Πώς κατέληξαν Στρατός και Εκκλησία να είναι τα υπερόπλα του ΣΥΡΙΖΑ

Πώς κατέληξαν Στρατός και Εκκλησία να είναι τα υπερόπλα του ΣΥΡΙΖΑ Facebook Twitter
14
Πώς κατέληξαν Στρατός και Εκκλησία να είναι τα υπερόπλα του ΣΥΡΙΖΑ Facebook Twitter

Η ειρωνική φράση του υποτίτλου του άρθρου δεν ειπώθηκε από εμένα - και προσωπικά δεν θα την έλεγα, όπως απέφευγα παρόμοιες μεγαλοστομίες περί χούντας όταν είχαμε και προηγούμενες κυβερνήσεις. 

Είναι πάντως ενδιαφέρον ποιοι την είπαν:

Όταν οι ίδιοι οι Άθεοι της Ελλάδας, που αρχικά χαιρέτισαν τον πολιτικό όρκο του δηλωμένα Άθεου Πρωθυπουργού αρχίζουν να ειρωνεύονται τον πρώην ήρωα Τσίπρα, καταλαβαίνεις ότι κάτι πήγε στραβά. 

Πώς κατέληξαν Στρατός και Εκκλησία να είναι τα υπερόπλα του ΣΥΡΙΖΑ Facebook Twitter


Πού πήγε στραβά όμως; Πώς βρέθηκε η Ριζοσπαστική Αριστερά να χαριεντίζεται και να συνεργάζεται με ακροδεξιούς συνωμοσιολόγους, με ομοφοβικούς προέδρους Χριστιανικών Κομμάτων (Νίκος Νικολόπουλος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος), με παπάδες και με στρατηγούς;

Υποψιάζομαι ότι στο μυαλό του Τσίπρα, αυτή είναι η πολυπόθητη εθνική ένωση της αριστεράς με την δεξιά. Ομοψυχία και εθνική ενότητα. Μόνο που όταν λέγαμε για ενότητα εννοούσαμε της αριστεράς με την δεξιά, όχι της αριστεράς με την ρατσιστική ακροδεξιά! Η ρατσιστική ακροδεξιά των Καμμένου - Νικολόπουλου έτσι κι αλλιώς παίρνει ένα απίθανα μικρό ποσοστό για να πεις ότι έγινε και κάποια μεγάλη ένωση αντίθετων πόλων.

Στην πραγματικότητα ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει την δημιουργική ασάφεια που του χάρισε τις πρώτες εκλογές του, τότε που ο Τσίπρας έλεγε ευρώ, ο Λαφαζάνης δραχμή και μαζί κι οι δύο χαρούμενοι μάζευαν ψηφοφόρους που δεν είχαν ιδέα τι απ' τα δύο θα εφαρμοστεί. Μια πολυφωνία που (φαίνεται πως) αφήνει όλους τους ψηφοφόρους ικανοποιημένους. 

Ένας άθεος χαίρεται για τους πολιτικούς όρκους και την δήλωση της Αναγνωστοπούλου για τα θρησκευτικά και συγχωρεί τα υπόλοιπα. Ένας θρήσκος χαίρεται για το ότι η Αναγνωστοπούλου το πήρε πίσω, για το ότι ο Τσίπρας δεν βάζει χέρι στην εκκλησιαστική περιουσία και παύει τα capital controls για την εκκλησία, και συγχωρεί τα υπόλοιπα. Για αρκετό καιρό το όλο πράγμα έχει δουλέψει και μένουν όλοι παραπλανημένα ικανοποιημένοι, όμως το αποτέλεσμα δεν αλλάζει:

Ακόμα δεν έχει βάλει χέρι στην Εκκλησία ο Τσίπρας. Η Εκκλησία δηλώνει φτωχή («Τι άλλο να δώσουμε; Τους Ναούς;»), δεν φορολογείται κανονικά, δεν πληρώνει κανονικά ΈΝΦΙΑ, ο Ιερώνυμος και καλά είχε συμφωνήσει με τον Τσίπρα να αξιοποιήσει εκκλησιαστική περιουσία για να μειωθεί το χρέος αλλά ούτε το έκανε ούτε ο Τσίπρας τον ξαναπίεσε, τώρα μαθαίνουμε με καθυστέρηση 17 ολόκληρων ημερών ότι τα capital controls δεν ισχύουν πια για την φτωχή -κατά τα άλλα- εκκλησία.

Πώς κατέληξαν Στρατός και Εκκλησία να είναι τα υπερόπλα του ΣΥΡΙΖΑ Facebook Twitter

Προσπαθώντας να τους ικανοποιήσει όλους, η προοδευτική αριστερά κατέληξε να ικανοποιεί τους πάντες (στρατόκαυλους, Εκκλησία, μνημονιακούς, εθνικιστές) εκτός απ' τον εαυτό της. 

Η εκκλησία έχει τεράστια περιουσία σε όλη τη χώρα, και την κρατά εδώ και αιώνες για μια ώρα ανάγκης. Η ώρα ανάγκης έχει έρθει εδώ και αρκετά χρόνια, και μετά απ' τους ΓΑΠ και Αντώνη Σαμαρά, τώρα και ο Τσίπρας κάνει ότι δεν καταλαβαίνει...

14

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ