Για «εικονικό γάμο» μεταξύ Ολάντ και Τσίπρα κάνει λόγο σε άρθρο της η Le Monde με αφορμή την άφιξη του Γάλλου Προέδρου στην Ελλάδα. «Πρόκειται για ένα είδος εύκολου γάμου δεμένου με τη διακριτική ευχέρεια των διανυκτερεύσεων των Βρυξελλών », γράφουν οι δύο ανταποκριτές της εφημερίδας στην Αθήνα, θυμίζοντας στη συνέχεια την αρχή αυτής της σχέσης.
Η πρώτη επαφή ήταν επεισοδιακή, αφού το 2012 όταν ο Αλέξης Τσίπρας, είχε μόλις ξεπροβάλλει ξαφνικά στην ευρωπαϊκή σκηνή, ο Ολάντ απέφυγε να τον δει όταν ο τωρινός Έλληνας Πρωθυπουργός είχε ραντεβού με στελέχη της Αριστεράς στο Παρίσι. Τότε οι Γάλλοι σοσιαλιστές ασχολιόταν με τους Έλληνες ομολόγους τους του ΠΑΣΟΚ και το αντίστροφο. Ο Αντώνης Μαρκόπουλος, συντονιστής της γραμματείας του Τμήματος Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ λέει στην εφημερίδα ότι υπήρχε έλλειψη κατανόησης, καθώς «το κόμμα μας προσπαθούσε να γίνει η κύρια δύναμη στην πολιτική αλλά σε ευρωπαϊκό επίπεδο υπήρχε μια μορφή «τύφλωσης» και δεν ήθελαν να αναγνωρίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ».
Σημειώνεται πάντως ότι ο Τσίπρας δεν κράτησε κακία, αφού όταν έγινε Πρωθυπουργός εξακολούθησε να ελπίζει ότι ο Ολάντ θα είναι σύμμαχος της Ελλάδας στις δύσκολες διαπραγματεύσεις. Αυτό επιδίωξε φροντίζοντας να αρχίσει τις ευρωπαϊκές περιοδείες του από το Ελιζέ.
Στη συνέχεια αναφέρεται ότι ο πρώτος που αγανάκτησε όταν ο Έλληνας Πρωθυπουργός αποφάσισε το δημοψήφισμα ήταν ο Ολάντ που δήλωσε ότι «υπάρχει πρόβλημα εμπιστοσύνης», κάτι πάντως που δεν κράτησε πολύ. Ο Ηλίας Νικολακόπουλος λέει, ότι όταν ο Τσίπρας πήγε στο Ευρωκοινοβούλιο για να μιλήσει για την υπόθεση της Ελλάδας υποστηρίχτηκε από την Σοσιαλιστική Ομάδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και κυρίως από το κόμμα του Γάλλου Προέδρου. Αυτό σηματοδότησε το σημείο καμπής, καθώς ο Τσίπρας κατάλαβε ότι πρέπει να προσεγγίσει τη Γαλλία και το Σοσιαλιστικό Κόμμα.
Στις ώρες που ακολούθησαν, οι Γάλλοι τεχνοκράτες βοήθησαν την ελληνική αντιπροσωπεία των διαπραγματευτών να βελτιώσει τις προτάσεις της προς τους πιστωτές, ενώ στην κρίσιμη βραδιά των Βρυξελλών, όταν ο Έλληνας Πρωθυπουργός ετοιμαζόταν να αφήσει τις Βρυξέλλες ήταν ο Ολάντ που τον έπεισε να επιστρέψει. "Το είδος του πρώιμου ρομαντισμού που λατρεύουν οι διπλωμάτες».
Σύμφωνα με τη Monde, μετά από αυτή τη βραδιά παρέμεινε μεταξύ των δύο πολιτικών μια σιωπηρή συμφωνία και μια μορφή «αποθεματικού» στις προσωπικές τους σχέσεις.
Αλλά τα πράγματα γίνονται όλο και καλύτερα. Πρόκειται για δύο πολιτικούς που σέβονται ο ένας τον άλλο. «Ο Αλέξης είναι πεισματάρης πατερναλιστής και ο Ολάντ κρατά τη σωστή απόσταση" λέει στην εφημερίδα ελληνική κυβερνητική πηγή.
Όσον αφορά την οικονομική πλευρά: «Ο Ολάντ μας προσφέρει την υποστήριξή του και σε αντάλλαγμα θα πρέπει να διαπραγματευτούμε την πώληση κάποιων υπό ιδιωτικοποίηση περιουσιακών στοιχείων σε γαλλικές επιχειρήσεις», τονίζει ο Αντώνης Μαρκόπουλος.
Από πολιτικής πλευράς τώρα, ο Ολάντ θέλει να στείλει ένα μήνυμα προς τη γαλλική αριστερά που έχει ως σύμβολο τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα. «Το είδος της win-win συμφωνίας είναι αγαπημένο και από τους δύο ηγέτες και αυτό είναι ίσως ό, τι τους ενώνει», τονίζεται.
"Ξέρετε πολλούς ηγέτες οι οποίοι εκλέγονται με το πρόγραμμα του Mélenchon, και παραμένουν στην εξουσία με αυτή την πολιτική που τώρα εφαρμόζει ο Έλληνας Πρωθυπουργός; Ο Τσίπρας είναι ένας πραγματικός Μακιαβέλι και αυτό ευχαριστεί τον Ολάντ», καταλήγει η εφημερίδα.