Η συγκεκριμένη κοσμική selfie αποτυπώνει ένα φωτοπερίχυτο νεφέλωμα το οποίο τυγχάνει να είναι ο μεγαλύτερος ωκεανός του σύμπαντος, 140 τρισεκατομμύρια φορές ογκωδέστερος, βαθύτερος, πιο φουρτουνιασμένος από όλους τους γήινους.
Ένας ωκεανός που αιωρείται και πλέει στο άπειρο. Ένας λαμπρός και μακρινός ενεργός γαλαξιακός πυρήνας (κβάζαρ) 120 δισεκατομμύρια έτη φωτός κοντά μας. Η απόσταση είναι τέτοια που καθιστά απαγορευτική την απλοποίηση σε «τσιγάρα δρόμος».
Πόσες μορφές ζωής, πόσα πειρατικά καράβια, γόνδολες, μπουκάλια με χάρτες κρυμμένων θησαυρών, ροζ παπαγάλοι, υδάτινοι άγριοι μονόκεροι με φυσητήρα και ασημένια λέπια, πεταμένα κουτάκια coca cola, πόσοι ψαράδες στα απομεινάρια κάποιου παρκαρισμένου κομήτη που προσπαθούν να πιάσουν με την απόχη τους ιππόκαμπους;
Πόσα βασίλεια ευημερούν, πόσοι Πόλεμοι των Άστρων μαίνονται;
Πόσα τέτοια ή άλλου τύπου παρόμοια και παράξενα να "ζουν", να "ζήσαν" ή θα "ζήσουν" εντός αυτού του ευρύχωρου άπειρου, χωρίς ποτέ να μάθουνε, αυτά για εμάς και εμείς για εκείνα.
Μπορεί πάλι να κατοικεί μόνο κάποια ασήμαντη και μελαγχολική μορφή ζωής
η οποία δεν ψάχνει για συγκατοίκους και χρησιμοποιεί για πάρτη της αυτό
το υπερκοσμικό κρουαζιερόπλοιο για να περιφέρεται στο εξαπλούμενο σύμπαν, χωρίς να πληρώνει ναύλα και κοινόχρηστα, αδιαφορώντας για τη μεγαλομανία των ασήμαντων, στην πραγματικότητα, ανθρώπων.
Να κατοικούν, άραγε, θεοί εκεί δα και αν υπάρχουν να φορούν μπουρνούζι εξαιτίας της υγρασίας; Τα ζευγαράκια θα απλώνουν πετσέτες στις ακρογιαλιές παρατηρώντας το αείρωο και αρυτίδωτο σεντόνι να ξεδιπλώνεται;
(Μαμά γράφω μην με διακόπτεις. Όχι δεν θα βρω δουλειά το επόμενο μισάωρο… Πέθανε το αρνί ρε μάνα!)
Sorry έχει Alzheimer! Συνεχίζουμε.
Από ποια γωνία του σύμπαντος να ταξίδεψαν οι τηλεκατευθυνόμενοι κομήτες-υδροφόρες που σε μια αποστολή αυτοκτονίας πότισαν τη Γη με νερό; Μήπως αυτός να ήταν ο κατακλυσμός του Νώε; Σώθηκαν άραγε όλοι όσοι βρίσκονταν εδώ πριν από εμάς και αν όχι μήπως δεν τους μοίρασαν για κάποιο λόγο σωσίβια;
Στήσου και εσύ τώρα ένδοξα και αποτύπωσε στον φακό το μεγαλείο που νομίζεις πως είσαι.
Ή μάλλον stop.
Now, open your eyes και περιπλανήσου με τη φαντασία σου-μη γκρινιάζεις, σίγουρα έχεις- στο αδυσώπητο και αβυσσαλέο υδάτινο βασίλειο του χάους και επαναδιατύπωσε με τη selfie σου ή με ό,τι άλλο βρεθεί κοντά σου, ό,τι θεωρείς ουσιώδες.
«Όλοι είμαστε ρυάκια», μουρμουρίζει συγκαταβατικά και κρατώντας στις χούφτες το μικρό ξανθό του κεφάλι, ο μικρός πρίγκιπας. Κατόπιν αναρωτιέται ποια ήταν η τελευταία φορά που πότισε την τριανταφυλλιά.
σχόλια