Μόλις ξύπνησα, η ώρα είναι 12:43 και είμαι μόνη μου στο γνωστό δωμάτιο. Το αγόρι μου έχει φύγει για την δουλειά από τις 6. Μιλήσαμε πριν από λίγο στο τηλέφωνο. Μου είπε πως με αγαπάει και το θέμα είναι πως και γω νιώθω ότι τον αγαπώ και ας είμαστε μόνο τεσσεράμισι μήνες μαζί. Δεν του το έχω πει ακόμα, φοβάμαι. Με φοβίζει πάρα πολύ αυτή η λέξη. Κάθε φορά που ακούω κάποιον να μου λέει ότι αγαπάει κάποιον νιώθω άβολα. Λες και δεν το εννοούν, άπλα σαλιαρίζουν και χρησιμοποιούν τέτοιες βαριές λέξεις για να περιγράψουν τα ανιαρά τους συναισθήματα.
Ναι, το έχω ξανά ακούσει και από πρώην, το έχω πει και γω. Δε πιστεύω ότι ούτε εκείνοι με αγαπούσαν, ούτε και γω.
Mαζί του γίνομαι καλύτερος άνθρωπος και απομακρύνομαι σιγά σιγά από τα σκατά που με είχαν ρίξει πριν και δεν το άξιζα.
Έχω ακούσει ότι όταν αγαπάς κάποιον, ο εγωισμός σου δεν είναι τόσο δυνατός, κοιτάς και το δικό του κάλο, τον θες ευτυχισμένο ακόμα και αν εσύ δεν είσαι ένας από τους παράγοντες που θα τον κάνουν ευτυχισμένο... Ισχύουν όλα αυτά; Τελικά μάλλον ισχύουν, και δεν είμαι τόσο εγωίστρια όσο νόμιζα.
Η αγάπη φαίνεται πως βρίσκεται στα πιο απλά πράγματα. Βρίσκομαι τώρα μέσα σε ένα δωμάτιο ξαπλωμένη σε ένα στρώμα στη γωνία του δωματίου, έχω στην αγκαλιά μου την αγαπημένη μου σκυλίτσα και σας γράφω. Νιώθω πραγματικά οτι αγαπάω. Οτι νοιάζομαι. Ούτε ακριβά δώρα, ούτε πολλά πολλά λόγια.
Εγώ, αυτός και το σκυλί μας.
Ωραία μέχρι εδώ.....μετά; Όταν τελειώσουν όλα αυτά πως θα το αντέξω; Έχω πληγωθεί πολύ απο όλες τις προηγούμενες προσπάθειες μου να βρω έναν άνθρωπο να νοιάζεται για μένα και όχι για το τι υπάρχει ανάμεσα στα πόδια μου. Και γώ τους είχα πιστέψει ομολογώ και έχασα ένα πολύ όμορφο κομμάτι του εαυτού μου. Τώρα όμως νιώθω οτι έχω ελπίδες να ξανά πιστέψω στους ανθρώπους, στον έρωτα, στην αγάπη. Αλλά αν τον χάσω; Θα χάσω και μένα; Πως θα τα καταφέρω; Να βρω άλλον; και γιατί να το κάνω αυτό; Tο κενό μου δεν θα μπορέσω να το καλύψω... Για όσους σκεφτείτε οτι αφήνω κάποιον άλλον να ορίσει την ευτυχία μου, οχι, καμία σχέση. Απλα μαζί του γίνομαι καλύτερος άνθρωπος και απομακρύνομαι σιγά σιγά από τα σκατά που με είχαν ρίξει πριν και δεν το άξιζα.
