Ο Γάλλος πολιτικός και λογοτέχνης Alphonse de Lamartine επισκέφτηκε την Ελλάδα για 17 μέρες το 1832. Και κράτησε ημερολόγιο.
Τώρα, απ' τον Αύγουστο του 1832 έχουν περάσει ούτε λίγο ούτε πολύ 185 χρόνια. Και υποστηρίζω ότι τώρα έχει ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον να μάθουμε πώς είδαν τη χώρα μας τότε, τα μάτια ενός ξένου...
9 Αυγούστου 1832
Στην παραλία υψώνονται δυο-τρία καινούργια σπίτια, βαμμένα με χτυπητά χρώματα, ενώ μερικά καφενεία και ξύλινα μαγαζιά είναι χτισμένα πάνω σε πασσάλους που προχωρούν μέσα στη θάλασσα: αυτά τα πλωτά καφενεία και οι εξέδρες είναι κατειλημμένα από μερικές εκατοντάδες Έλληνες που φορούν τις πιο επιτηδευμένες αλλά και τις πιο βρόμικες φορεσιές· καθισμένοι ή ξαπλωμένοι στα σανίδια ή πάνω στην άμμο σχηματίζουν διάφορες γραφικές ομάδες.
Οι φυσιογνωμίες είναι ωραίες, αλλά θλιμμένες και άγριες· το βάρος της αργίας φαίνεται σε κάθε τους στάση. Η τεμπελιά των Ναπολιτάνων είναι γλυκιά, ήσυχη και εύθυμη: είναι η νωχέλεια της ευτυχίας.
Όμως η τεμπελιά αυτών των Ελλήνων είναι βαριά, δύσθυμη, σκυθρωπή· είναι ένα ελάττωμα που αυτοτιμωρείται...
