Ευτυχία. Το "φαινόμενο" που ψάχνουμε όλοι οι άνθρωποι στη ζωή μας, διότι θέλουμε να έχουμε την ιδέα ότι είμαστε χαρούμενοι.
Κι όπως είπα παραπάνω, κατά τη γνώμη μου, το να είσαι ευτυχισμένος είναι φαινόμενο, που κρατάει από μερικά λεπτά έως και ώρες.
Μπορούμε να διατυπώσουμε πλήρως τον ορισμό του φαινομένου της ευτυχίας, λοιπόν; Ξέρουμε σίγουρα πώς να την αναγνωρίσουμε, τα συμπτώματά της. Εμφανίζεται μέσα από χαμόγελα, είτε περιγραμματικά είτε μεγάλα και φανταχτερά που σε ξεσηκώνουν, μάτια που λάμπουν, κραυγές και κινήσεις ενθουσιασμού κι ανακούφισης που διεγείρουν το μυαλό μας με αποτέλεσμα να μας περνάει το ερέθισμα ότι είμαστε χαρούμενοι, τώρα, αυτή τη στιγμή.
Μετά όμως ποιός ξέρει; Τι γίνεται και χάνεται η χαρά; Αλήθεια, γιατί η ευτυχία δεν είναι μόνιμη; Ερωτήματα που ακούω συχνά από τους γύρω μου. Όπως ξέρουμε, όλα τα φαινόμενα έχουν χρονική διάρκεια. Φανταστείτε να είχαμε συνέχεια καλοκαίρι, την πιο πολυαγαπημένη και ξέγνοιαστη εποχή. Καλοκαίρι 365 μέρες το χρόνο. Καλοκαίρι και τον επόμενο χρόνο και κάθε χρόνο, χωρίς καμία αλλαγή, χωρίς τη βροχή του φθινοπώρου, χωρίς τα πεσμένα φύλλα να περιφέρονται από τον αέρα, χωρίς τις καταιγίδες του χειμώνα, χωρίς τις κρύες μέρες που συνοδεύονται με παρέα γύρω από το τζάκι πίνοντας κρασί ή σοκολάτα. Φανταστείτε μία ζωή γεμάτη ευτυχία, από την αρχή ως το τέλος της. Τη βρίσκω μονότονη και βαρετή. Αρκετά βολική για το ανθρώπινο είδος.
Οι σκέψεις οδηγούν τα συναισθήματά μας και δίνουν λύσεις στις ερωτήσεις μας. Είναι σαν τα όνειρα, που καθοδηγούνται από το υποσυνείδητό μας, με την διαφορά ότι δεν κοιμόμαστε. Κάθε όνειρο προσδιορίζει μία εμπειρία, συνάντηση, κατάσταση που βρεθήκαμε, συναίσθημα ή είναι ένα προμήνυμα.
Πώς θα εκτιμήσουμε το "φαινόμενο" να είμαστε ευτυχισμένοι αν δεν περάσουμε από δυσκολίες, φουρτούνες, θλίψη; Πώς θα παλέψουμε να γίνουμε ευτυχισμένοι αν δε βιώσουμε μια άσχημη κατάσταση που μας εξουθένωσε και θέλουμε πάλι τη χαρά στη ζωή μας; Και φτάνουμε στο μεγάλο και βασανιστικό ερώτημα, " Πώς να γίνω ευτυχισμένος; "
Επιφανειακή είναι η ευτυχία που δείχνουμε στους γύρω μας, φίλους, γνωστούς, οικογένεια, υποκρινόμενοι ενθουσιασμό και χαρά. Με λίγα λόγια φοράμε μάσκα. Γιατί όμως, αφού ερχόμαστε τόσο κοντά με την ευτυχία εκείνη τη στιγμή, δε μπορούμε να τη βιώσουμε εσωτερικά; Μήπως δεν είναι αρκετοί οι παράγοντες που προαναφέρθηκαν; Ή μήπως κάτι πάει "στραβά" με τον εσωτερικό μας κόσμο;
Όπως κάθε φυσικό φαινόμενο, ή αν όχι κάθε, μερικά φυσικά φαινόμενα, δεν έχουν σταθερή ημερομηνία έναρξης. Έτσι, και η ευτυχία μπορεί να έρθει ξαφνικά και να μας αιφνιδιάσει. Παράγοντες είναι η οικογένεια, οι φίλοι ή ο/η σύντροφος μας, κάποια επιτυχία στον εργασιακό τομέα, χαρμόσυνα νέα από άτομα που αγαπάμε, εκπλήξεις, συναρπαστικές εμπειρίες, ταξίδια, σημαντικές ημερομηνίες, "μεγάλες" στιγμές, μοιραίες συναντήσεις και ούτω καθεξής. Αυτά είναι τα πιο συνηθισμένα αίτια για να νιώσει κάποιος ευτυχισμένος. Εδώ ανοίγουμε μία παρένθεση. Βιώνουμε την ευτυχία επιφανειακά ή εσωτερικά;
Αν μπορέσουμε να νιώσουμε ευτυχισμένοι από μόνοι μας, δε θα χρειάζεται να περιμένουμε ένα ευχάριστο γεγονός για να μας ταρακουνήσει και να μας συναρπάσει. Το κακό είναι ότι έχουμε ξεχάσει να είμαστε ευτυχισμένοι. Περιμένουμε να έρθει η ευτυχία από τους γύρω μας και όχι από εμάς τους ίδιους. Άρα φτάνουμε σε ένα δεύτερο ερώτημα, " Πώς να κάνω ευτυχισμένο τον εαυτό μου; "
Ας εμβαθύνουμε. Καθόμαστε μόνοι σε ένα δωμάτιο, χωρίς να έχει προηγηθεί κάτι που μας ταράσσει ψυχικά, είτε καλό, είτε κακό. Χαλαρώνουμε. Έτσι είμαστε ψυχικά ουδέτεροι, δηλαδή ούτε πλήρως δυστυχισμένοι, αλλά ούτε κι ευτυχισμένοι. Σκεφτόμαστε. Είναι καλό να βρίσκουμε χρόνο για να σκεφτόμαστε. Οι σκέψεις οδηγούν τα συναισθήματά μας και δίνουν λύσεις στις ερωτήσεις μας. Είναι σαν τα όνειρα, που καθοδηγούνται από το υποσυνείδητό μας, με την διαφορά ότι δεν κοιμόμαστε. Κάθε όνειρο προσδιορίζει μία εμπειρία, συνάντηση, κατάσταση που βρεθήκαμε, συναίσθημα ή είναι ένα προμήνυμα.
Κάπως έτσι λειτουργούν και οι σκέψεις.
Δεν είναι καθόλου εγωιστικό να συνυπάρχουμε με τον εαυτό μας και να προσπαθούμε να τον κάνουμε να νιώσει χαρούμενος. Η επιβράβευση όταν καταφέρνουμε κάτι που κοπιάσαμε να κάνουμε, είναι απαραίτητη. Ας πούμε στον εαυτό μας "Μπράβο που τα κατάφερες, συνέχισε έτσι!". Ακόμη, το να κοιτάμε το είδωλό μας στον καθρέπτη και να του χαμογελάμε είναι ελπιδοφόρο. Πρώτοι εμείς πρέπει να γεννάμε την ελπίδα μέσα μας και μετά να δεχόμαστε την υποστήριξη των αγαπημένων μας. Αυτό σημαίνει "στέκομαι στα πόδια μου". Στις δύσκολες καταστάσεις να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας πόσο δυνατός είναι, η αυτοπεποίθηση είναι το πιο σημαντικό στοιχείο της προσωπικότητάς μας, ας το θέσουμε σε λειτουργία. Να κάνουμε πράγματα που μας ευχαριστούν πραγματικά, να ελευθερώσουμε την ψυχή μας για να νιώσει άνετα. Χρειάζεται μετά από τα τόσα "πρέπει" που την καταπιέζουν. Ας εμφανίσουμε την παιδικότητα που έχουμε κρύψει βαθιά μέσα μας με το πέρασμα των χρόνων. Τα μικρά παιδιά είναι τα πλάσματα που βιώνουν την ευτυχία με το παραμικρό. Ας το επιχειρήσουμε αυτό, χωρίς να φερόμαστε σαν μωροί φυσικά. Να δίνουμε τον κατάλληλο χώρο και χρόνο στον εαυτό μας ώστε να προσαρμόζεται στις καταστάσεις που βιώνουμε και να μην τον καταπιέζουμε. Με την καταπίεση δεν έγινε ποτέ κανείς ευτυχισμένος. Η ψυχική και πνευματική καλλιέργεια μας κάνει σίγουρους για τις επιλογές μας, όταν γίνεται σωστά θα σπείρουμε ευνοϊκές ιδέες που θα μας κάνουν χαρούμενος, άρα έχουμε ανέβει άλλο ένα σκαλοπάτι προς την ευτυχία. Τέλος, να αφιερώνουμε χρόνο στον εαυτό μας και να τον εκμεταλλευόμαστε όπως εμείς νομίζουμε καλύτερα. Αυτό είναι προσωπική επιλογή του καθενός μας.
Με αυτά τα λίγα και σημαντικά πράγματα που πολλές φορές παραμελούμε στην καθημερινότητά μας, καταλαβαίνουμε ότι η ευτυχία πηγάζει από μέσα μας. Εμείς μας κάνουνε ευτυχισμένους και ύστερα όλοι οι άλλοι, διότι μόνο εμείς, προσωπικά, ξέρουμε πώς να "ξυπνήσουμε" αυτό το φαινόμενο και να το βιώσουμε τη συγκεκριμένη στιγμή που το έχουμε ανάγκη.
σχόλια