Ο ακροδεξιός και αθεράπευτα εθνικιστής Ζαν Μαρί Λεπέν πέθανε στις 7 Ιανουαρίου 2025 στα 96 του χρόνια.
Ο πρώην αλεξιπτωτιστής Ζαν Μαρί Λεπέν, ο οποίος ηγήθηκε του Εθνικού Μετώπου από το 1972 έως το 2011, είχε μεταφερθεί στο παρελθόν στο νοσοκομείο για διερεύνηση προβλημάτων που σχετίζονται πιθανώς με την καρδιά. Η οικογένειά του επιβεβαίωσε την είδηση του θανάτου του Ζαν Μαρί Λεπέν, μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων AFP
Ο Ζαν Μαρί Λεπέν, γεννημένος στις 20 Ιουνίου 1928 ήταν εθνικιστής που ίδρυσε και υπηρέτησε ως ηγέτης (1972–2011) του πολιτικού κόμματος του Εθνικού Μετώπου, το οποίο αντιπροσώπευε την κύρια ακροδεξιά αντιπολίτευση στη χώρα από τη δεκαετία του 1970 έως τις αρχές του 21ου αιώνα. Μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα που ήταν συχνά υποψήφια για την προεδρία, ο Λεπέν κατηγορήθηκε από τους αντιπάλους του για ξενοφοβία και αντισημιτισμό, έχοντας ουκ ολίγες φορές εκφράσει μισανθρωπικές απόψεις για τους μετανάστες.
Ο Λεπέν, γιος ναύτη, γεννήθηκε στη Λα Τρινιτέ, ένα παραθαλάσσιο χωριό της Βρετάνης και φοίτησε σε ένα οικοτροφείο Ιησουιτών στη Βαν. Τη δεκαετία του 1940 παρακολούθησε νομική σχολή στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού, χρονικό διάστημα κατά το οποίο κατηγορήθηκε για συνεργατικές σχέσεις με τους Ναζί.
Το 1954 εντάχθηκε στη Γαλλική Λεγεώνα των Ξένων, υπηρετώντας ως αλεξιπτωτιστής στην Αλγερία και στη Γαλλική Ινδοκίνα. Με την επιστροφή του στη Γαλλία, ο Λεπέν έγινε οπαδός του εκδότη Pierre Poujade, ο οποίος τότε ηγείτο ενός κινήματος διαμαρτυρίας κατά της φορολογίας, και το 1956 εξελέγη στην Εθνοσυνέλευση (κοινοβούλιο) ως ο νεότερος βουλευτής της. Επανεξελέγη στην Εθνοσυνέλευση το 1958, ηττήθηκε το 1962 και μετά ίδρυσε μια εταιρεία που πουλούσε ηχογραφήσεις των ναζιστικών ομιλιών και γερμανικών στρατιωτικών τραγουδιών.
Το 1962, ο Λεπέν είπε στην εφημερίδα Combat: «Δεν έχω τίποτα να κρύψω. Βασανίσαμε γιατί έπρεπε να γίνει. Όταν πιάνεις κάποιον που μόλις έβαλε 20 βόμβες που θα μπορούσαν να εκραγούν από λεπτό σε λεπτό και δεν θέλει να μιλήσει, πρέπει να χρησιμοποιήσεις εξαιρετικές μεθόδους για να τον κάνεις να μιλήσει».
Το 1972 ο Λεπέν σχημάτισε το πολιτικό κόμμα Εθνικό Μέτωπο. Από την αρχή, το κόμμα του Λεπέν τόνισε την απειλή για τη Γαλλία που συνιστά η μετανάστευση — ιδίως οι Άραβες από τις πρώην αποικίες της Γαλλίας στη Βόρεια Αφρική. Το κόμμα αντιτάχθηκε επίσης στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, τάχθηκε υπέρ της επαναφοράς της θανατικής ποινής και ζήτησε απαγορεύσεις για την ανέγερση πρόσθετων τζαμιών στη Γαλλία. Ο ίδιος ο Λεπέν βρισκόταν συνεχώς πρωταγωνιστής σε πολιτικές διαμάχες. Για παράδειγμα, τη δεκαετία του 1960 του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης δύο μηνών με αναστολή και πρόστιμο 10.000 φράγκων για μία «απολογητική θέση υπέρ εγκλημάτων πολέμου»· κρίθηκε ένοχος για παραβίαση του νόμου της Γαλλίας που απαγορεύει την άρνηση του Ολοκαυτώματος για σχόλια που έγιναν στη δεκαετία του 1980, τα οποία περιέγραφαν το Ολοκαύτωμα ως μια απλή «λεπτομέρεια» στην ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου· το 1998 καταδικάστηκε για επίθεση εναντίον πολιτικού αντιπάλου και του απαγορεύτηκε να ασκεί ή να διεκδικεί αξιώματα για δύο χρόνια.
Ωστόσο, το στυλ και οι πολιτικές του Λεπέν έλαβαν σημαντική υποστήριξη, ιδιαίτερα από την εργατική τάξη, η οποία υπέφερε από την αυξανόμενη εγκληματικότητα και την υψηλή ανεργία κατά τις δεκαετίες του 1980 και του 1990. Τέθηκε πολλές φορές υποψήφιος για την προεδρία· αν και έλαβε λιγότερο από 1% το 1974, το 1988 και το 1995 κέρδισε περίπου 15%. Το 2002 ο Λεπέν νίκησε τον πρωθυπουργό Λιονέλ Ζοσπάν στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, κερδίζοντας το 18% των ψήφων. Ωστόσο, με σχεδόν ολόκληρο το γαλλικό πολιτικό κατεστημένο - συμπεριλαμβανομένου του Σοσιαλιστικού Κόμματος και του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος - να υποστηρίζει τον συντηρητικό πρόεδρο Ζακ Σιράκ και με μαζικές διαδηλώσεις κατά του Λεπέν σε όλη τη χώρα, ηττήθηκε εύκολα στον δεύτερο γύρο. Το 2007 συγκέντρωσε λίγο περισσότερο από το 10% των ψήφων στον πρώτο γύρο, κάτι που ήταν ανεπαρκές για να προκριθεί στον δεύτερο γύρο. Τρία χρόνια αργότερα ο Λεπέν ανακοίνωσε ότι θα αποσυρόταν από ηγέτης του Εθνικού Μετώπου και τον Ιανουάριο του 2011 τον διαδέχθηκε η κόρη του Μαρίν Λεπέν.
Από το 1984 έως τις αρχές του 21ου αιώνα, ο Λεπέν υπηρέτησε ως εκλεγμένο μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Το 2005 αντιτάχθηκε σθεναρά στο προτεινόμενο σύνταγμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο οι Γάλλοι ψηφοφόροι απέρριψαν τελικά.
Τον Μάιο του 2014 πρότεινε τον ιό Έμπολα ως λύση στα μεταναστευτικά ζητήματα της Ευρώπης λίγες μέρες πριν επανεκλεγεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως μέρος της καλύτερης εθνικής εκλογικής παράστασης του Εθνικού Μετώπου στην ιστορία του κόμματος. Αφού επανέλαβε τον ισχυρισμό του ότι το Ολοκαύτωμα ήταν «μια λεπτομέρεια της ιστορίας» και εν μέσω μιας έντονης διαμάχης με τον Μαρίν, αποπέμφθηκε από το Εθνικό Μέτωπο τον Μάιο του 2015, σε μία ενέργεια που αποκλήθηκε «πολιτική πατροκτονία». Ο Λεπέν υπέβαλε προσφυγή κατά αυτής της ενέργειας και τον Ιούλιο του 2015 γαλλικό δικαστήριο έκρινε υπέρ του, αποφασίζοντας ότι το κόμμα δεν είχε τηρήσει τα απαιτούμενα πρωτόκολλα. Σε απάντηση, πραγματοποιήθηκε έκτακτο συνέδριο του κόμματος τον Αύγουστο του 2015 και ο Λεπέν εκδιώχθηκε επίσημα από το Εθνικό Μέτωπο. Διατήρησε την έδρα του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Ο Λεπέν αντιμετώπισε κατηγορίες πέρυσι μαζί με την κόρη του Μαρίν Λεπέν για ισχυρισμούς ότι αυτοί και άλλες προσωπικότητες του κόμματός τους Εθνικό Συσπείρωση υπεξαίρεσαν χρήματα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με ψεύτικες θέσεις εργασίας. Ο Ζαν-Μαρί Λεπέν απαλλάχθηκε από το δικαστήριο για λόγους υγείας.
