Η αριστερή όχθη του Σηκουάνα (Rive Gauche ) είναι η όχθη που έζησε η Κολέτ κι η Ντζούνα Μπαρνς, ο Ερίκ Σατί κι ο Χένρυ Μίλλερ. Η όχθη του Πικάσσο, του Ρεμπώ, του Ματίς.
Η όχθη της Μίνα Λόυ και του Χεμινγουέυ.
Εκεί διάλεξαν να ζήσουν, να γράψουν, να καυγαδίσουν, να πέσουν απ' τις σοφίτες.
Η δεξιά όχθη (Rive Droite) ήταν πάντα η συντηρητική. Δεν άντεχε λάβδανα και κονιάκ. Μάζευε και μαζεύει όσους επιλέγουν φράγκα και εξουσίες. Χρηματιστές, μεγαλοεπιχειρηματίες, παράγοντες και παραγοντίσκους.
Το 1971 ο Υβ Σεν Λοράν ονόμασε Αριστερή όχθη, Rive Gauche γαλλιστί, ένα λουλουδάτο άρωμα σε μεταλλικό μπουκάλι. Ασημί και μπλε του κοβαλτίου τα χρώματα που του διάλεξε. Το ψέκασαν οι ανεξάρτητες, οι πρωτοπόρες, οι γλεντζούδες, οι διαβασμένες, οι ανοιχτόμυαλες.
Κάποιες πρόλαβαν και τα οδοφράγματα του παρισινού Μάη.
Κάποιες το κουβάλησαν και στα οδοφράγματα που ακολούθησαν.
Και το ξέθαψα σήμερα αυτό το έρημο το Rive Gauche γιατί μου θυμίζει πολύ την αισθητική της αριστεράς όχθης κατά τα μέρη μας. Πρωτοπορία σε ωραίο ντιζάιν.
Πανάκριβη για λαϊκά βαλάντια, αλλά χαλάλι της.
Γιατί συγκινούμεθα πολύ εμείς οι κρυφορόζες με τις τριανταφυλλί εσάνς της αριστερής όχθης.
Κι ας θέλουμε μισό μηνιάτικο για να τις ψεκαστούμε.
σχόλια