Τι κάνεις αυτήν τη στιγμή;
Διακοπές... Στην Αντίπαρο!
Πες μου για το νέο άλμπουμ σου. Είναι περισσότερο urban και «βρόμικο» από οτιδήποτε έχεις κάνει μέχρι τώρα. Πώς προέκυψε;
Το δούλευα από το Νοέμβριο του 2008 έως το φετινό Απρίλιο και προέκυψε από την ανάγκη μου να «καφριλιάσω» και να καώ στο στούντιο. Επιπλέον, δεν είχα κάτι καλύτερο να κάνω. Ήμουν σε καταστολή μετά από έναν προσωπικό «sudden death». Ναι, είναι πιο βρόμικο από το Misplaced και τα προηγούμενα, αλλά λιγότερο από το επόμενο.
Υπάρχουν αρκετές συμμετοχές. Μίλησέ μου λίγο γι' αυτές.
Συμμετέχουν κυρίως οι MCs (Elephant Phinix, Bnc, The Kidd, Taki Tsan) και αρκετοί φίλοι μουσικοί, όπως ο Obi Serotone από Duke Abduction, ο Bitman από τους Word Of Mouth, ο Kill Emil από τους Cinecod, ο Strider, ο Γιάννης Δημητριάδης από τους Happy Dog...
Είκοσι τέσσερα κομμάτια, τα πιο πολλά με πολύ μικρή διάρκεια, που θυμίζουν τις δουλειές του Dilla ή τα hip hop άλμπουμ στις αρχές των '90s. Ποιες είναι οι αναφορές σου;
Τα πάντα. Ο Dilla σίγουρα, όπως και τα '90s hip hop, αλλά και πολύ reggae, dancehall, dub, funk, jazz, rock n roll, exotica, punk, blues, soul, ψυχεδέλεια. Η μικρή διάρκεια έχει να κάνει με το ρυθμό του άλμπουμ ως concept. Αν μπορείς να πεις κάτι σε 45 δευτερόλεπτα, γιατί να το κουράζεις με μεγάλα κι ετοιματζίδικα intro και outro; Κατευθείαν στην ουσία. Η κλασική βολική extended φόρμα κομματιών για DJs μου είναι αδιάφορη και βαρετή.
Γιατί κυρίως μαύρες μουσικές και όχι ποπ, ας πούμε;
Πλάκα κάνεις; Γιατί γουστάρω η σαπίλα να γουστάρει, όχι να φοράει πουλόβερ και να χαμηλώνει τα μάτια.
Έχει όντως αλλάξει κάτι στην «ελληνική» μουσική τα τελευταία δυο τρία χρόνια; Ενδιαφέρει άραγε το κοινό όλο αυτό που συμβαίνει;
Ναι, οι προκαταλήψεις έχουν πέσει κι όλοι οργανώνονται καλύτερα. Οι μπάντες με ξένο στίχο δεν είναι πια aliens και το «καλό για ελληνικό» αρχίζει ωα λείπει από τις κριτικές. Σίγουρα συμβαίνει κάτι καλό. Όταν πάρουν σύνταξη οι γερόλυκοι του ροκ θα είναι ακόμα πιο εύφορο το έδαφος. Βέβαια, ακόμα τα media «τον παίζουν». Για να τραβήξεις την προσοχή τους χρειάζεσαι γκόμενα τραγουδίστρια, αλλά ok, θα το ξεπεράσουμε κι αυτό.
Πες μου μερικούς πολύ καλούς δίσκους που άκουσες τελευταία. Και κάτι ελληνικό που ξεχώρισες.
Το «Essentials & Interludes» του Floyd The Locksmif, το «Vinyl Athletes» του DJ Muro με τον Lord Finesse, το «Jzone & Chief Chinchila live at the Liqua Store», το «Soul Zodiac» του Cannonball Aderley σε παραγωγή David Axerode. Από ελληνικά, το «Baby Trio» του Κοντραφούρη, το προσωπικό project του Κωστάδη Μιχαήλ από τους Duke Abduction και το άλμπουμ του Larry Gus που θα κυκλοφορήσουμε από Cast-A-Blast το φθινόπωρο.
Ποιος δίσκος σού άλλαξε τη ζωή;
Το «What's going on» του Marvin Gaye νομίζω πως είναι ό,τι αρτιότερο έχει βγει ποτέ, από όλες τις απόψεις.
Ποιον Έλληνα μουσικό θεωρείς τον πιο σημαντικό και γιατί;
Τους Ex Humans, τη Γενιά του Χάους και τους Stress γιατί είχαν τα αρχίδια και μόνο να υπάρχουν στην Ελλάδα των '80s και ήταν αληθινοί με τσαμπουκά. Α, και τον Πουλικάκο στον «Ύπνο του Δικαίου».
Και ξένο;
Τον George Clinton γιατί έφτιαξε τους Funkadelic.
Πόσο σάς έχει ωφελήσει η δημιουργία της Cast-A-Blast; Τι να περιμένουμε τους επόμενους μήνες;
Πολύ. Περισσότερο από όσο νομίζαμε στην αρχή. Μέσω Cast-A-Blast μπορούμε να είμαστε ο εαυτός μας, χωρίς συμβιβασμούς και ανοχή στην ηλίθια αισθητική της ελληνικής δισκογραφίας. Το Σεπτέμβριο κυκλοφορούν τα «Sudden Death» και «Think Twice» παγκοσμίως, τον Οκτώβριο βγαίνει το άλμπουμ του Larry Gus και το άλμπουμ του Billa Quase και ένα instrumental ep με κομμάτια από το «The Incredible, The Invisible της Sugahspank!».
Πώς βλέπεις το μέλλον των μεγάλων δισκογραφικών; Είναι λίγο σκούρα τα πράγματα τελευταία...
Είναι έναν τόνο πιο μαύρα από το σκούρο μαύρο που φαντάζεσαι.
Σε ενοχλεί όταν βλέπεις να μοιράζεται κάποιος το άλμπουμ σου;
Όχι, καθόλου. Εκτιμώ τον κόσμο που ψάχνει μουσική γενικά, είτε αγοράζει, είτε «κατεβάζει», και στις μέρες μας υπάρχει κόσμος που δεν ξέρει τι είναι δισκάδικο, δεν έχει να δώσει τα λεφτά που χρειάζονται για ένα δίσκο, ή δεν έχει πρόσβαση στο δισκάδικο. Αν η μουσική μας ακούγεται παραπάνω μέσω downloads παρά απ' τις πωλήσεις, είναι γιατί έτσι έχουν γίνει τα πράγματα και δεν θ' αλλάξουν. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, παρά να εξετάσουμε τα θετικά στοιχεία.
Πες μου ένα καλοκαίρι που δεν θα ξεχάσεις ποτέ.
Του 2005, στην Ίο, με τον κυρ-Κώστα, τον Τίμο, το Μάγο και τον Πέτρο. Για προσωπικούς λόγους πάντα.
Τι σου φέρνει στο μυαλό η λέξη «Αύγουστος»;
Την Αθήνα έρημη, τον κολιό και τις μύγες...
σχόλια