Το «πατάρι» της Σταδίου έχει μείνει στην ιστορία... Το Πατάρι της Σταδίου άνοιξε τον Ιανουάριο του 1938 στο νούμερο 38 της οδού Σταδίου, δίπλα στη Στοά Νικολούδη. Έγινε το σημαντικότερο και εμβληματικότερο λογοτεχνικό καφενείο της Αθήνας, παρόλο που δεν ήταν κάτι περιβόητο. Στο ισόγειο, όπου τα παράθυρα προς την οδό Σταδίου ήταν αρκετά μεγάλα ώστε να μπαίνει διάχυτο το φως, σύχναζαν κυρίως δικηγόροι, χρηματιστές και άλλοι βιαστικοί διερχόμενοι. Δεν είχε τραπέζια για να κάτσεις, μονάχα πάγκους όρθιων πελατών. Στο πατάρι σύχναζαν πιο μόνιμοι θαμώνες, που ήταν κυρίως συγγραφείς, ηθοποιοί, και δημοσιογράφοι. Τα τραπέζια -μικρά για να μην καταλαμβάνουν πολύ χώρο- ήταν διαταγμένα σε σχήμα «πι». Στην αριστερή πλευρά κάθονταν οι ηθοποιοί, οι δημοσιογράφοι και οι επιθεωρησιογράφοι. Στο βάθος οι συγγραφείς και οι ποιητές. Συχνοί ήταν όμως και οι θαυμαστές όλων αυτών, που έρχονταν να δούνε από κοντά τα ινδάλματά τους και είχαν έτσι την ευκαιρία να κάτσουν στο διπλανό με αυτούς τραπέζι. Από εκεί πέρασαν και οι Εμπειρίκος, Σαχτούρης, Βρεττάκος, Σεφέρης. Η πιο χαρακτηριστική φιγούρα του καφενείου όμως ήταν το θρυλικό γκαρσόνι Τάκης, που ήξερε όλους τους πελάτες, τον καφέ της προτίμησής τους ακόμα και την εφημερίδα τους!
Εσείς ποιο καφέ προτιμάτε και πώς τον πίνετε;
Για εμένα ένας βαρύς σκέτος ελληνικός καφές με μπόλικο καϊμάκι από το κλασικό βραζιλιάνικο χαρμάνι του παππού είναι απαραίτητος για να με σηκώσει από το κρεβάτι! Μάλιστα, προτιμώ να μην τον συνοδέψω με κανένα γλύκισμα, ώστε να μη χαλάσει τη γεύση του και έτσι να την κρατήσω στο στόμα μέχρι τη στιγμή που θα φτάσω στο γραφείο και θα φτιάξω το δεύτερο καφέ της μέρας μου.
Τι έχει αλλάξει στα ελληνικά καφέ και καφενεία;
Στην Αθήνα δεν λειτουργεί ούτε ένα λογοτεχνικό καφενείο που να άνοιξε προπολεμικά. Είτε έχουν κατεδαφιστεί είτε έχει αλλάξει η χρήση τους. Τα καφενεία κλείνουν το ένα μετά το άλλο και τη θέση τους παίρνουν οι καφετέριες και τα καφέ με μοντέρνα διακόσμηση, δυνατή μουσική και ατελείωτα μενού γεμάτα με ροφήματα, ποτά και φαγητά. Ανέκαθεν τα καφενεία ήταν χώροι ανταλλαγής απόψεων και προβληματισμού γύρω από την επικαιρότητα αλλά και πολλές φορές χώροι επηρεασμού των πολιτών. Γι’ αυτό άλλωστε αποτελούσαν στέκια πολιτικών ή πολιτευτών που επιδίωκαν να συλλάβουν το λαϊκό αίτημα ή να αποκτήσουν το λαϊκό έρεισμα. Τα καφέ πλέον αποτελούν χώρο όπου οι θαμώνες δεν γνωρίζουν ο ένας τον άλλο και, το χειρότερο, δεν ενδιαφέρονται να τον γνωρίσουν, να τον συναναστραφούν. Οι πελάτες των καφέ, είτε βιαστικοί είτε πιο χαλαροί, είναι κλεισμένοι στο μικρόκοσμό τους. Στα νεότερα, ξενόφερτα δε καφέ, η παρέα τους στη διάρκεια απόλαυσης του καφέ είναι ο υπολογιστής τους!
σχόλια