Στη Χώρα της Ομορφιάς.

Ένας χρόνος σήμερα από τον θάνατο των τριών εργαζομένων της Μαρφίν / παρά τις κατά καιρούς καφρίλες που ζήσαμε από τότε, με αποκορύφωμα την πρόσφατη επίθεση στον καθηγητή Γουάτσον στην Πάτρα ή τα απίστευτα πράγματα τα οποία έγιναν στο Ολυμπιακό Στάδιο, η τραγωδία της 5ης Μαΐου του 2010 θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη μου ως το απόλυτο σύμβολο εξαχρείωσης της ελληνικής κοινωνίας / ακόμα κι αν δεν ήμασταν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, ακόμα κι αν δεν είχαμε κανένα μνημόνιο πάνω από το κεφάλι μας, αρκεί αυτή η φριχτή ημέρα για να μας υπενθυμίσει σε τι άβυσσο βολοδέρνουμε / οι υπαίτιοι κυκλοφορούν ακόμα ελεύθεροι, όπως και δεν θα μάθουμε, όπως φαίνεται, ποτέ αυτούς που προπηλάκισαν τον Κωστή Χατζηδάκη / άγνωστο, προς το παρόν, πότε θα ξυπνήσουμε από αυτόν το μοιραίο κύκλο της ατιμωρησίας / όσο για μας, εσαεί μουδιασμένοι και έκπληκτοι, παρακολουθούμε το πλοίο να βουλιάζει / μια ημέρα πριν από τους πριγκιπικούς γάμους πήγα την ανιψιά μου στα βασιλικά κτήματα στο Τατόι / δεν θα μιλήσω ξανά για την ασύλληπτη ομορφιά του τοπίου, ικανή να σε κάνει να δακρύσεις, αν ζεις κάθε μέρα μέσα σε έναν ωκεανό ασχήμιας, χυδαιότητας και μίσους / επίσης, δεν θα επαναλάβω τα αυτονόητα για την αδικαιολόγητη καθυστέρηση με την οποία σπεύδει το ελληνικό κράτος να προστατεύσει έναν εθνικό θησαυρό μόνο και μόνο επειδή δεν μπόρεσε να τα βάλει εγκαίρως με ένα ακόμα ταμπού της δημόσιας ζωής / και αφήσαμε το Τατόι να ρημάζει / τώρα τρέχουμε, όσο μας επιτρέπουν τα άθλια οικονομικά μας, για να σωθούν όσα περισσότερα γίνεται / το εξωφρενικό με το Τατόι είναι ότι δεν υπάρχει η παραμικρή σήμανση για να φτάσεις στα βασιλικά κτήματα / ή πρέπει να σ’ το έχει σφυρίξει κάποιος γνωστός ή να ρωτήσεις περαστικούς, στην καλύτερη περίπτωση / διαφορετικά, σαν τον τυφλό προσπαθείς να μαντέψεις / τόσο δύσκολο είναι να τοποθετηθεί μια πινακίδα; / εκτός κι αν προβληματίζονται με την ονομασία του χώρου... / οι atenistas, εκτός από δράσεις, προσπαθούν να πιέσουν φορείς να πράξουν το αυτονόητο / χάρη στην πολύ καλή δουλειά του Στέλιου, που έχει αναλάβει την online πίεση των αρμοδίων, οι δύο φορείς που είχαν «χωρίσει» το πάρκο Ριζάρη στα δύο από την 1η Ιουλίου γίνονται ένας / μέχρι να κάνουμε τη δράση μας στις 27 Φεβρουαρίου η ευθύνη για ένα τμήμα του πάρκου ανήκε στον δήμο και για το υπόλοιπο υποτίθεται ότι μεριμνούσε το πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ / τώρα, και ύστερα από την πρωτοβουλία των atenistas, η αρμοδιότητα πάει πακέτο στην Περιφέρεια / μέχρι τότε το φίδι από την τρύπα θα το βγάζει ο δήμος / τώρα σειρά έχει πάρει το προαύλιο του Πανεπιστημίου Αθηνών, που έχει μετατραπεί σε υπαίθριο χώρο στάθμευσης / θα περιμένουμε με ανυπομονησία την απάντηση των Πρυτανικών Αρχών.