«Το πρότζεκτ Dreamer το ξεκίνησα πριν από λίγους μήνες και λειτουργεί με το σκεπτικό ότι όλοι είμαστε αρκετά ή πολύ ονειροπόλοι. Οι Dreamers δεν έχουν αναστολές και ενδοιασμούς, θέλουν να ζήσουν στο έπακρο, θέλουν να γίνουν κίνημα». Μας εξηγεί πως από πιτσιρίκι, όπου και να πήγαινε, είχε μαζί του τα μαρκαδοράκια του και ένα sketch book. Η διαφορά μεταξύ του τότε και του τώρα είναι πως οι μαρκαδόροι δεν είναι πλέον Carioca αλλά Posca. Λατρεύει τη φωτογραφική του μηχανή και την έχει πάντα μαζί του, φοβούμενος πως μπορεί να χάσει το καρέ που θα του αλλάξει τη ζωή. Αγαπά επίσης την pop art και όλες τις επιρροές της στον σύγχρονο τρόπο ζωής. Έχει εμμονή με τους κεραυνούς και τα τρίγωνα, ενώ εμπνέεται από τις υπερβολές, τα όνειρα, τις ιστορίες, τους φίλους του και τη βρομιά (!).
Οι σπουδές στα Οικονομικά δεν τον αποπροσανατολίζουν. «Ίσα-ίσα που μαθαίνω πώς λειτουργεί η αγορά και αντιλαμβάνομαι τους νόμους της. Είναι συναρπαστικό να βλέπεις πώς τα παραδείγματα των κλασικών οικονομολόγων συνδέονται και με τα εικαστικά».
Mια τελείως διαφορετική ιστορία είναι τα t-shirt που φτιάχνει και στη συνέχεια διαθέτει στα meet market. «Τα t-shirts μου είναι αυτό που ονομάζω new vintage. Οι στάμπες είναι αληθινές φωτογραφίες της οικογένειάς μου και καθεμία έχει τη δική της ιστορία. Είναι από εκείνες τις φωτογραφίες που έχει η γιαγιά σου, που από πίσω γράφουν "22 Ιουνίου 1947 - ο Κούλης γύρισε από Αυστραλία". Έχω περάσει άπειρες ώρες χαζεύοντας τέτοιες φωτογραφίες και τις ιστορίες τους και έχω προσπαθήσει να φέρω τους ανθρώπους αυτούς στο σήμερα. Έχει πολλή πλάκα αυτό!».
Ποιο είναι το πιο τρελό του όνειρο; « Το να μπαίνω στην Tate Modern στο Λονδίνο και να μου λένε οι υπάλληλοι "Hello, Mr Trechas"».
σχόλια