{ma ligne de chance
ma ligne de chance
dis moi chéri ce que t'en penses?}
Eίναι το πιο σπαραξικάρδιο πλάνο στον Τρελό Πιερό (1965) του Γκοντάρ που είναι όλος σπαραξικάρδιος. Είναι η Μαριάν/Άννα Καρίνα κι ο Φερντινάν/Ζαν Πωλ Μπελμοντό ανάμεσα στα πεύκα, καθώς κατηφορίζουν προς την παραλία. Ένα πανοραμικό τράβελινγκ τους ακολουθεί. Αυτός με λευκό κοστούμι. Aυτή μ' ένα κόκκινο τσιτάκι. Αυτή σταματάει, προσπαθεί να του δείξει το χέρι της. Αυτός σφυρίζει κλέφτικα.
Και τότε Αυτή αρχίζει να τραγουδά αυτό:
'Εχω μια τοσοδούλα γραμμή τύχης!
Έχω μια τοσοδούλα γραμμή τύχης!
Μια τόση δα μικρούλα τύχη στο χέρι.
Κι αυτό με τρομάζει για το αύριο.
Η γραμμή της τύχης μου, η γραμμή της τύχης μου..
Τι έχεις στο μυαλό σου λατρεία μου γι'αυτό;
Και τότε Αυτός της τραγουδά αυτό:
Σιγά να μην μετράει η γνώμη μου!
Aχ, πόσο μ'αρέσει η γραμμή των γοφών σου, η γραμμή των γοφών σου...
Αυτή συνεχίζει :
Δες τη μικρούλα γραμμούλα της τύχης μου.
Έλα, ρίξε μια ματιά.
Κοίτα αυτό το τοσοδούλι πεπρωμένο μου.
Μια σταλίτσα στην καμπύλη του χεριού.
Η γραμμή μου της τύχης, η γραμμή μου της τύχης..
Τι πιστεύεις καρδούλα μου γι'αυτό;
Φεύγουν τρέχοντας προς τη θάλασσα κι Aυτή ξανατραγουδάει :
Mια τοσοδούλα γραμμούλα τύχης.
Μια τόση δα γραμμούλα.
Μια γραμμουλίτσα που δεν πιάνει μία.
Ένα σημαδάκι στο χέρι.
Η γραμμή μου της τύχης, η γραμμή μου της τύχης.
Τι λες κι εσύ αγαπούλα μου γι'αυτό;
Αυτός της απαντά :
Δεν έχει και πολλή σημασία τι πιστεύω.
Είμαι τρελαμένος απ' το πρωί.
Η γραμμή των γοφών σου, η γραμμή των γοφών σου....
Μετά ξαναφεύγουν χορεύοντας.
Κι Αυτή ξαναλέει :
Η γραμμή μου της τύχης, η γραμμή μου της τύχης....
Κι Αυτός ξαναλέει :
Η γραμμή των γοφών σου, η γραμμή των γοφών σου....
Κι ύστερα ο Φερντινάν που 'ναι και τρελός Πιερό αρχίζει να μιλάει με σφηνωμένο το κεφάλι ανάμεσα στους θάμνους.
Και λέει ότι Αυτή τον κάνει να ονειρεύεται όρθιος και να σκέφτεται μουσικές. Κι όταν Αυτή λέει ''τι ωραίος καιρός!'' δε χρειάζεται καμμία άλλη λέξη και καμμία άλλη εικόνα από το κορίτσι Μαριάν. Κι αφού λέει, λέει κι άλλα πολλά το πλάνο Πευκώνας κλείνει μ' αυτά τα λογάκια του τρελού:
Kάνει ωραίο καιρό αγαπούλα μου-στα όνειρα-στις λέξεις-και στο θάνατο.
Κάνει ωραίο καιρό αγαπούλα μου.
Κάνει ωραίο καιρό στη ζωή.
(Μερικά πλάνα μετά ο τρελός Πιερό θα τυλίξει το κεφάλι του με νιτρογλυκερίνη και θα γίνει αξέχαστο μπλέ.
Αλλά τώρα είναι ακόμα Αύγουστος και δεν ακούγονται οι κρότοι.)
