— Τι είναι το πρότζεκτ «Διεθνής Τόπος»;
Ένα καλλιτεχνικό, ερευνητικό site specific project που θα πραγματοποιηθεί από 3 έως 9 Ιουλίου, σε εργοστάσια της Αργολίδας, στο τοπίο των Μυκηνών, στο Αρχαίο Θέατρο Άργους και στον θερινό κινηματογράφο Valia.
— Πώς προέκυψε ως ιδέα; Πώς συνδέεται με το ιστορικό Φεστιβάλ Άργους;
Το Φεστιβάλ Άργους, από το 1994 έως το 1997, ήταν ένα site specific φεστιβάλ με αυστηρούς θεματικούς άξονες, που κινήθηκε γύρω από την ιδέα μιας «δραματουργίας των χώρων». Site specific project είναι και το «Διεθνής Τόπος, Πελοπόννησος / Άργος – Μυκήνες» και αυτό σημαίνει ότι οι διαδικασίες, οι δράσεις και τα καλλιτεχνικά γεγονότα θα αποτυπώνονται σε συνάρτηση με συγκεκριμένους χρόνους και τόπους, ότι δεν είναι χωρικές ιδέες που μπορούν να εφαρμόζονται οπουδήποτε και ανά πάσα στιγμή. Φέτος, επέστρεψα για ένα θέατρο τοπίου στις Μυκήνες, για μια μουσική και θεατρική βραδιά στο λαξευτό μνημείο του Αρχαίου Θεάτρου στο Άργος και για μια καλλιτεχνική και παιδαγωγική παρέμβαση στα εγκαταλελειμμένα εργοστάσια ΡΕΑ και Πελαργός της Νέας Κίου. Το πρότζεκτ επιμένει στην ιδέα του site specific διαβήματος, γιατί καθένας έρχεται αντιμέτωπος με μια ιδιαίτερη αίσθηση του εδάφους, μια επιτόπια, εξειδικευμένη αναζήτηση και δέχεται πολύτιμα ερεθίσματα που λειτουργούν υπέρ της ευαισθησίας και της φαντασίας του. Επιπλέον, ζει μια έντονη εμπειρία χώρου που, σωματοποιημένη, αφήνει ανεξίτηλο το βιωματικό ίχνος της. Τέλος, οι άνθρωποι, μέσα από τα site specific διαβήματα συνειδητοποιούν πιο δραστικά τον χώρο της ιστορίας τους. Έτσι, η συνειδητοποίηση της ιστορικότητας ενός τόπου βγαίνει πραγματικά ενισχυμένη.
— Ποιος είναι ο στόχος του;
Nα τιμήσουμε τον κορυφαίο Έλληνα συνθέτη Ιάννη Ξενάκη και να τον θυμηθούμε σε διάφορα σημεία της Αργολίδας με το «Πολύτοπον Ιάννης Ξενάκης», ενώ με την «Αργολική Industriale» ζωντανεύουμε δύο ιστορικά βιομηχανικά ερείπια.
— Μιλήστε μας λίγο για τις φετινές θεματικές.
Φέτος, ο «Διεθνής Τόπος» κινείται γύρω από τον θεματικό άξονα της αρχαιολογίας και της ετεροτοπίας. Η Ορέστεια του Παναγιώτη Βελιανίτη είναι ένα «θέατρο τοπίου» στις Μυκήνες, με τη χορευτική κίνηση της Μαριάννας Καβαλλιεράτου. Η παράσταση του Αλέξανδρου Ευκλείδη, Αρχαιο-λογίες του Ύψους, με τον πιανίστα Στέφανο Θωμόπουλο και τη σοπράνο Τζούλια Σουγλάκου είναι μια σκηνική διάλεξη μετά μουσικής, με θέμα την ιδέα του Υψηλού. Η έκθεση «Μικροφυσικές των ερειπίων» καλεί τους εικαστικούς καλλιτέχνες Άρτεμη Αλκαλάη, Έρη Δημητριάδη, Δημήτρη Μεράντζα, Ειρήνη Μπαζάρα, Αλίκη Παππά, Νατάσσα Πουλαντζά, Μάχη Ξενάκη, Νίκο Σεπετζόγλου, Βουβούλα Σκούρα, Σωκράτη Φατούρο και Θοδωρή Χρυσικό να καταλάβουν τον χώρο του εργοστασίου ΡΕΑ. Με το σώμα και την ιδέα της εργασίας ασχολούνται τρία εργαστήρια που διευθύνουν Έλληνες και ξένοι επιστήμονες και καλλιτέχνες από το εξωτερικό, ανάμεσά τους η διάσημη σκηνογράφος Άννα Φίμπροκ.
— Πείτε μας δυο λόγια για τα δρώμενα που ξεχωρίζετε.
Ο επισκέπτης δεν πρέπει να χάσει αυτό που τον γοητεύει και τον συγκινεί περισσότερο. Αν η μουσική και το θέατρο είναι η αδυναμία του, δεν πρέπει να χάσει τα μουσικοθεατρικά δρώμενα. Αν τον ενδιαφέρει η εικαστική περιπέτεια στα εργοστάσια, τότε ραντεβού στη ΡΕΑ. Εγώ, προσωπικά, εύχομαι κανείς να μη χάσει τίποτα.
σχόλια