Μια νέα θεωρία για τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου που διατυπώνει μια Νεοζηλανδή ερευνήτρια, δημοσιεύτηκε πρόσφατα σε επιστημονικά περιοδικά και έχει προσελκύσει ενδιαφέρον.
Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος πέθανε στη Βαβυλώνα το 323 μ.Χ. το σώμα του δεν παρουσίασε σημάδια αποσύνθεσης για έξι ολόκληρες μέρες, αναφέρουν μαρτυρίες.
Για τους αρχαίους Έλληνες αυτό επιβεβαίωσε κάτι που όλοι πίστευαν, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του Αλέξανδρου, για τον νεαρό βασιλιά της Μακεδονίας: πως δεν ήταν ένας κοινός άνθρωπος αλλά θεός.
Σε ηλικία μόλις 32 ετών είχε δημιουργήσει μια ολόκληρη αυτοκρατορία, από τα Βαλκάνια ως το σημερινό Πακιστάν και ήταν έτοιμος για μια ακόμα εισβολή όταν αρρώστησε και πέθανε μετά από 12 μέρες βασανιστικών πόνων.
Έκτοτε οι ιστορικοί προσπαθούν να ανακαλύψουν τα αίτια του θανάτου του, έχοντας κάνει λόγο για μαλάρια, τύφο ακόμα και δηλητηρίαση από αντίπαλό του.
Σύμφωνα με μια νέα θεωρία από την ερευνήτρια και κλινική γιατρό Dr. Katherine Hall, ο Μέγας Αλέξανδρος πέθανε από το σύνδρομο Guillain – Barre, ένα σπάνιο αυτοάνοσο νευρολογικό νόσημα.
Η ερευνήτρια υποστηρίζει πως δεν παρατηρήθηκαν σημάδια αποσύνθεσης για έναν απλό λόγο: ο Μέγας Αλέξανδρος δεν είχε πεθάνει ακόμα.
Η Hall, λέκτορας ιατρικής στο πανεπιστήμιο του Οτάγκο στη Νέα Ζηλανδία, δημοσίευσε το άρθρο της στο περιοδικό The Ancient History Bulletin.
Εκεί υποστήριξε πως οι περισσότερες θεωρίες σχετικά με τα αίτια θανάτου του Μεγάλου Αλεξάνδρου επικεντρώνονται στον σπαρακτικό πυρετό και στο κοιλιακό άλγος από τα οποία υπέφερε τις μέρες πριν τον θάνατό του.
Στην πραγματικότητα, αναφέρει, είναι επίσης γνωστό πως ο Μακεδόνας βασιλιάς ανέπτυξε μια προοδευτική, συμμετρική και αύξουσα παράλυση κατά τη διάρκεια της ασθένειάς του. Ωστόσο, παρόλο που ήταν πολύ άρρωστος, παρέμεινε πνευματικά διαυγής μέχρι τέλους.
Η Hall υποστηρίζει πως το σύνδρομο Guillain – Barre, μια σπάνια αλλά σοβαρή αυτοάνοση διαταραχή κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται σε υγιή κύτταρα στο νευρικό σύστημα, μπορεί να εξηγήσει καλύτερα από άλλες θεωρίες τον μυστηριώδη θάνατο.
Παράλληλα ισχυρίζεται ότι μπορεί να ανέπτυξε τη διαταραχή από μια λοίμωξη με ελικοβακτήριο του πυλωρού (Campylobacter pylori), το οποίο ήταν διαδεδομένο εκείνη την εποχή.
Σύμφωνα με την Hall, ο Μέγας Αλέξανδρος ίσως προσβλήθηκε από μια παραλλαγή του συνδρόμου η οποία προκαλεί παράλυση χωρίς σύγχυση ή απώλεια συνείδησης.
Παρότι η συζήτηση για τα αίτια θανάτου του Μεγάλου Αλεξάνδρου δεν είναι νέα, η Hall προτείνει πως ο ίδιος ίσως δεν ήταν νεκρός όταν οι άλλοι πίστευαν πως έχει πεθάνει.
Η ερευνήτρια υποστηρίζει πως η προοδευτική παράλυση από την οποία έπασχε, όπως επίσης και το γεγονός πως το σώμα του χρειαζόταν λιγότερο οξυγόνο οδεύοντας προς τον θάνατο, ίσως σημαίνει πως η αναπνοή του ήταν λιγότερο αντιληπτή.
Καθώς στα αρχαία χρόνια οι γιατροί βασίζονταν στην παρουσία, ή την απουσία της αναπνοής, αντί του σφυγμού, για να καθορίσουν αν ένας ασθενής ήταν ζωντανός ή νεκρός, η Hall υποστηρίζει ότι ο Μέγας Αλέξανδρος μπορεί να θεωρήθηκε νεκρός πριν πεθάνει.
«Ήθελα να παρακινήσω ένα νέο ντιμπέιτ και μια νέα συζήτηση και πιθανότητα να γράψουμε ξανά τα βιβλία της ιστορίας υποστηρίζοντας πως ο θάνατος του Μεγάλου Αλεξάνδρου σημειώθηκε έξι μέρες αργότερα από ότι αρχικά πιστεύαμε», δήλωσε η Hall σε ανακοίνωση που έδωσε στη δημοσιότητα του Πανεπιστήμιο του Οτάγκο.
«Ο θάνατός του μπορεί να είναι η πιο διάσημη περίπτωση νεκροφάνειας, ή λανθασμένης διάγνωσης θανάτου που έχει ποτέ καταγραφεί.»
Με πληροφορίες από History.com
σχόλια