"Να κάνεις κάθε μέρα κάτι που σε τρομάζει" είπε η ψυχολόγα. Νταξ, το ήξερα αυτό, το είχα διαβάσει και σε status στο facebook. Αλλά όχι, έπρεπε να δώσω και ένα 40ρι στην απόφοιτο της Ανωτάτης Φιδεμπορικής Αθηνών να μου το πει, με ύφος πρωτομάστορα του Φρόιντ. Είχε σπρώξει και το γυαλί με το δαχτυλάκι να κάτσει πιο καλά πάνω στη μύτη και είχε ανακαθίσει στην faux δερμάτινη καρέκλα του γραφείου της αποφασιστικά και βλοσυρά.
Έκανε πουφφφφφ το κάθισμα της, ξεφυσώντας αέρα που είχε εγκλωβιστεί μέσα στο ύφασμα - δεν είναι καλό αυτό όταν συμβαίνει σε κάποιον, παιδιά! Ειδικά όταν κρέμεσαι από τα χείλη του, για διάγνωση και θεραπεία! ( σημείωση προς θεραπευτές παντός είδους : πριν αγοράσετε καρέκλα για το γραφείο σας και αρχίσετε να 'θεραπεύετε' κόσμο, δοκιμάστε το κάθισμά της. Εκεί, στο μαγαζί, επί τόπου. Καθίστε, σηκωθείτε, ξανακαθίστε μερικές φορές λέγοντας παπαροφιλοσοφίες από quotes του face:
- ότι δεν συνέβη ποτέ, είναι ότι δεν προσπάθησες αρκετά
- φαίνεται πάντα αδύνατο, μέχρι να γίνει
- ο καλύτερος τρόπος να προβλέψεις το μέλλον, είναι να το δημιουργήσεις
- του Μανώλη η μαλαπέρδα έχει γεύση από λακέρδα
- τελείωσε ο χρόνος μας, απόδειξη θέλετε;
Αφουγκραστείτε την καρέκλα. Αν δεν βγάζει γελοία ηχάκια, είστε οκ. Αλλιώς όχι. Ένας ψυχοτέτοιος με καρέκλα που πέρδεται, είναι ενας ψυχοτέτοιος που δεν σέβεται τον εαυτό του).
Σκας τα δυο κοσαρικάκια, λοιπόν και φεύγεις με τις διαταραχούλες σου υπό μάλης. Στην έξοδο, τις καθίζεις στα σκαλάκια της πολυκατοικίας και τους ξηγιέσαι μόρτικα. "Λοιπόν μάγκες, ακούσατε τι είπε η Δόκτορ Προζάκη μπι-ει, εμ-ντι, πι εητς ντι, πι πι ρουμ και πιπι χοουλ. Από δω και στο εξής, θα σας βγάζω μία μία κάθε μέρα στη σέντρα. Δεν θα σας ξανακρύψω, θα σας αντιμετωπίσω. Ναι;"
Νταξ, συμφώνησαν και οι διαταραχές σου, διότι τους μίλησες όμορφα κι ωραία, κάνατε χάι φάιβ και όλα καλά. Την επόμενη μέρα κιόλας θα ξεκινούσες να αντιμετωπίζεις τους φόβους σου. YOLO.
Day 1.
Βγαίνεις στο μπαλκόνι. Κολλάς στον τοίχο και αποφασίζεις πως σήμερα θα νικήσεις την υψοφοβία σου. 4 ώρες μετά, ο τοίχος (σαγρέ με τεχνοτροπία) έχει αποτυπωθεί ανάγλυφα στην πλάτη σου. Ο κόσμος που σε έβλεπε νόμιζε πως ήσουν κάδρο, έτσι καρφωμένη όπως ήσουν τόσες ώρες. Ασφαλώς δεν ήξεραν πως στη θέα της ασφάλτου σου ανέβαινε ο εμετούλης στο λαρυγγάκι και έκανες εικόνα τον εαυτό σου στίκερ στο παρμπρίζ του παρκαρισμένου αυτοκινήτου ακριβώς από κάτω...
Λεπτομέρεια: ήσουν σε μπαλκόνι ισογείου, 63 πόντους από το έδαφος. Ξαναμπαίνεις μέσα στο διαμέρισμα κάθιδρη και εξαντλημένη, αλλά με ύφος νικητή. Ένα μικρό βήμα για τον φοβικό, ένα τεράστιο βήμα για την ανθρωπότητα!
Day 2.
Σκας μύτη στο ελ-βενιζελ και χώνεσαι στην πρώτη διαθέσιμη πτήση που βρήκες με ονλάιν κράτηση με μόνο κριτήριο να κοστίζει μέχρι 20 ευρώ, καθότι δε φτάνει που είσαι αγχωτικό ατομάκι, είσαι και σκυλομπατίρης. Αθήνα – Θεσσαλονίκη με MpampisAirways, 9 ευρω και 99 σεντς. Πας, έρχεσαι, αγοράζεις και μισή μπιγκ μπάμπολ, άμα λάχει. Τόσο φτηνή πτήση, το μικρότερο πρόβλημα σου θα πρέπει να είναι η απογείωση, που ως τώρα ήταν ο μεγάλος σου φόβος.
Πράγματι, σε λίγο σου περνάει το άγχος. Αντικαθίσταται από τη φρίκη, σε βάζουν να κάτσεις ανάμεσα σε ένα ταριχευμένο μαμούθ, δώρο της Κτηνιατρικής Σχολής Αθηνών στο ΑΠΘ, και ένα ασυνόδευτο παιδάκι που έχει μπει μέσα του το πνεύμα του Μπομπ Σφουγγαράκη και το πάνε για εξορκισμό στην Ιερά Μονή Βλατάδων. Ευτυχώς, σύντομα απαλλάσσεσαι από το μαρτύριο. Με 9.99 ευρώ Αθήνα - Θεσσαλονικη, τελικά εσύ θα το πιλοτάρεις το αεροσκάφος. Έτσι ξεπερνιούνται οι φοβίες παιδιά! Επιθετικά!
Day 3.
Σάββατο μεσημέρι σε μεγάλο πολυκατάστημα. Ορδές Ούννοι, Γότθοι, Οστρογότθοι έχουν βγει για βόλτα, ψώνια, καφεδάκι, όπου στοιβάζονται ο ένας πάνω στον άλλο στους διαδρόμους και στις κυλιόμενες. Σπρώχνουν και σπρώχνονται χωρίς έλεος. Σε ποδοπατούν και σου κλέβουν τον αέρα που αναπνέεις. Το γνώριμο Τέρας της αγοραφοβίας σου γνέφει από μακριά, σε πλησιάζει, σου κλείνει το μάτι και ανοίγει τα χέρια του για έναν ασφυκτικό εναγκαλισμό που θα σε τυλίξει στο έρεβος και στο έλεος της παλιάς, καλής σου φίλης, της Kris Issis Πανίκου (ελληνοαμερικανάκι). Να τη πετιέται από 'ξαρχής, κι αντρειεύει και θεριεύει, λέμε...
Όμως αυτή τη φορά είσαι προετοιμασμένη, δε θα υποκύψεις στις ορέξεις της. Φτάνεις (με δυσκολία) στο κατάστημα με τα καλλυντικά, χαμός από κόσμο. Έχεις ταχυπαλμία, έχει στεγνώσει το στόμα σου, νάτο το έμφραγμα έρχεται καβαλάρης απά σε μαύρο άλογο! Λίγο πριν βυθιστείς σε καραμπινάτο νευρικό κλονισμό, έρχεται η λύτρωση... Πωλήτριες από το τμήμα αρωμάτων σου την πέφτουν και αρχίζουν να σε ψεκάζουν κατά ριπάς : "Να σας αρωματίσουμε λιγάκι;" Τι λιγάκι, σου επιτίθενται με τα φσουτ φσουτ. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα ζέχνεις σανταλόξυλο, αγριοτριαντάφυλλο, βανίλια Μαδαγασκάρης, κανέλα, πάπρικα, κασέρι, μορταδέλα. Όλες αυτές οι έντονες μυρωδιές αποσπάνε τη προσοχή του εγκεφάλου σου από την απειλή της πολυκοσμίας. Τον μπερδεύουν μεν, τον ξεμπλοκάρουν δε!
Ξεπερνάς το πρόβλημα, συνεχίζεις άνετη τη βόλτα σου, άλλωστε ο κόσμος έχει αρχίσει να σου ανοίγει διάδρομο πλέον, βρωμάς σαν παρηκμασμένος οίκος ανοχής στη Γαλλία του 18ου αιώνα. Winner!
Την 4η μέρα κατά τας Γραφάς είπες να ξεκουραστείς, καθότι ήτο Κυριακή και την Κυριακή δεν τεστάρουμε τις αντοχές μας ΝΟΜΟΣ. Είχες ήδη αντιμετωπίσει υψοφοβία, αεροπλανοφοβία και αγοραφοβία. Εκκρεμούσε μικροβιοφοβία, πτηνοφοβία, σαλιγγαροφοβία και κλαρινογαμπροφοβία. Και μερικές άλλες. Που δεν μπορείς να τις γράψεις εδώ, γιατί το κείμενο αυτό είναι κοντά στις 800 λέξεις και φοβάσαι μην τυχόν φτάσεις τις 1000. Χιλιοφοβία.
(by ΦυστίκιΠουΚυλάει)
σχόλια