{Τη χαρά σου και τη λύπη με τη μάνα τη μοιράζεις,
ποθητά την αγκαλιάζεις, δεν της κρύβεις μυστικό.}
Ο Πιέρ Πάολο την αγαπούσε με πάθος και χωρίς ελπίδα. Όταν την έβλεπε να υποφέρει απ' τα ξεσπάσματα του αγριεμένου μπαμπά Κάρλο, τα μάτια του κοκκίνιζαν, σχεδόν καιγόταν. Ο μπαμπάς είχε πάντα ένα κολλύριο έτοιμο. Η μαμά δε μιλούσε. Η καθημερινή αυτή τελετουργία της βίας θα τον ακολουθεί σ' όλη του τη ζωή.
Πώς να στο εξηγήσω τώρα, πώς να σου πω
ότι εγώ ο γιός σου έχω μια τόση δα καρδούλα
Μονάχα εσύ ήξερες, κανείς ποτέ δεν έμαθε
τι ήθελε αυτή η καρδούλα, τι την έτρωγε
Άκου λοιπόν, καιρός να μάθεις - εσύ η
Κεχαριτωμένη γέννησες τον Μάρτυρα
Καμμιά άλλη , Εσύ. Επειδή εσύ είσαι Εσύ,
εσύ μου χάρισες ισόβια στην απελπισία
Σουζάνα Κολούσι: δασκάλα απ' το Φριούλι, κοντά στα σύνορα της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Μεγάλωσε τον πρωτότοκο Πιέρ Πάολο με παραμύθια, ποιήματα, βίους ηρώων και αγίων. Ιδεαλίστρια. Αγαθή. Του μετέδωσε (αρρωστημένα) την πίστη της στην καλοσύνη, την ελεημοσύνη,τον ηρωισμό,την ευσέβεια. Μεγαλώνοντας ο Πιέρ Πάολο θα φροντίσει να σκοτώσει όλες τις μικρές αγαπημένες της μαμάς.
Και δεν τη θέλω τη μοναξιά. Πεινάω, πως, πεινάω!
- λαχταράω κορμιά που έχασαν την ψυχή τους
Εσύ είσαι η Ψυχοκρατόρισσα, Εσύ που είσαι
η μαμά μου με σκλάβωσες στην αγάπη σου
Ένα μικρό σκλαβάκι ήμουν, μου κάρφωσαν
στην πλάτη ένα σπουδαίο, υψηλό καθήκον
Ένα μοναχούλι χρώμα, ένα σχέδιο, αυτή ήταν η
μικροζωούλα μου μαμά -πάει πέρασε τώρα
Η Σουζάνα θα δει τον μικρό της Γκουίντο να σκοτώνεται για το τίποτα από γιουγκοσλάβους παρτιζάνους το 1945. Η Σουζάνα θα δει τον μεγάλο της Πιέρ Πάολο να σκοτώνεται για το τίποτα απ' τον Πίνο τον βάτραχο στην παραλία της Όστια το 1975. Η Σουζάνα θα θρηνήσει πρώτα τα δύο αγοράκια της και μετά θα πεθάνει -στα ενενήντα της.
-Η Μαρία από τη Ναζαρέτ στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο.
-Η μάμα Ρόμα.
- Η μάμα Σουζάνα.
Σωσμένοι πιά,τα καταφέραμε στο άνω κάτω
μιας παλιοζωής που δεν ήξερε τι της γινόταν
Μη, μη, σου λέω, πέφτω στα γόνατα: ζήσε κι άλλο
είμαι εδώ, μαζί σου, σ' έναν Απρίλη που έρχεται...*
___________________
*Supplica a mia madre /Προσευχή στη μαμά μου / Πιέρ Πάολο Παζολίνι,από την ποιητική του συλλογή Poesia in forma di rosa,1964.
Η απόδοση δική μου.
σχόλια