Η εμβληματική χορογράφος των τελετών της Αφής της Ολυμπιακής Φλόγας και δασκάλα αρκετών Ελλήνων χορευτών και χορογράφων, Μαρία Χορς πέθανε σε ηλικία 94 χρόνων.
"Η Μαρία Χορς είναι η μεγάλη δασκάλα που σημάδεψε γενιές και γενιές χορευτών και ηθοποιών, διδάσκοντας την ποιητικότητα της κίνησης, την αρμονία σώματος και ψυχής, και την ελευθερία του λόγου που βρίσκεται πέρα από τα στενά γλωσσικά σημεία και όρια" αναφέρει η ανακοίνωση του Εθνικού Θεάτρου.
H Eλληνική Ολυμπιακή Επιτροπή και ο πρόεδρός της Σπύρος Καπράλος εξέφρασαν και αυτοί με ανακοίνωση τη βαθιά τους θλίψη για το θάνατο της Μαρίας Χορς, η οποία έχει συνδέσει το όνομα της με την Ολυμπιακή Φλόγα για σχεδόν 70 χρόνια.
Η κηδεία της θα γίνει την Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου στις 15.30 από το Α΄Νεκροταφείο Αθηνών.
Ποια ήταν η Μαρία Χορς
Η Μαρία Μ. Χορς Παναγιωτοπούλου γεννήθηκε στον Πειραιά το 1921. Φοίτησε στο Τμήμα Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο επαγγελματικό τμήμα της Σχολής Ορχηστικής Τέχνης της Κούλας Πράτσικα (ως μέλος του οποίου έλαβε μέρος σε σειρά χορευτικών παραστάσεων, κατά την περίοδο 1938-1955), ενώ παρακολούθησε και μαθήματα χορού στη Γαλλία, με κορυφαίους δασκάλους του είδους. όπως οι Χάραλντ Κρόιτσμπεργκ, Ροζαλία Χλάντεκ και Μαίρη Βίγκμαν.
Για πάνω από σαράντα χρόνια (1964-2007) δίδαξε χορό, εκφραστική κίνηση, χορογραφία και ελληνικό παραδοσιακό χορό, στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Δίδαξε επίσης στο Τμήμα Ρυθμικής του Λυκείου των Ελληνίδων, το οποίο ίδρυσε η ίδια, στη Δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών, στο Εργαστήριο του «Αμφι-θέατρου» και στο Στούντιο της Λυρικής Σκηνής.Π
Η μακρόχρονη συνεργασία της με το Εθνικό Θέατρο, ξεκίνησε το 1958 όταν μετά από πρόταση του Αλέξη Μινωτή, ανέλαβε τη χορογραφία του Οιδίποδα επί Κολωνώ. Από τότε η Μαρία Χορς, χορογράφησε στο Εθνικό Θέατρο πλήθος παραστάσεων αρχαίου, κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου. Πάνω από 120 χορογραφίες της σε αρχαίες τραγωδίες, ταξίδεψαν στο εξωτερικό, και παρουσιάστηκαν σε πολλές πόλεις της Ευρώπης, καθώς και σε Ιαπωνία, Κίνα, Καναδά, Αμερική και Ρωσία.
Η Μαρία Χορς θα παραμείνει ως μία εμβληματική μορφή στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, καθώς το όνομά της είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την τελετή αφής της ολυμπιακής φλόγας, την οποία χορογραφούσε επί σχεδόν πενήντα χρόνια, προσθέτοντας με την απύθμενη έμπνευσή της, νέα στοιχεία που ζωντάνευαν το τελετουργικό.
Για την καλλιτεχνική προσφορά της τιμήθηκε, μεταξύ άλλων, με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος (2000) και το μετάλλιο της Πόλης των Αθηνών (2002).
σχόλια