Θυμάσαι τη γιαγιά σου να σε παίρνει αγκαλιά και τη μητέρα σου σχεδόν νέα κοπέλα με ένα σιέλ φλοράλ φόρεμα. Ο παππούς έχει πεθάνει. Παίζεις "πόλεμο" με τον ξάδελφο σου και σκάτε δυναμιτάκια. Ο θείος Τάκης έχει φαλάκρα και ο πατέρας σου μουστάκι. Ακούτε κλαρίνα στο χωριό, τρέχεις στον χωματόδρομο και τρομάζεις τις κότες.
Κάποια χρόνια μετά στην Αθήνα, η γιαγιά σου έχει πεθάνει και της ανάβετε το καντήλι. Η μεγάλη αδελφή σου είναι έγκυος. Στην κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και οι Τούρκοι να κάνουν τις εθιμοτυπικές τους παραβιάσεις στο Αιγαίο. Στο ραδιόφωνο ακούγεται Γαβαλάς και Στράτος Διονυσίου. Το αρνί στον φούρνο.
Αρκετά χρόνια μετά, πίνετε φρέντο καπουτσίνο και στο mp3 ακούτε όλα τα παραπάνω, αλλά και Cure, Παύλο Παυλίδη και Θανάση. Ο ξάδελφος σου έχει φύγει στο εξωτερικό με την κρίση. Η μητέρα σου έχει περάσει ένα ελαφρύ έμφραγμα και προσέχει. Εσύ τρομοκρατείσαι ότι θα την χάσεις αν και έχεις ήδη βγάλει τις πρώτες δικές σου γκρίζες τρίχες στους κροτάφους. Η ανιψιά σου θα πάει λύκειο και η αδελφή σου τη μαλώνει γιατί έχει αγόρι...
"Χριστὸς Ανέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωὴν χαρισάμενος", ακούγεται στην εκκλησία. "Αἰὼν παῖς ἐστι παίζων, πεσσεύων• παιδὸς ἡ βασιλείη"*, υπενθυμίζει ο Ηράκλειτος.
(*Ο χρόνος είναι ένα παιδί που παίζει ζάρια. Η βασιλεία ανήκει στο παιδί.)
σχόλια