Εσείς περιμένατε ότι θα είχαν κάποια διάκριση οι Άλπεις;
Η αλήθεια είναι πως, όταν βγήκα απ’ τη δημοσιογραφική προβολή και είχαμε μια κουβέντα με κάποιους συναδέλφους αλλά και με τον διανομέα, κάπου ανέπτυξα μια θεωρία ότι ενδεχομένως να βραβευτεί το σενάριο. Βέβαια, ήταν νωρίς ακόμα και δεν ήταν τίποτα βέβαιο, αλλά μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση.
Γιατί αυτό;
Είναι ένα πρωτότυπο σενάριο, έχει πάρα πολλά ευρήματα, όπως και ο Κυνόδοντας, και η σύνθεση της επιτροπής φαινόταν ότι θα το εκτιμούσε. Ο Ντάρεν Αρονόφσκι ήταν πρόεδρος της επιτροπής κι υπήρχαν δύο ιδιαίτερα μέλη: ο Τόντ Χέινς κι ο Ντέιβιντ Μπερν. Αυτοί πίστευα ότι θα τιμούσαν μια ιδιαίτερα παράξενη ιστορία που ξεφεύγει απ’ τις συμβάσεις.
Πώς θα περιγράφατε τον κόσμο του Λάνθιμου;
Και στις δύο τελευταίες ταινίες είναι ένας κόσμος που αφορά το ανθρώπινο ένστικτο και τις ψευδαισθήσεις. Είναι τοποθετημένος σ’ έναν κόσμο ατοπικό και αχρονικό, που δεν έχει μια ξεκάθαρη εθνική ταυτότητα και μπορεί να ταυτιστεί και το διεθνές κοινό μαζί του.
Οι Έλληνες μπορούν να ταυτιστούν;
Εφόσον ανήκουν στο ανθρώπινο είδος.
Είναι το «αγαπημένο παιδί» των ξένων, όπως και ο Αγγελόπουλος;
Είναι νωρίς να το πούμε αυτό. Δεν νομίζω ότι είναι το αγαπημένο τους παιδί. Απλώς τους αφορά το έργο του.
Aυτή η διάκριση σε εποχή κρίσης σημαίνει κάτι για τον ελληνικό πολιτισμό;
Φυσικά. Μπορεί να πει κάποιος πως σε περιόδους κρίσης προκύπτουν πιο ενδιαφέρουσες ταινίες. Είτε αυτό λέγεται οικονομική, υπαρξιακή ή κρίση ταυτότητας. Θεωρώ πως στην κατάσταση που βρισκόμαστε θα προκύψουν τέτοιες ταινίες. Αρκεί να βρεθούν τα χρήματα. Είναι θετικό, πάντως, που γυρίζονται τέτοιες ταινίες χωρίς να υπάρχει στήριξη απ’ το κράτος.
Με μια φράση, ποιο ήταν το στίγμα της φετινής Μόστρας;
Πολύ και καλό αγγλόφωνο σινεμά απ’ τη μια και μια αγγλόφωνη επιτροπή που βράβευσε μη αγγλόφωνες ταινίες απ’ την άλλη.
σχόλια