Οι Κάρσονς υπήρξαν ένα από τα πιο δολοφονικά ζευγάρια των ΗΠΑ τη δεκαετία του '80. Η αιματηρή δράση τους και η παράλληλη πορεία τους στον κόσμο των ναρκωτικών και της παραβατικότητας έχει εμπνεύσει πρωτοσέλιδα εφημερίδων, βιβλία, ταινίες, αλλά και επεισόδια σε σειρές όπως το Deadly Women και το Crime Story.
Οι δυο τους -ο Τζέιμς και η Σουζάνα- κατηγορούνται για περισσότερες από 12 δολοφονίες γυναικών από τις αρχές του '81 έως το '84, τις οποίες σκότωναν, επειδή θεωρούσαν ότι ήταν διαβολικά πνεύματα και μάγισσες.
Το ακανθώδες σημείο -και μετά την καταδίκη του ζεύγους- ήταν ότι ο Κάρσον είχε ήδη αποκτήσει μία κόρη με την πρώτη του γυναίκα, η οποία θα ζούσε με το στίγμα της κόρης του φονιά σε όλη την παιδική και ένα μεγάλο μέρος της ενήλικης ζωής της.
Η Τζέιν Κάρσον σήμερα εργάζεται ως δικηγόρος, νομική σύμβουλος σε υποθέσεις δολοφόνων που έχουν παιδιά και θα προσπαθήσουν να απαλλαγούν όσο το δυνατόν συντομότερα από αυτό το στίγμα. «Έκανα την πρώτη απόπειρα αυτοκτονίας στα 9 μου. Και για χρόνια ολόκληρα είχα πειστεί ότι ήμουν η κόρη του Σατανά», λέει η Κάρσον.
«Πίστευα ότι αφού ο πατέρας μου είχε εκδηλώσει τέτοια δολοφονική συμπεριφορά, στο μέλλον κι εγώ θα κατέληγα κάπως έτσι. Και μετά ήταν και το λοιπό οικογενειακό περιβάλλον. Κάποιοι συγγενείς με συμβούλευαν να αλλάξω το όνομά μου, αν ήθελα να ζήσω χωρίς προβλήματα. Άλλοι με κατηγορούσαν ευθέως για τα προβλήματα που είχα (!) κουβαλήσει στην οικογένεια. Μεγάλωσα ως παρίας που πρέπει να εξοντωθεί».
Σήμερα η Κάρσον θεωρείται εξπέρ στη συμβουλευτική παιδιών με προβλήματα προσαρμογής στον κοινωνικό ιστό εξαιτίας της παραβατικής συμπεριφοράς των γονιών τους. Η ίδια πιστεύει ότι η κουλτούρα βίας της Αμερικής δεν αντιμετωπίστηκε ποτέ ως σοβαρό πρόβλημα του έθνους και ότι κανείς δεν μπήκε ποτέ στη διαδικασία να παρατηρήσει τις στατιστικές για να διαπιστώσει ότι οι περισσότεροι και απεχθέστεροι serial killers του κόσμου είναι Αμερικανοί.
«Γιατί δεν τολμάμε ποτέ να το συζητήσουμε αυτό; Γιατί δεν δίνουμε μερικά κονδύλια για έρευνα για τις ρίζες της βίας στην αμερικανική οικογένεια; Γιατί δεν τολμάμε να αντικρίσουμε αυτό που συμβαίνει με το μαζικό πυρ εναντίον παιδιών στα σχολεία; Αν τα πράξουμε όλα αυτά, η επόμενη γενιά ίσως να μην ακούσει κάθε εβδομάδα στις ειδήσεις για ένα περιστατικό ένοπλης βίας σε σχολείο ή κάπου αλλού», λέει η Κάρσον και δυστυχώς προσφέρει μία διαφορετική προσέγγιση σ' αυτό που ζει εδώ και χρόνια η Αμερική.
σχόλια