Ο Κιμ Γιονγκ-ουν είναι πολύ απασχολημένος τελευταία γιατί σώζει τον πλανήτη μαζί με τον Ντόναλντ Τραμπ. Μάλλον όμως θα είδε το ματς της Νότιας Κορέας με την (σαφώς ανώτερη χθες) Σουηδία.
Μπορούμε μάλιστα να υποθέσουμε πως το γεγονός ότι το πέναλτι με το οποίο έχασε η μισητή Νότια Κορέα καταλογίστηκε μέσω VAR, θα τον έκανε να αγαπήσει ακόμα περισσότερο τα ηλεκτρονικά μέσα παρακολούθησης.
Το ποδόσφαιρο είναι πολύ σοβαρή υπόθεση, αλλά ειδικά τη δεκαετία του '60, γύρω από τον 38ο παράλληλο, ήταν ακόμη σοβαρότερη.
Το 1966 η Λαοκρατική Δημοκρατία της Κορέας, δηλαδή η Βόρεια Κορέα, προκρίνεται για πρώτη φορά στην διάρκεια της σύντομης ιστορίας της σε τελικά Παγκόσμιου Κυπέλλου.
Η πρόκρισή της, σε ματς-μπαράζ στην Καμπότζη, ήταν εντυπωσιακή: διέλυσε την Αυστραλία 3-1 και 6-1. Αυτό που συνέβη μετά ήταν η μεγαλύτερη έκπληξη σε τελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου: νίκη και πρόκριση επί της Ιταλίας μπροστά στο ενθουσιασμένο κοινό της εργατούπολης του Μίντλεσμπρο, και, στη συνέχεια, παρολίγον πρόκριση επί της Πορτογαλίας (3-0 στα πρώτα είκοσι πέντε λεπτά, 3-5 τελικό).
Τα σπουδαία κατορθώματα των Βορείων προκάλεσαν τη ζήλεια και την ανησυχία των Νοτίων. Ο Νοτιοκορεάτης δικτάτορας Παρκ Τζονγκ-χούι αντιλαμβάνεται τη σημασία των αθλητικών επιτυχιών στη σύγκρουση των δυο χωρών, που πλέον λαμβάνει χώρα κυρίως στο ιδεολογικό πεδίο
Τα σπουδαία κατορθώματα των Βορείων προκάλεσαν τη ζήλεια και την ανησυχία των Νοτίων. Ο Νοτιοκορεάτης δικτάτορας Παρκ Τζονγκ-χούι αντιλαμβάνεται τη σημασία των αθλητικών επιτυχιών στη σύγκρουση των δυο χωρών, που πλέον λαμβάνει χώρα κυρίως στο ιδεολογικό πεδίο.
Στέλνει πράκτορες της KCIA, της κορεάτικης CIA δηλαδή, στη Μεγάλη Βρετανία, προκειμένου να κατασκοπεύσει την προετοιμασία των εχθρών. Οι επιτυχίες τους τον τρομοκρατούν. Το ενδεχόμενο μιας ήττας, ακόμη χειρότερα μιας συντριβής σε κάποιο μελλοντικό ματς, φαντάζει εφιαλτικό. Σε συνεργασία με τον διευθυντή των μυστικών υπηρεσιών, τον πανίσχυρο Κιμ Χιουνγκ-γουκ, αποφασίζεται η δημιουργία μιας ποδοσφαιρικής ομάδας επιλέκτων με μόνο σκοπό την ταπείνωση των Βορείων – ή έστω μια ισοπαλία 0-0.
Το όνομά της ομάδας Γιανγκτζί, «Ηλιόλουστη Χώρα», εμπνευσμένο από το σύνθημά της KCIA: «δουλεύουμε στο σκοτάδι για να προστατέψουμε την Ηλιόλουστη Χώρα».
Τον Φεβρουάριο του 1967, επιστρατεύονται, κυριολεκτικά, οι ισχυρότεροι Νοτιοκορεάτες ποδοσφαιριστές. Η συμμετοχή τους στην ομάδα είναι υποχρεωτική και αντιστοιχεί στη στρατιωτική τους θητεία.
Οι παίκτες κοιμούνται όλοι μαζί σε κοιτώνες στις κεντρικές εγκαταστάσεις της KCIA, οι προπονήσεις αρχίζουν στις 6 το πρωί με μια ώρα τρέξιμο, ακολουθούν σκληρές ασκήσεις, προβλέπεται και ψυχολογική προετοιμασία ώστε χτιστεί το ατσάλινο ηθικό που απαιτεί η αποστολή τους.
Ο Κιμ Χιουνγκ-γουκ είναι σαφής στην πρώτη ομιλία του: «είστε στρατιώτες χωρίς όπλο και ξιφολόγχη, αλλά θα πολεμήσετε! Οι άνδρες γεννιούνται για να γίνουν σωστοί πατριώτες, ο πατριωτισμός σας θα είναι η μπάλα!».
Το φαγητό είναι πλούσιο κι εκλεκτό, υπάρχει μηνιαίος μισθός και υπόσχεση για τεράστια πριμ αλλά οι περιορισμοί είναι πολλοί. Για να αντέξουν τις προπονήσεις, οι ποδοσφαιριστές παίρνουν μυστηριώδη χάπια και κοιμούνται με ενδοφλέβιους «βιταμινούχους» ορούς. Παρακολουθούνται από την υπηρεσία ακόμη και τη μέρα της εξόδου τους, την Κυριακή.
Ένας παίκτης δέχτηκε παρατηρήσεις για κατανάλωση αλκοόλ σε μια γιορτή στο σπίτι του, κι όταν αρνήθηκε τις κατηγορίες, του παρουσιάστηκε το δελτίο παρακολούθησης στο οποίο ήταν σημειωμένες όλες του οι κινήσεις από την στιγμή που άφησε το προπονητικό κέντρο.
Από τη στιγμή της δημιουργίας της, η «Ηλιόλουστη Χώρα» αποτέλεσε, λογικά, τη βάση της Εθνικής ομάδας, ενώ την επόμενη χρονιά κατέκτησε εύκολα το εθνικό πρωτάθλημα και το κύπελλο.
Αρχές του 1969, συμμετέχει στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ασίας. Επικρατεί εύκολα με αντιπάλους ομάδες από την Ινδία, τις Φιλιππίνες, το Νότιο Βιετνάμ και την Ταϊλάνδη αλλά η μεγάλη επιτυχία έρχεται με τη νίκη επι των ισχυρών Γιαπωνέζων στον ημιτελικό. Χάνει 1-0 στον τελικό από τη Μακάμπι Τελ-Αβίβ κι οι φαντάροι-ποδοσφαιριστές χάνουν την ευκαιρία να κερδίσουν ένα σπίτι, όπως τους είχε τάξει ο ίδιος ο Πρόεδρος. Το εγχείρημα, πάντως, μοιάζει να πετυχαίνει.
Οι πληροφορίες που φτάνουν από την άλλη μεριά των συνόρων, λένε πως οι Βορειοκορεάτες προετοιμάζονται σκληρά σε καμπ με Σοβιετικούς και Γιουγκοσλάβους ποδοσφαιριστές. «Εμείς θα προετοιμαστούμε στη σύμμαχο Ευρώπη!». Ξεκινάει μια περιοδεία διάρκειας 105 ημερών.
Η «Ηλιόλουστη Χώρα» θα φτάσει και στην Ελλάδα, που ζει τότε κι αυτή μέρες δικτατορίας και ποδοσφαίρου. Θα πάρει μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ενόπλων που οργανώνεται στην Αθήνα. Το φάντασμα των διάσημων, πλέον, μισητών γειτόνων, τους ακολουθεί και στην Γηραιά Ήπειρο: παντού τους παίρνουν για τους Βορεοκορεάτες και σπεύδουν να τους συγχαρούν για τη νίκη με την Ιταλία.
Για όσους περίμεναν την τελική αναμέτρηση ανάμεσα στις δύο ιδεολογίες, έχουμε άσχημα νέα. Στα τέλη του 1969, οι σχέσεις ανάμεσα στις δυο Κορέες γνωρίζουν μια φάση σχετικής ηρεμίας, κι έτσι η «Ηλιόλουστη Χώρα» μπορεί να στρέψει τα ευθύβολα σουτ της εναντίον του ιστορικού εχθρού, της Ιαπωνίας.
Ο διευθυντής της KCIA κατεβαίνει αυτοπροσώπως στα αποδυτήρια στο ημίχρονο ενός αγώνα για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλου του 1970 κρατώντας μια σακούλα χαρτονομίσματα: δικά τους αν νικήσουν τους Γιαπωνέζους. Αυτή τη φορά οι Νοτιοκορέατες θα τα καταφέρουν. Θα είναι και η τελευταία επιτυχία της Γιανκτζί.
Θα διαλυθεί όπως δημιουργήθηκε, ξαφνικά και ακολουθώντας την πορεία του Κιμ Χιουνγκ-γουκ που έπεσε σε δυσμένεια. Η ομάδα διαλύθηκε τον Μάρτιο του 1970 χωρίς ποτέ να αντιμετωπίσει τον εχθρό με μόνα όπλα τις επικαλαμίδες και τα παπούτσια με καρφιά.
Οι δυο Κορέες θα αναμετρηθούν για πρώτη φορά στον τελικό των Πανασιατικών Αγώνων το 1978. Το ματς θα λήξει 0-0 και θα μοιραστούν το χρυσό μετάλλιο.
Το 1991, θα συμμετάσχουν ως ενιαία ομάδα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα U-20 και θα φτάσουν ως τον τελικό.
¤Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πάθος της δυναστείας Κιμ για το ποδόσφαιρο, το σινεμά και τους μυστικούς ήρωες, μπορείτε να βρείτε εδώ: Κινηματογράφος και Ποδόσφαιρο: η περίπτωση του Κιμ Γιονγκ Ιλ.
σχόλια