Στραβό το κλίμα, το έφαγε κι ο γάιδαρος λέει η παροιμία και η νέα αύξηση του πετρελαίου με τα προβλήματα που δημιουργεί στην ούτως ή άλλως δοκιμαζόμενη παγκόσμια οικονομία, στράβωσε όντως περισσότερο το κλίμα.
Αυτή τη φορά, η Σ.Αραβία δεν μπόρεσε να επιβάλλει τη θέληση της για αύξηση της παραγωγής και έτσι η αυξανόμενη ζήτηση αυξάνει και τις τιμές.
« Δεν καταφέραμε να καταλήξουμε σε συμφωνία. Ήταν μία από τις χειρότερες συναντήσεις που είχαμε ποτέ», δήλωσε ο Σαουδάραβας υπουργός Πετρελαίου.
Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς πως πίσω από την άνοδο των τιμών, κρύβεται η κερδοσκοπική φούσκα των παραγώγων όπως συνέβαινε το 2008.
Η διαφορά είναι πως τώρα η ασυμφωνία των μελών του ΟΠΕΚ, εκφράζει το βαθύτερο σκεπτικισμό των πετρελαιοπαραγωγών που εξακολουθούν και πληρώνονται σε ένα διαρκώς υποτιμώμενο νόμισμα, το δολάριο.
Καθώς το δολάριο παραμένει το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα και μάλιστα από τη δεκαετία του 1970 χωρίς την παραμικρή σύνδεση με το χρυσό, οι Ήπα τυπώνουν συνεχώς χρήμα για να ανταπεξέλθουν στην παγκόσμια ζήτηση.
Ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια, λόγω κρίσης το νόμισμα του συνεχώς υποτιμάται. Αυτό μπορεί να βοηθά στις εξαγωγές (πιο φτηνά προϊόντα), πυροδοτεί όμως τις αντιδράσεις εκείνων που θεωρούν πως το μονοπώλιο του δολαρίου πλήττει τα συμφέροντα τους.
Με αυτή την έννοια, όπως ο χρυσός επιλέγεται ως αντιστάθμισμα στην υποτίμηση του δολαρίου από κράτη και επενδυτές, έτσι και οι πετρελαιοπαραγωγές χώρες δε θα δέχονται για πολύ να ανταλλάσσουν τον πλούτο της με ένα νόμισμα που χάνει συνεχώς την αξία του και θα προτιμήσουν ή χρυσό ή άλλο συνδυασμό νομισμάτων ( γουάν-ρούβλι;) Από την αύξηση της τιμής του πετρελαίου, δηλαδή πτώση του δολαρίου σε σχέση με το πετρέλαιο, μέχρι την πετρελαϊκή κρίση ο δρόμος είναι μικρός.
σχόλια