η Γκρέτα στο Ναό *

εὗρον αὐτὸν ἐν τῷ ἱερῷ καθεζόμενον ἐν μέσῳ τῶν διδασκάλων καὶ ἀκούοντα αὐτῶν καὶ ἐπερωτῶντα αὐτούς·

ἐξίσταντο δὲ πάντες οἱ ἀκούοντες αὐτοῦ ἐπὶ τῇ συνέσει καὶ ταῖς ἀποκρίσεσιν αὐτοῦ.

(Λουκ. 2,46,2.47 )

Η δεκαεξαετής Γκρέτα περπάτησε σταθερά προς το Ναό. 'Ηταν πια στο σπίτι του Πατέρα της. Δε χάρισε ούτε βλέφαρο στους βαριεστημένους εκατόνταρχους που' χαν πιάσει τα πρώτα τραπέζια πίστα. Κάτι συγκλητικοί με περικνημίδες έκαναν τσίσα πάνω τους μόλις πρόσεξαν το αίμα στις παλάμες. Μην κάνεις νέα κόλπα σε παλιά σκυλιά, την είχε δασκαλέψει ο μπαμπάς.  Πόσο δίκιο είχες  βρε Πατερούλη! σκέφτηκε και το ενεργειακό της αποτύπωμα μοσχοβόλησε άγριες φράουλες.  Η Κεχαριτωμένη Γκρέτα έβγαλε τα καρφιά απ΄ τις τσέπες της και έπιασε με σιγουριά το μικρόφωνο.

Σήμανε η ώρα. Δε φοβόταν. Είχε κάνει άπειρες πρόβες κι ήταν γερά διαβασμένη