Ένα "αστειάκι" με τον Κολοκοτρώνη, μια σελίδα στο Facebook και μερικοί ευέξαπτοι, απευθείας απόγονοι των ηρώων της φυλής, δημιούργησαν ένα εκρηκτικό μίγμα από το πουθενά.Ο συγγραφέας Πέτρος Τατσόπουλος έκανε απλώς, ένα αστείο με φίλο στο Facebook για τις ερωτικές προτιμήσεις του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.Η συνέχεια είναι γνωστή, μια συνέχεια που ανάγκασε τον συγγραφέα και παρουσιαστή της σειράς "1821" του Σκάι, να πεί "ήταν το πιό ηλίθιο αστείο που έχω κάνει στη ζωή μου". Η Έλενα Ακρίτα "απευθύνεται" μέσα από το www.aixmi.gr στον Πέτρο Τατσόπουλο για να τον νουθετήσει (κι εδώ που τα λέμε σε πολλά έχει δίκιο). Γράφει μεταξύ άλλων:
"Τον Τατσόπουλο τον γνωρίζω χρόνια. Μου είχε φέρει να διαβάσω το πρώτο του βιβλίο όταν ακόμα ήταν ένα μάτσο δακτυλόγραφα. Μετά χαθήκαμε... Μια φορά στα 10 χρόνια, λέγαμε ένα «γεια». Όταν αποφάσισα να κάνω προφίλ στο facebook μου έστειλε αίτημα και γίναμε «φίλοι».
«Φίλοι» σε εισαγωγικά, ρε συ Πέτρο. «Φίλοι» σε εισαγωγικά, ρε αγόρι μου! Όταν στα προφίλ μας έχουμε από 5.000 νοματαίους, αυτοί δεν είναι φίλοι μας: Επειδή έτσι τους αποκάλεσε δηλαδή ο Mark Zuckerberg, κι έγινε δισεκατομμυριούχος, μην μασάμε κι εμείς γιατί θα τρελαθούμε ομαδικώς. Φίλοι μας είναι 3-4 άτομα - άντε 5 αν είσαι κωλόφαρδος. Είναι αυτοί που τους ξέραμε κι από χτες, που βρισκόμαστε, τηλεφωνιόμαστε, τους νοιαζόμαστε. Που κάναμε μαζί φαντάροι, ρε παιδί μου: Άντρες και γυναίκες!
Πλάκα με τα φιλαράκια, Πέτρο, άλλο σημαίνει: «Είμαι σπίτι μου, πίνω τις μπίρες μου και κάνω χαβαλέ με τους κολλητούς μου». Το fb είναι δημόσιο βήμα, μανάρι μου. ΔΗΜΟΣΙΟ ΒΗΜΑ, πώς να στο κάνω λιανά; Προσέχεις τι γράφεις, πως το γράφεις, σε ποιον το γράφει... και ποιος σε γράφει στην τελική...
Εγώ λοιπόν, δεν σου καταλογίζω δόλο, ύποπτες ανατρεπτικές προθέσεις, ανθελληνισμό, μισαλλοδοξία και όλα τα συναφή που σου χρέωσαν οι φασίστες. Βλακεία σου καταλογίζω, Πέτρο! Βλακεία κι επιπολαιότητα! Πρώτα, από όλα γιατί το χιουμοράκι τύπου «ο αρραβωνιαστικός του Κολοκοτρώνη» παραπέμπει σε σπυριάρη 15χρονο - σκάρτα! Δεν είναι ανατρεπτικό, δεν είναι αιρετικό, είναι απλώς σαχλό! Μια χαζομάρα και μισή! Και δεν στην είχα, ρε γαμώτο! Μπορεί να μην τρελαίνομαι για τα βιβλία σου, μπορεί να μην σ' έχω μες την καρδιά μου, αλλά τη σαχλίτσα δεν στην είχα! Καθόλου όμως!
Από κει και πέρα, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΜΕ ΚΑΘΕ ΑΠΟΨΗ, κάτι τελευταίο: Το γεγονός ότι πλακώσαν τα χακεράκια στον τοίχο σου, σου κλέψανε τους κωδικούς με αποτέλεσμα να σε βρίζει χυδαία ο κάθε πικραμένος κι εσύ να μην μπορείς να απαντήσεις - ε, ΑΥΤΟ εγώ το θεωρώ τον άκρατο φασισμό. Και μέχρι το Σάββατο που μπήκα τελευταία φορά, είδα ακόμα την ίδια κατάσταση. Όλοι μαζί να λιθοβολούν έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να απαντήσει! Εδώ, ναι, μαζί σου, Πέτρο!
Για όλα τα άλλα, σου αφιερώνω το τραγούδι που άνοιγε το πρόγραμμα πριν τον χορό του Ζαλόγγου: «Άστο να πάει, άστο - άστο, πονάει άστο!»...
σχόλια