☛ Cyber-stalking. Η δημοσιογράφος Νίκη Χάγια, που μίλησε για τη γειτονιά της («Το Παλαιό Φάληρο της Νίκης Χάγια»), βρήκε τον μπελά της –και λυπούμαστε γι’ αυτό–, μια και εξαιτίας του κειμένου της απέκτησε έναν ιδιαιτέρως φορτικό «θαυμαστή». Ο κύριος (τα στοιχεία του στη διάθεσή μας) ξεκίνησε με οργισμένα σχόλια κάτω απ’ το κείμενό της στο lifo.gr, επειδή τον ενόχλησε η πρόταση της Χάγια για επιπλέον συσσίτια σε αστέγους με τη μορφή πικνίκ κάθε Κυριακή, μετά έγραψε στο facebook του, μετά τραμπούκισε την κοπέλα στο twitter, μετάέγραψε στο «Feedback». O τίτλος του e-mail του, περιέργως, δεν είναι αυτοσαρκαστικός, ούτε αυτοαναφορικός: «Αηδίες που εσείς δημοσιεύετε άνετα». Σε αυτό μας γράφει: «Το άρθρο που διαφημίζει με χαρά και νάζι η συγγραφέας του στο twitter ποιος ηλίθιος επέτρεψε να μπει στην εφημερίδα σας; Διαβάστε την τελευταία παράγραφο και πείτε μου: έχει επαφή με την πραγματικότητα αυτό το τάχα άρθρο; Αν αυτή είναι δημοσιογράφος, εγώ είμαι η Μαρία η Πενταγιώτισσα κι εσείς δεν βγάζετε εφημερίδα, έστω, όπως και να είναι, αλλά χαρτί τουαλέτας». Κατόπιν, κάλεσε όσους τον ακολουθούν να εξοργιστούν και τέλος έγραψε και ειδικό ποστ στο μπλογκ του επί του θέματος. Λατρεύουμε τις εμμονές (γιατί έχουμε κι εμείς άπειρες), αλλά, όχι, δεν ανεχόμαστε διαδικτυακούς νταήδες που την πέφτουν στους καλεσμένους μας. Ο «κύριος» είναι ένας κοινός bully και δεν είναι πια δεκτός στην παρέα μας.
☛ Τι σημαίνει τρολ, τελικά; Με αφορμή το εντιτόριαλ της περασμένης εβδομάδας («Τα τρολ στο φως της μέρας»), ο κ. Βασίλης Καραβίτης μας έγραψε για μερικά πράγματα που δεν καταλαβαίνει… «Οι παλαιότεροι από εσάς δημοσιογράφοι δεν κατείχαν όλοι τόσο καλά την αγγλική γλώσσα, ώστε να υποκαθιστούν τις ελληνικές λέξεις και εκφράσεις με αγγλικές. Έτσι έγραφαν “Κύριο άρθρο” αντί του σημερινού “Editorial”, που χρησιμοποιούν όλοι οι σημερινοί γραφιάδες που... “σέβονται τον εαυτόν” τους, αλλά όχι τη γλώσσα μας! Και ποιος σας πληροφόρησε, αγαπητοί συνάδελφοι του Βλάχου, του Χουρμούζιου, του Γερμανού, ότι ο κάθε αναγνώστης σας γνωρίζει τι σημαίνει editorial; Και αυτός ο νεοφανής όρος “τρολ” τι να σημαίνει, άραγε; Εγώ, που είμαι και δάσκαλος της Αγγλικής, αγνοώ την έννοιά της. Νομίζετε ότι τη γνωρίζουν οι χιλιάδες κυρ-Μήτσοι και κυρα-Μαρίες της ελληνικής επικράτειας;». Ας λύσουμε, μέσω της βικιπαίδειας, την απορία για το τρολ – λογικό να μην την ξέρει ο δάσκαλος της Αγγλικής, μια και είναι πρόσφατος όρος του ίντερνετ, αμετάφραστος, μέχρι στιγμής, στα ελληνικά. Στη γλώσσα του Διαδικτύου, η λέξη τρολ ή τρολλ (troll) περιγράφει χρήστη του Ίντερνετ με πονηρά προκλητικές, σκόπιμα ανόητες ή επιτηδευμένα εκτός θέματος θέσεις και απόψεις σε μια online ανοιχτή κοινότητα, όπως ένα φόρουμ συζήτησης, chat room ή μπλογκ, με πρωταρχική πρόθεση να προκαλέσει και να ερεθίσει άλλους χρήστες ή με κάθε τρόπο να επιφέρει διαταραχή σε μια διαδικτυακή συζήτηση για οποιοδήποτε θέμα και να πετύχει μια αλυσίδα αντιδράσεων από άλλους χρήστες. Η συμπεριφορά αυτή, πολλές φορές, συνοδεύεται από αμφιλεγόμενη διαμάχη των υπολοίπων περί του σκοπού του.
☛ Καμιά μήνυση δεν μας έγινε μέχρι στιγμής! Το θέμα για τους πάμπλουτους που το παίζουν ξαφνικά λαϊκά παιδιά και γίνονται ήρωες («Πλούσιοι με Τύψεις», Άρης Δημοκίδης) αντιμετωπίστηκε μεν με ενθουσιασμό –διαβάστηκε δυνατά σε ραδιοφωνικούς σταθμούς και στην τηλεόραση, κυκλοφόρησε και μέσω e-mail– όμως, περιέργως, δεν προκάλεσε καμιά αντίδραση σε όσους αναφέρονταν ονομαστικά. Κανένας δεν διαμαρτυρήθηκε, κανένας δεν αμφισβήτησε όσα γράφτηκαν, κανένας δεν θέλησε να απαντήσει. Σε μια περίοδο που οι διάσημοι απειλούν ότι θα μας κάνουν αγωγές (συνήθως για ψύλλου πήδημα) ή γράφουν οργισμένα γράμματα διαμαρτυρίας, κάτι καλό λέει –και για το άρθρο, αλλά κυρίως για τους ίδιους– η σιωπή τους.
Στα σχόλια του ίδιου κειμένου στο lifo.gr ο AleaJactaEst είχε μια εύλογη απορία: «Ερώτηση-Απορία: Ποια είναι η ενδεδειγμένη στάση για κάποιον ο οποίος δουλεύοντας έχει αποκτήσει κάποια, αρκετά χρήματα;».
Έλαβε δύο ενδιαφέρουσες απαντήσεις: 1) «Απλώς δεν το παίζεις ότι έχεις τα ίδια προβλήματα ή συμπάσχεις με τους άνεργους φίλους σου και ότι αγανακτείς μαζί τους. Είσαι προνομιούχος, όπως και να το κάνουμε. Όλο αυτό το κείμενο δεν θέλει να κατηγορήσει όσους εργάστηκαν σκληρά και βγάλανε νόμιμα πολλά λεφτά αλλά να καταδείξει την υποκρισία της εγχώριας οικονομικής ελίτ» (Ανώριμος 23), και 2) Πρώτον: Να μην κλαίει και οδύρεται δημόσια, “συμπάσχοντας” με τους φτωχούς (μια και δεν είναι στην ίδια θέση, οπότε φαίνεται υποκριτικό). Δεύτερον: Αν όντως στενοχωριέται, να φροντίσει να βοηθήσει εμπράκτως όποιον έχει ανάγκη, χωρίς δημοσιότητα και τυμπανοκρουσίες» (Joseph K.).
☛ Οι γυναίκες άλλα μας λένε… Ο @NickAndrou έγραψε στο twitter σχετικά με το «Naked City» μας: «Το πιστεύω. Κάθε φορά που η LifΟ βάζει γυμνό άντρα στην τελευταία σελίδα, ο Θεός μάς εύχεται 0,5 δισ. ευρώ πρόσθετα μέτρα».
σχόλια