Τον Αύγουστο του 2000 ο Sebastian Horsley ταξίδεψε στις Φιλιππίνες για να βιώσει την εμπειρία της σταύρωσης στο πλαίσιο του εθίμου των Παθών του Χριστού, υπερπηδώντας μάλιστα την απροθυμία των φιλιππινέζικων αρχών να αφήσουν έναν ξένο να συμμετέχει στα μαρτύρια της Μεγάλης Παρασκευής, προκειμένου να δημιουργήσει μια σειρά από πίνακες ζωγραφικής πάνω στο θέμα του Εσταυρωμένου.
Αρνούμενος κατηγορηματικά να πάρει παυσίπονα, λιποθύμησε από τον ανείπωτο πόνο που βίωσε όταν τα καρφιά εισήλθαν στα χέρια του. Ο αστράγαλος του ποδιού του έσπασε και απέφυγε ακόμα σοβαρότερους τραυματισμούς όταν κατά την πτώση του κατάφερε να τον συγκρατήσει ένας εκ των παρευρισκομένων.
«Τιμωρήθηκα από έναν Θεό που δεν πιστεύω και με έριξε από τον σταυρό επειδή ενσάρκωσα τον γιο του, επειδή είμαι άθεος, επειδή είμαι κινούμενη συμφορά. Γελοιοποιήθηκα εντελώς. Τώρα είμαι ο περίγελος όλων», έγραψε στο ημερολόγιό του όταν πια συνήλθε από τη δοκιμασία στην οποία είχε υποβάλει ο ίδιος τον εαυτό του.
Οι ιατροί περιγράφουν την πράξη της σταύρωσης ως μια διαδικασία που περιλαμβάνει ώρες απεριόριστου πόνου, μερικής ασφυξίας και απώλειας υγρών των ιστών.
Η εμπειρία αυτή μετατράπηκε σε βίντεο, καθώς και σε μια σειρά από μεταγενέστερες ζωγραφιές που παρουσιάστηκαν στην έκθεση «Crucifixion» το 2002.
Οκτώ χρόνια αργότερα ο Λονδρέζος προκλητικός εικαστικός απεβίωσε σε ηλικία 48 ετών από υπερβολική δόση ναρκωτικών.
