ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Η Αυτού Μεγαλειότης, ο φόβος

Η Αυτού Μεγαλειότης, ο φόβος Facebook Twitter
Και βέβαια, το φοβισμένο σκυλί δαγκώνει.
0

Ο φόβος είναι ρυθμιστής των ανθρώπινων σχέσεων.


Αν φωλιάσει μέσα σου, παραλύει τη σκέψη και αδρανοποιεί το σώμα. Οδηγεί σε συμπεριφορές που δεν είναι πάντα κατανοητές.

Ο πατέρας που ματσουκώνει τα παιδιά στο σπίτι, τα ντρεσάρει από νωρίς, να υποκύπτουν στον πιο ισχυρό.

Η ισχύς του ενός γεννάει φόβο στον άλλο και κάθε φορά το τραβάς μέχρι εκεί που σε παίρνει, αν το ξεπεράσεις σε θεωρούν τρελό ή ήρωα.

Πάντα λίγοι περνάν τα όρια.


Για τους άλλους δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Τα έχει γράψει εδώ και χρόνια ο Φρομ: «Καθένας χάνει τόση ελευθερία, όση είναι διατεθειμένος να χάσει».

Αυτός που τρέμει τη σκιά του, δεν είναι πρόσωπο εμπιστοσύνης. Θα σε πουλήσει στην πρώτη στραβή. Θα σε καρφώσει, κι ας μην απειλείται, δεν μπορεί ν' αντέξει το μυστικό σου.

Οι φοβισμένοι πολίτες είναι πάντα με το γκουβέρνο, όποιο κι αν είναι, και μισούν όποιον αντιστέκεται, έστω στοιχειωδώς, «ποιος νομίζει ότι είναι;».

Ο φοβισμένος άνθρωπος είναι η χαρά των κυβερνώντων.


Επειδή ζει υπό διαρκή απειλή. Είτε προστατευμένος στο σπίτι του, είτε μόνος στο δάσος, ο φόβος του είναι παρών με διάφορα πρόσωπα: Θεός, θάνατος, άγνωστο, κυβέρνηση, πανδημία, αστυνόμος, αφεντικό.

Ο φοβισμένος είναι έτοιμος να χάψει, να συμμορφωθεί, να υποταχτεί, και να ακολουθήσει σαν πειθήνιο αγελαίο ον. Γι' αυτό πηγαίνει πάντα με το κυρίαρχο ρεύμα΄ ό,τι κάνουν οι πολλοί, είναι πάντα ασφαλέστερο.

Κι από τον έναν ισχυρό, με την πρώτη απογοήτευση, προσκολώνται στον άλλον, επειδή «Άγιος που δε θαυματουργεί, μήτε λιβάνι μήτε κερί»

Ο φόβος εξηγεί πολλά.


Κι ας τον παρουσιάζουν κάποιοι ως σύνεση.

Ο φοβισμένος άνθρωπος είναι μέσα του ένα τρομαγμένο ζώο, αγωνιά ακόμη και για τα στοιχειώδη, την επαφή με το άλλο φύλο, τη διεκπεραίωση των καθημερινών «πώς θα πάω;», «τι θα πώ;».

Αλαφιάζεται σαν τον λαγό με κάθε διασάλευση της συνήθους ροής των πραγμάτων. Τον τρομάζει ακόμη και η καλή εξέλιξη, γι' αυτό δέσμιος των προλήψεων και της τυχαιότητας «χτυπάει ξύλο», «φτύνει στον κόρφο του» και «πρώτα ο Θεός».

Αυτός που τρέμει τη σκιά του, δεν είναι πρόσωπο εμπιστοσύνης. Θα σε πουλήσει στην πρώτη στραβή. Θα σε καρφώσει, κι ας μην απειλείται, δεν μπορεί ν' αντέξει το μυστικό σου.

Και βέβαια, το φοβισμένο σκυλί δαγκώνει.

Στήλες
0

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οι πανδημίες τελειώνουν κοινωνικά πριν τελειώσουν βιολογικά

Διεθνή / Οι πανδημίες τελειώνουν κοινωνικά πριν τελειώσουν βιολογικά

Μια πανδημία λήγει συνήθως όχι όταν εξαφανιστεί η ασθένεια αλλά όταν οι άνθρωποι έχουν κουραστεί να ζουν σε καθεστώς φόβου και πανικού και μαθαίνουν να ζουν με την ασθένεια. Ποιος όμως και πότε μπορεί υπεύθυνα να σημάνει το τέλος αυτής της πανδημίας;
Τα καλά νέα και τα κακά νέα

Κώστας Κωστής / Τα καλά νέα και τα κακά νέα

Το πλήγμα που θα δεχτεί η οικονομία μας θα είναι μεγάλο και δεν θα εκδηλωθεί απαραιτήτως άμεσα. Μια οικονομία με πολύ μεγάλο ποσοστό αυτοαπασχολούμενων και πολλές μικρές επιχειρήσεις που επιβίωναν οριακά δεν μπορεί παρά να θρηνήσει πολλά «θύματα».
ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΩΣΤΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ