ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Δυστυχώς, μέχρι στιγμής ο Βέλιος έγινε καταλύτης κάτι κακού

Δυστυχώς, μέχρι στιγμής ο Βέλιος έγινε καταλύτης κάτι κακού Facebook Twitter
7
Δυστυχώς, μέχρι στιγμής ο Βέλιος έγινε καταλύτης κάτι κακού Facebook Twitter
«Τόσες εξουσίες κάνουν κουμάντο στη ζωή μας, που θα έπρεπε να μας επιτρέψουν την πολυτέλεια να κάνουμε εμείς κουμάντο στον θάνατο μας...» Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν / LIFO

«Φιλοδοξώ να γίνω ο συναισθηματικός καταλύτης για την αλλαγή μιας νομοθετικής ντροπής» είχε πει στη Χριστίνα Γαλανοπούλου του LIFO.gr ο Αλέξανδρος Βέλιος μερικές εβδομάδες πριν από τον θάνατό του. 

Τώρα, δέκα ημέρες μετά τον θάνατό του, που έγινε όπως ακριβώς τον επέλεξε και τον προανήγγειλε ο ίδιος, αντί για καταλύτης για την αλλαγή της νομοθετικής ντροπής μοιάζει να είναι καταλύτης της διαιώνισης της υποκρισίας. 

  

Εννοείται πως δεν φταίει αυτός. Και πως είναι ακόμα νωρίς. Η απογοήτευσή μου όμως όταν διάβασα σήμερα την απόφαση για την εκταφή της σορού του ήταν μεγάλη. Αντί να έχει γίνει μια μεγάλη κουβέντα που θα οδηγήσει σε αλλαγή των νόμων, αντί να έχουν βγει μπροστά κόμματα (π.χ. ο ΣΥΡΙΖΑ) για να στηρίξουν με προτάσεις νόμου το απόλυτο ανθρώπινο δικαίωμα –το δικαίωμα στην αξιοπρεπή ζωή και στον αξιοπρεπή θάνατο–, αντί να κινείται κάτι προς τη θετική κατεύθυνση τέλος πάντων, γυρίζουμε πίσω στη γνωστή υποκρισία. (Προφανώς απ' όλα τα εγκλήματα η αστυνομία καίγεται να εξιχνιάσει και να τιμωρήσει την αυτοκτονία/ευθανασία του Βέλιου.) 

Το ότι ακόμα και μετά θάνατον δεν σέβονται την απόφασή του και ψάχνουν μήπως κάποιος του έδωσε ένεση για να τον τιμωρήσουν κι εκείνον, με αποτέλεσμα να τον ξεθάβουν για περαιτέρω εξετάσεις, παρότι νόμιμο, είναι προσβλητικό για τον αγώνα του, για τα πιστεύω του και για τις αποφάσεις του. 

«Τόσες εξουσίες κάνουν κουμάντο στη ζωή μας, που θα έπρεπε να μας επιτρέψουν την πολυτέλεια να κάνουμε εμείς κουμάντο στον θάνατό μας...»

Άλλα ήλπιζε ο Βέλιος πως θα συμβούν: «Έχει τόσο βαθιές ρίζες αυτό το θέμα στην κοινωνία, η οποία είναι πάντα μπροστά, παρά τα επιβεβλημένα θρησκευτικά κωλύματα», μας είχε πει στη συνέντευξή του. «Πιστεύω ότι ως θέμα το ανέδειξα, το έθεσα στη δημόσια σφαίρα του διαλόγου, ελπίζω να κινητοποίησα ανθρώπους και διαδικασίες και φιλοδοξώ να είμαι ή έστω να γίνω ο συναισθηματικός καταλύτης για μια αλλαγή, έναν εκσυγχρονισμό του νομοθετικού πλαισίου, το οποίο είναι επιεικώς αναχρονιστικό και δεδομένα εξοργιστικό: η ευθανασία να θεωρείται ποινικό αδίκημα, ανθρωποκτονία με ελαφρυντικά. Μια ντροπή, δηλαδή, και για τη νομοθεσία μας και για το σύστημά μας».

Η σπουδή των εξουσιών που «έκαναν κουμάντο στη ζωή του» να τρέξουν για να εξιχνιάσουν την «ανθρωποκτονία» του Βέλιου (ενώ όλοι ξέρουμε πως ο ίδιος δεν θεώρησε έτσι τον θάνατό του, το αντίθετο!) είναι απογοητευτική. Διπλά απογοητευτικό είναι το γεγονός ότι παράλληλα με την αναχρονιστική, αστυνομική και εισαγγελική εξέλιξη δεν υπάρχει ως αντίβαρο οποιαδήποτε πίεση προς την κατεύθυνση που έδειξε ο Βέλιος – και χιλιάδες άλλοι συνάνθρωποί μας. 

Όλοι ξέρουμε πως το όραμα του Βέλιου θα γίνει κάποτε πραγματικότητα: όταν «ωριμάσουν οι συνθήκες», όταν η εκκλησία αρχίσει να κοιτάζει τη δουλειά της, όταν οι πολιτικοί δεν θα φοβούνται τις αντιδράσεις. Το «κάποτε» όμως, όταν έχεις δικό σου άνθρωπο με ανίατη ασθένεια και φριχτούς πόνους που σε ικετεύει για ένα τέλος, δεν είναι αρκετό...

7

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ