To χειρότερο είναι πως η Κάτια ήταν opt out. Η opt out generation είναι όλες αυτές οι σημερινές γυναίκες καριέρας που, όταν μένουν έγκυες, παίρνουν άδεια απ' τη δουλειά για να γεννήσουν και ξαφνικά Λούης, δεν επιστρέφουν ποτέ πίσω στο γραφείο. Και γιατί να επιστρέψουν άλλωστε. Μόλις γεννάνε συνειδητοποιούν πώς είναι τα πρωινά στο στο σπίτι κι ότι τα χρήματα που παίρνουν για να σκοτώνονται στη δουλειά είναι ελάχιστα. Κι εφόσον έτσι κι αλλιώς θα πρέπει να πληρώνουν γυναίκα να τους κρατά το παιδί, τους έρχεται μία η άλλη. Οπότε οι opt out σκέφτονται «ας το μεγαλώνω καλύτερα εγώ το παιδί μου». Όχι ότι είναι τεμπέλες και θέλουν να απλώσουν την αρίδα τους, εφόσον τα πρώτα χρόνια όλη μέρα πίσω απ' το παιδί είσαι και δεν προλαβαίνεις ούτε να κοιμηθείς ούτε να φας - γεγονός που έχει και τα καλά του γιατί χάνεις τα κιλά της εγκυμοσύνης σε χρόνο dt, ενώ στη δουλειά όλο και κάτι θα τσιμπούσες από την ανία ή από τα νεύρα σου. Το θέμα είναι ότι οι opt out εξαρτιούνται πλέον οικονομικά από τον άντρα τους κι είναι το μεγαλύτερο χτύπημα στην Ιστορία που δέχτηκε ο φεμινισμός. Άδικα δηλαδή κάηκαν τόσα σουτιέν, εφόσον το ίδιο το οικονομικό σύστημα θα πετούσε χρόνια αργότερα έξω από την αγορά εργασίας έτσι κι αλλιώς τις -πάντα πιο κακοπληρωμένες από τους άντρες- γυναίκες, όταν γίνονταν μητέρες. Κι εντάξει όσο η Κάτια ήταν γυναίκα του Assman κι είχε κάθε δικαίωμα να τον ξεκάνει οικονομικά. Τώρα όμως που βρισκόταν σε διάσταση ήταν ένα πλήγμα για τον εγωισμό της να τη ζει ο Assman μέχρι εκείνη να ξαναβγεί στην αγορά. Είχε διάφορα project στο μυαλό της για το τι θα έκανε εφόσον δεν ήθελε να ξαναγυρίσει με τίποτα στη διαφήμιση, την παλιά της δουλειά - άσε που είχε ήδη κοιμηθεί με όλους εκεί, οπότε δεν είχε νόημα. Είχε σχέδια απ' το να φτιάξει φάρμα με βιολογικά προϊόντα και να κατασκευάζει κοσμήματα-κομπιούτερ, μέχρι να κάνει κονσομασιόν και να γίνει αεροσυνοδός στο Ντουμπάι, μπίζνες που έχουν άμεσο κέρδος και δεν χρειάζεται να περιμένεις για να κάνεις απόσβεση. Δεν μπορούσε να καταλήξει, μια σκεφτόταν το ένα, μια το άλλο, γιατί έτσι είναι οι γυναίκες, σκέφτονται πολλά πράγματα μαζί, ενώ ο Assman ένα μόνο πράγμα να σκεφτόταν κι έκανε overload. Για παράδειγμα, όταν ακόμη έμεναν μαζί, η Κάτια μπορούσε να του απαντάει σε αυτό που τη ρωτούσε, να σηκώνει το τηλέφωνο, να μιλά στο τηλέφωνο και να μιλά και στον Assman και ταυτόχρονα να σκέφτεται κάτι που της είπε η δασκάλα των παιδιών και τι να φορέσει το βράδυ. Ο Assman, αντίθετα, όταν του μιλούσε η Κάτια και χτυπούσε το τηλέφωνο, της έλεγε να σταματήσει μισό λεπτό και να περιμένει εκείνος να απαντήσει το τηλέφωνο, ή έπρεπε να σηκώσει το τηλέφωνο, να πει «περιμένετε», να πει ύστερα στην Κάτια «περίμενε ένα λεπτό, μη μιλήσεις» και ξανά να συγκεντρωθεί στο τηλέφωνο γιατί αλλιώς δεν καταλάβαινε τι του έλεγαν. Αυτό είναι το overload στων αντρών. Ακόμη κι αυτό όμως που τόσο της την έσπαγε κάποτε το νοστάλγησε όταν ο Assman έφυγε από το σπίτι. «Σε παρακαλώ γύρνα πίσω» του έλεγε «μπα» απαντούσε εκείνος που ξαφνικά ξύπνησε «με τάραξες στο κέρατο όλα αυτά τα χρόνια». «Εγώ φταίω που είμαι το πολυοργασμικό ον της φύσης, άρα πολυγαμικό;», του έλεγε η Κάτια. «Αν ήσουν κι εσύ πολυοργασμικό ον να με απατούσες, αλλά είσαι φτιαγμένος μια φορά και έξω, είσαι τυχερός, ικανοποιείσαι εύκολα». Η αλήθεια είναι ότι η Κάτια είχε τέσσερις συνεχόμενους οργασμούς όταν το σεξ δεν της έβγαινε καλό. Όταν της έβγαινε καλό, είχε είκοσι με είκοσι πέντε μέσο όρο. Είχε κι αυτόματους οργασμούς, μια φορά μάλιστα, τη στιγμή που ψώνιζε στο σούπερ μάρκετ, σκέφτηκε κάτι hot κι είχε έξι συνεχόμενους οργασμούς. Η κοπέλα που μοίραζε ένα δωρεάν ενεργειακό ποτό για prοmotion κι είχε μόλις δώσει στην Κάτια να πιει, τα έχασε, αλλά η Κάτια προσπάθησε να το παίξει άνετη και είπε στην υπάλληλο «τι είχε μέσα αυτό, βρε παιδάκι μου;».
(συνεχίζεται)
σχόλια