☛ «Η Αλεξάνδρα Κ* θα μας κάνει να ξαναδούμε ελληνική τηλεόραση!» είχε τίτλο η συνέντευξη που η δημιουργός της σειράς «Ηρωίδες» έδωσε στον Αλέξανδρο Διακοσάββα. Να μερικές από τις γνώμες που γράφτηκαν κάτω απ' το άρθρο στο LIFO.gr: Χριστίνα Ν: «Πέτυχα ένα επεισόδιο τυχαία κι έκατσα να το δω... πλέον σπάνια με τραβάει σειρά. Από αυτό κατάλαβα ότι κάτι διαφορετικό έχει να μας πει...». Maggie: «Είδα τα πρώτα επεισόδια από τις "Ηρωίδες" και πέρα από την υπέροχη ερμηνεία του χαρακτήρα τραβεστί, βρήκα τη σειρά κάτω του μετρίου. Μου φάνηκε "κάπως" να εναλλάσσονται σκηνές με παιδάκια και φτηνά πλάνα σεξ. Απογοητεύτηκα που γι' άλλη μια φορά οι urban γυναίκες παρουσιάζονται υστερικές, αλλοπρόσαλλες και μπερδεμένες, καθώς μου θύμισε τη γραφική πια επανάληψη της περσόνας του χαριτωμένου κουνιστού γκέι στην ελληνική τηλεόραση». Winifred Sanderson: «Πολύ έξυπνη και ψαγμένη η Αλεξάνδρα. Μόλις παρακολούθησα το πρώτο επεισόδιο και πάω για το δεύτερο (μένω εξωτερικό, άρα δεν μπορώ να το δω τη μέρα προβολής του). Είναι μια διαφορετική σειρά που το κανάλι πρέπει να προωθήσει περισσότερο». as myself: «Εμένα μου αρέσει αυτό το σίριαλ. Παρόλο που σε κάποια σημεία είναι σουρεάλ (εσκεμμένα, απ' ό,τι καταλαβαίνω), κάποιοι διάλογοι, και κυρίως κάποιοι μονόλογοι, έχουν ένα βάθος και μια ειλικρίνεια, που εμένα τουλάχιστον με έκαναν να κάνω rewind και να ξαναδώ τις σκηνές. Ανυπομονώ για τα επόμενα επεισόδια!». OikonomoLogikos: «Ίσως το περιορισμένο budget, στο οποίο αναφέρεται και η ίδια η Αλεξάνδρα, ίσως το παραμετροποιημένο σενάριο, ίσως η αδυναμία του κοινωνικού συνόλου, στο οποίο ανήκουμε, να αποδεχτεί την ωμή πραγματικότητα... Δεν μπορώ να αποφασίσω τι είναι αυτό που με κάνει να αισθάνομαι ότι η συγκεκριμένη σειρά δεν μπορεί να προσφέρει κάτι, σε αντίθεση με την "Εθνική Ελλάδος", που σε ένα μόλις επεισόδιο παρουσιάστηκε, επεξηγήθηκε και καυτηριάστηκε η νέα ελληνική πραγματικότητα!. Δεν είμαι συντηρητικός... ούτε έχω "θέματα" με το διαφορετικό από εμένα. Ίσα-ίσα που το βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον. Ο κόσμος θα ήταν ακόμη πιο βαρετός αν ήμασταν όλοι ίδιοι. Σε όσους πιστεύουν ότι η σειρά παραθέτει τα γεγονότα και τις καταστάσεις αυτούσιες, χωρίς φιλτράρισμα, για να είναι ευπαρουσίαστες, έχω να πω ότι συμβαίνει ακριβώς το ίδιο στο οποίο μας έχει συνηθίσει η ελληνική τηλεόραση εδώ και χρόνια. "Τι να κάνουμε για να προσελκύσουμε κοινό και να συζητηθούμε στα μέσα; Χμμ, ας βάλουμε λίγους γκέι, τρανς και λεσβίες... αυτά σοκάρουν! Τώρα θα πουλήσει!". Γενικά, διαβάζοντας το άρθρο, ανακάλυψα αρκετά κοινά με την ιδεολογία της Αλεξάνδρας, όμως και μία σημαντική διαφορά! Πιστεύω ότι κανένας δεν είναι σε θέση να κρίνει τον άλλο, όχι για την προσωπικότητά του, αλλά για τον τρόπο συμπεριφοράς του! Ο μηχανισμός της κοινωνίας μας είναι αρκετά αντικειμενικός στο θέμα αυτό. Σχεδόν αυτόματα περιθωριοποιεί κάποιον ή κάτι που προσβάλλει την κοινή αισθητική. Δεν λέω ότι είναι απόλυτα ορθό, όμως έτσι είναι και αν δεν το αποδεχτείς...».
☛ «10 μέρες Αριστερά» λεγόταν η φωτογραφική ανασκόπηση του Βασίλη Καψάσκη και να ένα σχόλιο ενθουσιασμού που προκάλεσε: «Πρωτοφανή πράγματα συμβαίνουν στην Ελλάδα. Για πρώτη φορά μια κυβέρνηση αποφασισμένη να ικανοποιήσει όλες τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, για πρώτη φορά κυβέρνηση μακριά από τον στενό εναγκαλισμό του κράτους με την Εκκλησία (πολιτικός όρκος), για πρώτη φορά κυβέρνηση έτοιμη να χτυπήσει τη διαπλοκή, για πρώτη φορά κυβέρνηση που θέτει ως κεντρικό της στόχο την αποκατάσταση των αναξιοπαθούντων συνανθρώπων μας... Και η αποδοχή της να ξεπερνάει αυτήν τη στιγμή το 80%. Η πραγματικότητα μας ξεπερνάει όλους». (Kostakis K.)
☛ Η εξαιρετική συνέντευξη που έδωσε η «Αθηναία» της εβδομάδας Άλκηστις Αττικιουζέλ-Πρωτοψάλτη στην Αργυρώ Μποζώνη έκανε τον αναγνώστη μας με το ευφάνταστο ψευδώνυμο «και όμως γυρίζει» να γράψει: «Ισορροπημένος και φιλοσοφημένος άνθρωπος. Ωραίες φωτογραφίες. Στο επώνυμό της η λέξη "Αττίκ" και η λέξη "γκιουζέλ". Η πανέμορφη φωνή (και όχι μόνο) από την Αλεξάνδρεια στην Αττική. Ακριβή Άλκηστις».
☛ Από την άλλη, στο άρθρο του Θοδωρή Αντωνόπουλου «Επτά μέρες που συγκλονίζουν την Ελλάδα (και τον κόσμο)», έτερος σχολιαστής δεν μοιραζόταν αυτό τον ενθουσιασμό.
«Είναι πολύ πιο εύκολο να γκρεμίσεις παρά να χτίσεις. Δυο χαμόγελα και το χέρι στην τσέπη δεν μου λένε τίποτα εκτός από κακογουστιά και έλλειψη σεβασμού στον απέναντι. Αλλά, πιστή στην παράδοση, η νέα κυβέρνηση παρέλαβε και καλά "καμένη γη", οπότε, ό,τι και να κάνει, θα είναι καλύτερο από το τίποτα, έτσι; Όταν βάζεις τον πήχη τόσο χαμηλά, βεβαίως και θα επιτύχεις με βάση τα δικά σου στάνταρ. Όλοι οι άλλοι, βέβαια, θα βλέπουν την αλήθεια, αλλά ο ελληνικός λαός έχει μια τάση να εθελοτυφλεί. Γι' αυτό έδωσε στον Γιωργάκη με το "λεφτά υπάρχουν" 45% και στον Αλεξάκη με το "θα κόψω τα μνημόνια" 36%». (Βαρδάρης)
σχόλια