέροντας τις εικαστικές του γνώσεις στην αρχιτεκτονική τοπίου, υπήρξε καινοτόμος στο σχεδιασμό πάρκων και κήπων, εισάγωντας για πρώτη φορά στη Βραζιλία εικαστικές αρχές στο σχεδιασμό τοπίων. Παράλληλα, οι εξειδικευμένες γνώσεις του στη βοτανική του επιτρέπουν να ανακαλύψει νέα είδη φυτών και να τα εντάξει αρμονικά σε νέα οικολογικά περιβάλλοντα που σχεδιάζει, δημιουργώντας αρμονικά αισθητικά άρτια σύνολα.
Γιος εύπορης οικογένειας με ρίζες από τη Γαλλία και τη Γερμανία (ο παππούς του ήταν ξάδερφος του Κarl Marx), θα σπουδάσει αρχικά ζωγραφική στη Γερμανία, όπου θα λάβει τα πρώτα ερεθίσματα κυρίως μέσα από τις συστηματικές επισκέψεις του στο Βοτανικό Κήπο του Βερολίνου τις χρονιές 1928-1929.
Επιστρέφοντας στη Βραζιλία, το 1930, αρχίζει τη συλλογή φυτών στον κήπο του σπιτιού του. Την ίδια χρονιά γράφεται στη Σχολή Καλών Τεχνών του Ρίο ντε Τζανέιρο. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του θα συνδεθεί με αρκετούς από τους σημαντικότερους μελλοντικούς εκπροσώπους της αρχιτεκτονικής και της βοτανολογίας, οι οποίοι θα ασκήσουν σημαντική επιρροή στην προσωπική και επαγγελματική μετέπειτα ζωή του. Το 1932, ο Roberto Burle Μαρξ θα σχεδιάσει το πρώτο υπαίθριο χώρο για μια ιδιωτική κατοικία πάνω στα σχέδια των αρχιτέκτονων Lucio Costa και Gregori Warchavchik. Το έργο αυτό με το όνομα «the Schwartz house» αποτέλεσε την έναρξη της συνεργασίας του με τον Lucio Costa, η οποία ενδυναμώθηκε στη συνέχεια με τη συνεργασία του Oscar Niemeyer.
Ο Roberto Burle Μαρξ συμμετέχει συστηματικά σε εκθέσεις και δράσεις μέσα στα τροπικά δάση της Βραζιλίας μαζί με βοτανολόγους, μελετητές τοπίων, αρχιτέκτονες και ερευνητές, προσπαθώντας να μελετήσει και να καταγράψει τα είδη φυτών. Εκεί θα μελετήσει ένα-ένα τα είδη, κοντά στον βοτανολόγο Henrique Lahmeyer de Barreto Mello και θα δημιουργήσει στη συνέχεια μια συλλογή από φυτά κήπου, σε μια έκταση 365.000 στρεμμάτων, έξω από το Ρίο ντε Τζανεϊρο, μια όαση με πάνω από 3.500 είδη φυτών την οποία δώρησε στο κράτος το 1985. Το 1955 θα ανοίξει το δικό του αρχιτεκτονικό γραφείο τοπίου.
Tο έργο του Μαρξ μπορεί να συνοψιστεί σε τέσσερις βασικές, γενικές αρχές-άξωνες: την χρήση της φυσικής τροπικής βλάστησης ως δομικό στοιχείο σχεδιασμού, τη ρήξη κάθε συμμετρικού πρότυπου σχεδιασμού ανοικτών χώρων, την πολύχρωμη διαχείριση των πεζοδρομίων καθώς και τη δημιουργία ελεύθερων δομών σε υδάτινα περιβάλλοντα. Αυτά η προσέγγιση γίνεται αντιληπτή κυρίως στον δρόμο περιπάτου, το διάσημο έργο του Μαρξ στην παραλία της Copacabana. Πάνω από 30 φυτά φέρουν το όνομά του. Έργα του συναντά κανείς από τη Βραζιλία, την Αργεντινή ως και τη Χιλή και σε πολλές άλλες χώρες της Νοτίου Αμερικής, τη Γαλλία, τη Νότια Αφρική, τη Washington και το Λος Άντζελες. Ολόκληρη η πόλη του Ρίο ντε Τζανέιρο είναι ένα υπαίθριο μουσείο των έργων του που αποδεικνύουν το αλάνθαστο προσωπικό στυλ του. Η 62 ετών καριέρα του τελείωσε την ημέρα θανάτου του, στις 4 Ιουνίου 1994, δυο μήνες ακριβώς πριν τα 85 γενέθλιά του.
Jardins para a Cidade. Ο Roberto Burle Marx μιλάει για το έργο του (στα πορτογαλικά) σε ένα αφιέρωμα του αρχιτεκτονικού τμήματος του Πανεπιστημίου του Σάο Πάολο.
Μία σύνοψη του έργου του Roberto Burle Marx.
Ο ποιητής των φυτών.
σχόλια