Take a dip

«Για εμάς και τους φίλους μας ένα πιάτο φαγητό πρέπει να είναι πάνω απ' όλα... νόστιμο φαγητό, τέρψη του λάρυγγος, ευφροσύνη του ουρανίσκου, όπως ο νόστος, ο ηδύς, η γλυκιά επιστροφή στην πατρίδα...» διαβάζω, μεταξύ άλλων, στην πρώτη σελίδα του μενού της ολοκαίνουργιας ταβέρνας με την ονομασία «Τα Κουταλάκια».

Αν και η ονομασία παραπέμπει στα της κουζίνας, στο υστερόγραφο ο ιδιοκτήτης διευκρινίζει «Και σε ό,τι αφορά το όνομά μας... ε! Ποιος ερωτευμένος δεν έχει κοιμηθεί "κουταλάκια"...;».

Τη στιγμή που χαμογελώ διαβάζοντάς το, στο τραπέζι μας, ντυμένο με στρατσόχαρτο, προσγειώνεται το καραφάκι με το τσίπουρο μαζί με παξιμαδάκια και ελίτσες. «Το τσίπουρο είναι από τη Νάξο, την πατρίδα μου», λέει χαμογελαστά ο Νίκος Φάρκωνας, ο ιδιοκτήτης και σεφ, που αν και σπούδασε υδροβιολόγος είχε το μικρόβιο της μαγειρικής στο αίμα του. «Είχα χρόνια μαγαζί στη Νάξο, τον Λούκουλλο, για τον οποίο είχαν γράψει και οι "New York Times"», συμπληρώνει κεφάτα. Χαζεύω τις ασπρόμαυρες οικογενειακές φωτογραφίες που καλύπτουν τη μια πλευρά του τοίχου. «Αυτός, στο κέντρο, είναι ο πατέρας μου. Ήταν ωραίος άντρας», λέει με καμάρι. Η σάλα απλή, χαλαρή, σε ταξιδεύει στον χώρο παραδοσιακού οικογενειακού σπιτιού. Με ξύλινη οροφή, χιονάτα κεντημένα κουρτινάκια, τζάκι που τριζοβολά σε μια γωνιά, συλλογή από παλιά κλειδιά, μικρή προθήκη με διάφορα κουταλάκια αντίκες μπροστά από την ανοιχτή κουζίνα και μια ξύλινη σερβάντα που συμπληρώνει τη σπιτική πινελιά στη διακόσμηση.

Το ευωδιαστό τσίπουρο παρέμεινε στο τραπέζι και έκανε καλή παρέα με τους μεζέδες που ακολούθησαν. Ένα σεργιάνι στα Κυκλαδονήσια με μικρές αποκλίσεις στη Ρούμελη, όπως η καλοφτιαγμένη, με χειροποίητο φύλλο, χορτόπιτα. Η σιφναίικη ρεβιθάδα, μαγειρεμένη με γλυκό κρασί μέσα σε πήλινο, κρύβει μια «γλυκιά» νοστιμιά. Η καπονάτα υιοθετεί τη συνταγή ενός ελληνόφωνου χωριού της Σικελίας, του Giardini Naxos, με κομματάκια μελιτζάνα, πιπεριές, κρεμμύδι, τραγανό σέλερι, κουκουνάρι και σταφίδες. Το πιάτο των 12 Θεών είναι τηγανητή φέτα μέσα σε φύλλο με μέλι και μαύρο σουσάμι· συμπαθητικό, αλλά δεν σε στέλνει στα ουράνια. Το τσιγαριαστό ναξιώτικο κατσικάκι ήρθε μελωμένο και αποκάλυπτε εξαιρετική νοστιμιά σε κάθε μπουκιά. Καλοφτιαγμένο και με πλούσια γέμιση από καρύδια, δαμάσκηνα, κουκουνάρι, σταφίδες, κιμά είναι το κοτοπουλάκι που σιγοψήνεται με μέλι, πορτοκάλι και κόκκινο κρασί στη γάστρα. Νοστιμότατο, ευωδιαστό και δίπλα του ξεπρόβαλαν οι κυδωνάτες πατάτες με υπαινιχτικές τις νότες του γλυκού κρασιού.

Τα μαγγάκια είναι πικάντικα κεφτεδάκια ζυμωμένα με πιπερόριζα και φύτρα μέσα σε σάλτσα μαυροδάφνης και κοντράρουν όμορφα τη γλυκιά με την πικάντικη γεύση.

Είναι περιττό να σημειώσω ότι περάσαμε όμορφα και απολαύσαμε τόσο τη φιλόξενη ατμόσφαιρα όσο και το σπιτικό μαγειρευτό φαγητό. Φιλικός και ο λογαριασμός που έρχεται μέσα σε σέσουλα μαζί με καραμέλες.