Αθήνα /
Αθήνα
Την ημέρα της συγκέντρωσης για τηνΠάρνηθα μάζευα τα μπογαλάκια μου γιατο πρώτο σετ των διακοπών/ είχα στενοχωρηθείπου δεν θα ήμουν εκεί/ σε μία διαδήλωσηήθελα να πάω κι εγώ/ αλλά δεν τακατάφερα/ όπως και πολλοί άλλοι, ο καθέναςγια τους δικούς του, λιγότερο ή περισσότεροσπουδαίους, λόγους/ απογοητεύτηκα ότανάκουσα για 5000 ανθρώπους/ είχα ανοίξειτην τηλεόραση και στήθηκα να δω τηνανεπανάληπτη συγκέντρωση πρώτηείδηση/ αντ' αυτού κάτι συνέδρια θυμάμαικαι πότε θα γίνουν οι εκλογές/ άφαντοτο Σύνταγμα/ καλά, την απογοήτευση τουκαναπέ την ξέρουμε κι εμείς, θα πείτεκαι θα έχετε δίκιο/ αλλά γμτ είχααναθαρρήσει πολύ με αυτήν τηνυπόθεση/ έβλεπα ανθρώπους εντελώςαπολιτίκ και μπαϊλντισμένους από τακόμματα κ.λπ. να έχουν πάρει την υπόθεσητης Πάρνηθας πολύ ζεστά/ πέντε χιλιάδεςάνθρωποι δεν είναι λίγοι για Κυριακήαπόγευμα και καλοκαίρι, ακούω δεξιάκαι αριστερά/ εμένα πάλι μου φάνηκανλίγοι, αλλά ίσως έχουν δίκιο οι πιοαισιόδοξοι/ είναι μία πρώτη μαγιά, ηκάπως αμήχανη αρχή κάτι καινούργιου/ σαννα σπάει ένα απόστημα/ το απόστημα πουμας κρατάει όλους μακριά από το τισυμβαίνει γύρω μας / από την πραγματικήζωή/και όχι μόνο στην μικρή προσωπικήαυλίτσα που χτίζουμε με τόσο κόπο κάθεμέρα για να χωρέσουμε ό,τι αφορά μόνοεμάς/ άντε και τους δικούς μας/ μια πόρταάνοιξε στις 8 Ιουλίου και δεν χωράεικαμία γκρίνια όταν το σκοτάδι το τρυπάειμία ισχνή, έστω, αχτίδα/ακόμα κι αν είναιΚυριακή/ ακόμα κι αν είναι καλοκαίρι/ ακόμακι αν κάνει ζέστη/ ή την κοπανάμε γιαδιακοπές/ όλα αυτά ακούγονται λίγορομαντικά, αλλά η υπόθεση της Πάρνηθαςδείχνει ότι πάνω από τον κυνισμόεπιβιώνει ένα βαθύτερο αίσθημα πουτελικά ενώνει πολλούς/ πολλούςπερισσότερους απ' όσους υπολογίζαμετουλάχιστον/ απλά δυσκολεύεται να βγειέξω/ να εκφραστεί/ δείτε την πλειοδοσίατων τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεωννα ενισχύσουν τον άτυπο «κουμπαρά»της Πάρνηθας με σημαντικά ποσά/ υπάρχειπάντα ο κυνικός τρόπος να δεις ταπράγματα/ ότι οι εταιρείες κάνουνμάρκετινγκ στα καμένα/ αλλά προτιμώ τομάρκετινγκ στα καμένα από το καθόλουμάρκετινγκ ή το μάρκετινγκ στα λόγια/ είναιη πρώτη φορά που για ένα καθαράπεριβαλλοντικό ζήτημα εκδηλώνεται ένατόσο δυνατό κύμα κοινωνικής ευθύνηςκαι δεν μπορώ να προσποιούμαι ότι δεντο βλέπω/ με την Πάρνηθα άλλαξε κάτι/ καιμέσα μας/ κι έξω μας.
σχόλια