Κρέας ξανά

Το κοψίδι ουδείς εμίσησε και, όπως όλα δείχνουν, η κρεατολαγνεία των Ελλήνων δεν λέει να κορεστεί. Καινούργια μαγαζιά με πρωταγωνιστή το κρέας έρχονται να προστεθούν στον γαστρονομικό χάρτη της Αθήνας. Το εστιατόριο Asador είναι ένα meat and wine bar restaurant, όπως δηλώνει, και προσφέρει κρεατοφαγία σε μοντέρνο περιτύλιγμα.

Το «πακέτο» συμπληρώνεται από την εντυπωσιακή γυάλινη κάβα-συντηρητή που φιγουράρει στον χώρο και φιλοξενεί εξαιρετικές επιλογές απ’ τον ελληνικό και παγκόσμιο αμπελώνα, πολλές από τις οποίες προσφέρονται και σε ποτήρι. Υπάρχει γνώση, άποψη και ποιότητα, κάτι που οι οινόφιλοι αμέσως θα εκτιμήσουν. Εδώ μπορείς να απολαύσεις το φαγητό σου στον ευχάριστο χώρο με τη μητροπολιτική αύρα, αλλά μπορείς και απλώς να τσιμπολογήσεις tapas στο wine bar, συντροφιά μ’ ένα ποτήρι καλό κρασί.

Η ανοιχτή κουζίνα και τα ψυγεία με το κρέας να φιγουράρει σε βάζουν αμέσως στο κλίμα. Ο σεφ Χρήστος Παπαγεωργίου που έχει θητεύσει στο πλευρό του Χρύσανθου Καραμολέγκου ξεδιπλώνει τη δημιουργικότητά του και σε πιάτα όπως το εξαιρετικό ταρτάρ μοσχαριού, που απογειώνει η ένταση της σάλτσας εσπεριδοειδών. Από τα καινούργια πιάτα, θα λατρέψεις την καπνιστή μελιτζανοσάλατα που ενισχύεται γευστικά με πεπόνι και ψιλοκομμένο ψητό προσούτο. Γεύση βελούδινη, ευχάριστη, που καταγράφεται στη γευστική μνήμη. «Οι ιδέες των πιάτων είναι βιώματα», εξομολογείται ο σεφ και τα λόγια του επιβεβαιώνουν το μιλφέιγ μελιτζάνας με κροκέτα ντομάτας και σάλτσα από φέτα. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για το παραδοσιακό πιάτο με ντοματοκεφτέδες, στο οποίο ο σεφ του χαρίζει μια μοντέρνα νότα με τη σάλτσα φέτας.

Η σαλάτα με τα μαριναρισμένα μανιτάρια, τα σπαράγγια και τις υπέροχες νότες λεμονιού έδινε στο στόμα εκρηκτική γευστική ένταση. Την απολαμβάνει το είναι σου σε κάθε μπουκιά. Καθισμένοι στις αναπαυτικές, ψάθινες πολυθρόνες, με τον φροντισμένο κήπο ολόγυρα και την ηρεμία της καλοκαιρινής νύχτας που φωτίζεται απ’ τα άφθονα κεριά, μοιραζόμαστε απ’ το ξύλινο πλατό τις προτάσεις των κρεατικών. Η μοσχαρίσια πικάνια, ιδανικά ψημένη, είναι «αφρός», ζουμερή, με βαθιά γεύση που απελευθέρωνε στοχαστικά μια λεπταίσθητη αλλά δυνατή ένταση απ’ το αλάτι μυρωδικών. Το παιχνίδι του μοιράσματος του φαγητού φέρνει κοντά την παρέα.

Η χοιρινή πανσέτα με «φορεσιά» από μουστάρδα, χαρίσα και μέλι προσφέρει μια ωραία γευστική αλλά και διαφορετική μαγειρική πρόταση. Τρώγεται βουλιμικά. Σε κάθε μπουκιά οι συνδαιτυμόνες εκφέρουν το γνωστό «μμμμ!», χαρακτηριστικό της ευχαρίστησης. Το αφράτο μπιφτέκι παντρεύεται όμορφα με σαλάτα ημίλιαστης ντομάτας. Αναρωτιέμαι πώς μπορείς να κατακτήσεις την απλότητα στη γεύση αυτή, που θα σου χαρίσει πληρότητα. Με καλές πρώτες ύλες, μαγειρική τεχνική και αρμονία. Όσο κι αν μας τρομάζουν οι δυσκολίες των καιρών, αξίζει να μπορούμε να έχουμε κάτι καλό στο πιάτο μας. Καλή όρεξη, λοιπόν, με ό,τι υπάρχει αυτή την εποχή στο τραπέζι.