Η ανάπλαση της Νέας Παραλίας Θεσσαλονίκης, έργο των διακεκριμένων αρχιτεκτόνων Πρόδρομου Νικηφορίδη και Μπερνάρντ Κουόμο, μπήκε στη βραχεία λίστα των 40 υποψηφιοτήτων για το φετινό Mies van der Rohe, το βραβείο της Ευρωπαϊκής Ενωσης στη Σύγχρονη Αρχιτεκτονική.
Το έργο έχει ήδη διακριθεί με το βραβείο της Διεθνούς Ενωσης Αρχιτεκτονικής για «δημόσιους χώρους φιλικούς και προσβάσιμους σε όλους», ενώ και έχει επίσης αποσπάσει τον τίτλο του καλύτερου έργου διαμόρφωσης δημόσιου χώρου της τελευταίας τετραετίας από το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής και τον Σύλλογο Αρχιτεκτόνων. Οι αρχικοί υποψήφιοι για την πρόκριση ήταν πάνω από 400 ενώ τέλος Φεβρουαρίου αναμένεται να ανακοινωθεί η πεντάδα των φιναλίστ που θα διαγωνιστούν τον Μάιο στην Βαρκελώνη.
Περιγραφή του έργου από τους αρχιτέκτονες:
Η Νέα Παραλία της Θεσσαλονίκης είναι ένας γραμμικός τόπος με περιορισμένο σχετικά βάθος και μεγάλο μήκος, γεγονός που του προσδίδει με ακρίβεια τα χαρακτηριστικά του "μετώπου", του λεπτού φλοιού, που απλώνεται πάνω στο δύσκολο και προκλητικό όριο μεταξύ στεριάς και θάλασσας, μεταξύ φυσικού και κατασκευασμένου τοπίου. Ο σχεδιασμός σε αυτό το όριο οφείλει να συνυπάρξει και να συνδιαλλαγεί με το υδάτινο στοιχείο, δηλαδή τη φύση στη πιο ασταθή μορφή της. Η όποια επέμβαση σε αυτό το φόντο, παίρνει το χρώμα του, υπάρχει γιατί υπάρχει αυτό, δεν μπορεί να το ανταγωνιστεί παρά να συνυπάρξει και να κερδίσει λίγη από την ακούραστη αίγλη του.
Για αυτούς τους λόγους, η βασική απόφαση της πρότασης ήταν να διατηρηθεί η χαρακτηριστική και αναγνωρίσιμη φυσιογνωμία του ενιαίου μετώπου προς τη θάλασσα, η συνέχεια και γραμμικότητα του τοπίου.
Για το μέτωπο της Νέας Παραλίας διακρίθηκαν δύο χαρακτηριστικά στοιχεία, η γραμμική πορεία και τα πράσινα δωμάτια, τα οποία οριοθέτησαν τις βασικές επιλογές της πρότασης.
Η πορεία πάνω ακριβώς στο όριο μεταξύ στεριάς και θάλασσας, το πλακόστρωτο της παραλίας με τα χαρακτηριστικά της γραμμικότητας και της συνέχειας, το ανοικτό και μη διακοπτόμενο οπτικό πεδίο, η αίσθηση του απείρου λόγω της έντονης παρουσίας του νερού, η γραμμή του ορίζοντα μέσα στη θάλασσα, που άλλοτε διαγράφεται έντονη και καθαρή και άλλοτε χάνεται εντελώς, ενοποιώντας με εντυπωσιακά αποτελέσματα, τον ουρανό με τη θάλασσα.
Οι χώροι πρασίνου, με διάσπαρτες χρήσεις αναψυχής και μικρών αθλοπαιδιών, διαφοροποιούν αυτό το τμήμα από το κρηπίδωμα, προσφέροντας σκίαση, μαλακά δάπεδα, οπτική απομόνωση, εναλλαγές χώρων.
