LIVE!

Πέθανε ο συγγραφέας Κώστας Μουρσελάς

Πέθανε ο συγγραφέας Κώστας Μουρσελάς Facebook Twitter
2

Πέθανε σε ηλικία 85 ετών ο θεατρικός συγγραφέας και πεζογράφος Κώστας Μουρσελάς.


Η τηλεοπτική σειρά «Εκείνος κι εκείνος» με τον Βασίλη Διαμαντόπουλο και τον Κώστα Μιχαλακόπουλο, σε πνεύμα αντίστασης μέσα στη δικτατορία και αργότερα, το μυθιστόρημα του «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά» επίσης στην τηλεοπτική του μεταφορά, τον έκαναν γνωστό και αγαπητό στο μεγάλο κοινό.


Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη 18/7 ώρα 5μ.μ., από το νεκροταφείο της Κηφισιάς.

Γεννημένος στον Πειραιά, το 1932, πρωτοετής φοιτητής της Νομικής, συλλαμβάνεται ως στέλεχος της ΕΠΟΝ και δικάζεται από έκτακτο στρατοδικείο της εποχής (υπόθεση Μπελογιάννη).

Για χρόνια σπούδαζε βιολί, που το διέκοψε όταν άρχισε να τον θέλγει το θέατρο. Σπούδασε νομικά, αλλά λίγο πριν πάρει την άδεια δικηγόρου εγκατέλειψε τη δικηγορία και διορίστηκε ως δημόσιος υπάλληλος μέχρι το 1969, οπότε τον απέλυσε η Χούντα. Έκτοτε αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά -και επαγγελματικά πια- στο γράψιμο.


Έργα του παίχτηκαν από θιάσους του Ελεύθερου Θεάτρου, από το Εθνικό Θέατρο, από το Θέατρο Τέχνης, από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, από Δημοτικά Θέατρα, καθώς και από θιάσους του εξωτερικού (Γαλλία, Γερμανία, Κύπρος). Μερικοί τίτλοι γνωστών θεατρικών έργων του είναι: "Ενυδρείο", "Μαχαίρι στο κόκαλο", "Οι φίλοι", "Το αυτί του Αλέξανδρου", "Η κυρία δεν πενθεί", "Επικίνδυνο φορτίο", "Ω! τι κόσμος μπαμπά!", "Το δίκανο", "Ημιτελής συνουσία", κ.ά. Στο πλατύ κοινό έγινε γνωστός από τηλεοπτικές παρουσιάσεις έργων του ("Μικρές αγγελίες", "Σιγά η πατρίδα κοιμάται", "Το ρολόι") και από την περίφημη σατιρική σειρά του "Εκείνος και... Εκείνος", με πρωταγωνιστές τους Β. Διαμαντόπουλο και Γ. Μιχαλακόπουλο (130 θεατρικά μονόπρακτα). Το 1990 επανήλθε στην πεζογραφία εκδίδοντας το μυθιστόρημα "Βαμμένα κόκκινα μαλλιά" (εκδ. "Κέδρος", νέα οριστική έκδοση "Ελληνικά Γράμματα", 2006), που οι πωλήσεις του ξεπέρασαν, συνολικά, τις διακόσιες χιλιάδες αντίτυπα και μεταφράστηκε στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, τουρκικά και εβραϊκά. Ακολούθησαν διηγήματα, νουβέλες, καθώς και το μυθιστόρημα "Το παιχνίδι των τεσσάρων" που το συνέγραψε με τους Π. Τατσόπουλο, Γ. Σκούρτη και Α. Σουρούνη.


Το 2000 εξέδωσε το μυθιστόρημα "Κλειστόν λόγω μελαγχολίας", που ξεπέρασε τις σαράντα χιλιάδες αντίτυπα και μεταφράστηκε στα τουρκικά. Τελευταίο του βιβλίο είναι η συλλογή διηγημάτων "Ο πόθος καίει τα σωθικά" ("Κέδρος", 2004). Έχει γράψει, ακόμη, αισθητικά δοκίμια, καθώς και πολλές επιφυλλίδες δημοσιευμένες στην εφημερίδα "Τα Νέα", στη στήλη "Κουβεντιάζοντας".

Η δημοσιογράφος και συγγραφέας Ελένη Γκίκα έγραψε στο Facebook:


«Γλυκός και τρυφερός σαν παιδί. ο καλύτερος φίλος που θα μπορούσες να έχεις. Όταν είδα το όνομά του στο κινητό έκανα σαν τρελή. Ιούλιο φρεσκοχειρουργημένος κι είχαμε πάει στο νησί, μέχρι να φτάσει η Κική του για τις διακοπές. "Κώστα;" φωνάζω με λαχτάρα. "Η Κική είμαι, ο Κώστας έφυγε, πες το όπου μπορείς, δεν αντέχω εγώ, σου τηλεφωνώ επειδή σ' αγαπούσε, επειδή Ιούλιο του είχες σταθεί κι είχατε πάει στο νησί". Ο Μουρσελάς έφυγε! Μάρω, αυτό ήτανε, πάνε κι οι δυο, τώρα θα βρει τον φίλο του και η χαζή παρεξήγηση θα λυθεί. Κύριε Παπακώστα, θυμάστε; ήταν σαν το "σουσάμι άνοιξε", με εκείνον αγαπηθήκαμε τότε στο Κυριακάτικο έθνος εμείς. Και σήμερα να μην υπάρχει καν Έθνος για να τον κλάψω...»

Culture
2

LIVE!

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μυστήριο 188 ΤΟ ΦΩΣ»: Μια έκθεση για τον «Μορφωτικό και Εκπολιτιστικό Σύλλογο Ελευσίνος»

LiFO X 2023 ΕΛΕVΣΙΣ / «Μυστήριο 188 - ΤΟ ΦΩΣ»: Μια έκθεση για τον «Μορφωτικό και Εκπολιτιστικό Σύλλογο Ελευσίνος»

Ο Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με έναν εκ των ιδρυτικών μελών της, τον Θανάση Λεβέντη, μια ξεχωριστή και πολύπλευρη προσωπικότητα, άρρηκτα συνδεδεμένη με την πόλη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί παραιτήθηκε ο διευθυντής του Βρετανικού Μουσείου

Culture / Γιατί παραιτήθηκε ο διευθυντής του Βρετανικού Μουσείου;

Μια συνταρακτική υπόθεση συστηματικής κλοπής αρχαιοτήτων βρίσκεται μονάχα στην αρχή των αποκαλύψεων. Πώς έφτασαν να λείπουν μέχρι και 1,500 αντικείμενα από την συλλογή του Βρετανικού Μουσείου, πώς μερικά από αυτά κατέληξαν στο eBay, και το παρασκήνιο μιας παραίτησης που κρύβει πολλά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΚΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Ζαμέ Κορωπί: Λίγες αλήθειες για το μοχθηρό language barrier που κάποτε μας έχει τρολάρει όλους

Οπτική Γωνία / Ζαμέ Κορωπί: Λίγες αλήθειες για το μοχθηρό language barrier που κάποτε μας έχει τρολάρει όλους

Το πάθημα του συνηγόρου της Εύας Καϊλή, Μιχάλη Δημητρακόπουλου, ακριβώς, όπως παλαιότερα «τα αγγλικά του Τσίπρα», πέρα από τα ανέκδοτα και τα, δικαίως, μοχθηρά πειράγματα, έχουν πολλά να πουν για το γλωσσικό εμπόδιο και την υπερβολική αυτοπεποίθησή μας, όταν καλούμαστε να εκφραστούμε σε μία ξένη γλώσσα...
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ
Αννα Ροκόφυλλου: «Στον ΟΠΑΝΔΑ θέλουμε να αναδείξουμε την ιστορικότητα της Αθήνας»

Culture / Αννα Ροκόφυλλου: «Στον ΟΠΑΝΔΑ θέλουμε να αναδείξουμε την ιστορικότητα της Αθήνας»

Η Άννα Ροκοφύλλου, πρόεδρος του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων, κάνει έναν απολογισμό των δύο πρώτων ετών της θητείας της και δεν κρύβει τον ενθουσιασμό της για το Φεστιβάλ Κολωνού (6-28/9) με το οποίο ο πολιτισμός γίνεται διαθέσιμος σε κάθε δημότη.
Το συγκινητικό βίντεο με τον Μικ Τζάγκερ για την επιστροφή του κοινού στο Άλμπερτ Χολ

Lifo Picks / Το συγκινητικό βίντεο με τον Μικ Τζάγκερ για την επιστροφή του κοινού στο Άλμπερτ Χολ

Your Room Will Be Ready: «Ανυπομονούμε να αρχίσουμε να δημιουργούμε αναμνήσεις μαζί σας με καλλιτέχνες παγκόσμιας κλάσης για άλλη μια φορά. Έχουμε περισσότερη ιστορία να γράψουμε».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

σχόλια

2 σχόλια
Δυστυχώς, τώρα τελευταία η έννοια της "κλισέ" φράσης "δυσαναπλήρωτο κενό" λέγεται και εννοείται πραγματικά.Γιατί - συγκριτικά με το "ρηχό" σήμερα - "μεγεθύνεται" η βαρύτητά της.Ήταν που η εποχή περιέκλειε πραγματικούς αγώνες, με θυσίες και όχι γιαλαντζί καταλήψεις σε χύμα γυμνάσια από προέδρους δεκαπενταμελών. Που χρόνια αργότερα στρογγυλοβουτυρορομαγουλάτοι από τις κακουχίες, θα έκαναν γκουβέρνο με δεξιό στρογγυλοβουτυρορομαγουλάτο (κοινώς "μπούλη").Το "Εκείνος και εκείνος" μας συντρόφευε τα βράδια της δικτατορίας και μας άφηνε μια χαραμάδα ελπίδας.
Θυμάμαι τη μία και μοναδική φορά που συνάντησα τον Κώστα Μουρσελά. Μας τον γνώρισε η Βάσω, από την παρέα των συμφοιτητών της Θεατρολογίας, να ήταν '97, 98, 99... είχαμε πάει σε μια παράσταση, σ' ένα μικρό θέατρο, με μονόπρακτα δικά του και άλλων συγγραφέων. Όταν πήγε να με συστήσει σκεφτόμουνα με δέος... "πω πω ο Μουρσελάς... " και πάνω στη χειραψία κατέβασα το κεφάλι προς το πάτωμα κατά την προσφιλή μου πρακτική. Με την άκρη του ματιού μου τον "πιάνω" να κατεβάζει κι εκείνος το κεφάλι προς το πάτωμα.Κι εγώ ήμουνα ένας φοιτητάκος κι εκείνος ένας από τους πιο σπουδαίους μας συγγραφείς. Εγώ ένα "σας ευχαριστούμε" πήγα να πω... κι εκείνος έμεινε να κοιτάζει το πάτωμα. Τώρα που διάβασα την είδηση σκέφτομαι ότι η πιο δύσκολη φτώχεια που περνάμε είναι η φτώχεια μας από τέτοιους ανθρώπους, σαν τον Κώστα Μουρσελά. Που οι πιο πολλοί συνομήλικοί μου τον μάθαμε από τα "Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά", οι πιο παλιοί τον ήξεραν από το "διαμαντάκι" της ασπρόμαυρης τηλεόρασης "Εκείνος κι Εκείνος". Εμένα, εκτός από εκείνη τη χειραψία του που μου έμαθε τόσα πολλά, με σημάδεψε κι άλλος ένας τίτλος, πανέξυπνος και γλυκόπικρος, από τα τόσα του βιβλία: "Κλειστόν λόγω μελαγχολίας".Ε, ας πω πάλι το ίδιο, χωρίς χειραψία: Σας ευχαριστούμε...